Laat Toon alsjeblieft zitten
Met verbijstering zag ik zondagavond een stuk of vijftig woedende supporters
een aanval doen op de toegangsdeur van het sjieke deel van het stadion. De deur waar ik als
eenvoudige supporter nooit door naar binnen mag. Ik zag de ME zich formeren en gaf op
mijn fietsje wat extra gas. Sommige dingen zijn te onwaardig om naar te kijken.
Als iemand denkt dat ik nu ga zeggen: maar ik begrijp die woedende supporters wel, die
heeft het mis. Ik weet waarom ze het doen, maar dat is wat anders. Hun woede wordt gevoed
door de slechte resultaten van PSV en drank en andere middelen. Zoveel weet ik er wel van
dankzij mijn tripjes naar het buitenland. Die tripjes worden hun nu door de neus geboord.
Wat in dit verband eigenlijk best een aardige woordspeling is, maar die kun je alleen begrijpen
als je een keer mee bent geweest en in het toilet van een bierkelder in Munchen de papiertjes
hebt gezien waarin de coke zat.
Tuurlijk ben ik ook teleurgesteld. Het is voetbaltechnisch gezien ook een drama, maar drama’s
komen in elk bedrijf voor. Er zijn overal soms momenten dat het minder gaat. Soms wordt er
dan iemand geslachtofferd in de hoop dat het beter gaat. Soms gaat dat niet meteen, zoals nu
bij PSV.
Het slachtofferen van iemand heeft meestal wel tot gevolg dat de anderen aan de top op hun
hoede zijn. Dat ze een stapje meer zetten om te voorkomen dat er nog eens zo’n situatie
ontstaat. Je maakt mij niet wijs dat ze dat in de directiekamer van PSV niet door hebben.
Natuurlijk zijn de spelers die zijn aangekocht onder leiding van John de Jong niet wat iedereen
ervan verwachtte. Het is vervelend dat er eigenlijk niet eentje aan de verwachtingen voldoet.
Maar dat heeft er ook mee te maken dat de rest van het team als natte kranten speelt. Een
elftal is zo sterk als de zwakste schakel. Als je geen eenheid hebt kan niemand boven zichzelf
uitstijgen. Een eenheid wordt gemaakt door een trainer.
Daarom lijkt mij één slachtoffer wel voldoende. Als je nu de hele top naar huis stuurt dan
wordt zo’n club stuurloos en je lost er niks mee op. Integendeel je gooit een brok ervaring weg.
Nota bene een man die boeken schrijft over leiderschap. Die weet hoe het werkt, geef hem nu
de tijd te bewijzen wat hij waard is als crisismanager. Dat vraagt geduld en ik weet dat
supporters dat in het algemeen niet hebben. Als Gerbrands c.s. snel laten zien welke
verbeteringen er worden doorgevoerd, dan kan het tij weer keren.
Terwijl is gisteravond naar huis fietste en die vijftig man tekeer zag gaan, gingen er ruim
dertigduizend gewoon naar huis. Een groot deel van die mensen floot de ordeverstoorders in
het stadion uit toen de spandoeken tegen de directie werden ontrold. We moeten zien te voorkomen
dan de situatie in de greep komt van een minderheid met een grote mond. Daar zijn we om ons
heen al genoeg slechte voorbeelden van.
Piet van den Boom
29 januari 2020 at 20:30
Het blijft sport, en dus heeft het kenmerken van gokken. In principe een even grote kans om te winnen, te verliezen of quitte te spelen.
Verliezen hoort bij het spel. Als iemand bij een flipperkast verliest schopt hij het apparaat toch ook niet te grabbel?
Voetbal is in wezen niet meer dan een spelletje. Maar de voetbalwereld is veranderd in een waanzinnig casino waar het gaat om miljoenenwinsten en -verliezen. De clubs zelf scheppen een sfeer van veel te hoge verwachtingen. Het wordt dan voor fans moeilijk om geduld te bewaren als het fout gaat. Een keer, ok. Twee keer jammer. Maar als het erger wordt slaat de frustratie toe. En helaas zijn sommige supporters niet zulke talenten in het omgaan met frustraties…
En clubs zijn nog altijd niet erg handig als het gaat om crisismanagement,