Vocalies: Internationaal Vocalisten Concours 2019 van start! 20 juni 2019

(Door Marlies)

Volgende week zondag, 30 juni is het zover, dan barst in Den Bosch het IVC weer los, het Internationaal
Vocalisten Concours.

Zanger-pianistduo’s staan voor het eerst voor een IVC jury. Het doel: een plekje in de Halve Finale van het
53ste IVC LiedDuo in november.

Ze timmeren aan de weg, de mensen van het IVC, langzaam verspreid het concours zich over Europa, een
niet meer uit te wissen olievlek-van-het-goeie-soort. Tot in verre buitenlanden raakt het IVC bekend en
steeds meer disciplines worden toegevoegd aan het spectrum: een lied zingen vergt een hele andere
benadering dan een opera-aria zingen. Het een gaat met het fijnpenseel en het ander met de witkwast,
maar beiden moeten nauwkeurig zijn en ja, nauwkeurig zijn kan met een witkwast ook.

Positief vind ik ook dat de rol van de pianist nu eens gelijkgeschakeld wordt met de zanger. Het maakt
zoveel uit of je elkaar begrijpt en een pianist kan je maken en breken. Ik heb het altijd erg getroffen met
mijn pianisten uit het verleden. Soms vingen ze onvoorwaardelijk je gebroddel en maakten er iets
aanvaardbaars van, soms (en vooral in repetities waren ze streng: ik hoor over de grenzen van de dood
nog briljant pianist Hans van den Eijnden roepen: “Stáát er niet!!!”. Maar als het nodig was versnelde hij
aan het einde van een aria of lied buitengewoon subtiel en leek het daardoor alsof ik nog adem zat over
had, voor nog een geweldige (hoge) noot.

In de jury van dit IVC zitten volgens mij net zo veel pianisten als zangers en niet de minsten ook:
‘onze eigen’ Hans Eijsackers, maar ook een fenomeen als Graham Johnson, geweldig!

Je moet als jonge zanger tegenwoordig zoveel kunnen wil je een kleine kans maken tot een soort van
carrière te komen. De druk is zo hoog. Ik ben zo blij dat ik dat allemaal niet meer hoef en dat ik vanaf
een soort zijlijn kan meekijken hoe jong talent het doet. Ik kan u uit de grond van mijn hart zeggen
dat ik niet jaloers ben (nooit geweest trouwens ook, al is dat misschien moeilijk te geloven; het zit niet
in mijn dna) als het voor jonge gasten wél allemaal goed afloopt en als ze een vervullende carrière
maken in dit moeilijke, maar wonderschone  zangersvak.

Hoe dan ook: hou ze in de gaten, het IVC en de IVC-ers; zondag 30 juni begint het spektakel in de
Pleinzaal van het Theater aan de Parade in Den Bosch (akoestisch trouwens een lastige zaal…).
Er zijn vast nog kaarten! Gaan! En na afloop een pint pakken in de schaduw van de Sint Jan.

En als u niet wil gaan en thuis wil genieten: er valt genoeg te surfen op YouTube!

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (448) IVC 23 augustus 2017

(Door Marlies)

Binnenkort gaat het weer van start:  het Internationaal Vocalisten
Concours.  Het IVC is het van 9 – 16 september 2017 en zoals altijd in hartje
Den Bosch.

De finale van het IVC is echter niet in Den Bosch maar in (mijn eigen)
Eindhoven, in het Muziekgebouw Frits Philips! Mooi hoor, dat ze ook eens
naar hier komen. Als ik Den Bosch was had ik ze niet laten gaan, maar je weet
maar nooit wat er achter zulke beslissingen zit…

De grote zaal van het Muziekgebouw heeft in ieder geval een betere akoestiek
dan de grote zaal van het Theater aan de Parade, dus da’s voor de zangers
mooi meegenomen.  Ik spreek uit ervaring trouwens, heb in beide zalen
gezongen. “Akoestiek zit in jezelf”, sprak mijn zangdocent ooit, toen ik klaagde
dat het soms wel erg hard werken was in sommige achterafzaaltjes… Hij had
gelijk en naarmate de tijd vorderde leerde ik mijn techniek beter beheersen en
hem bij te stellen naar de eisen van een zaal.

De philharmonie zuidnederland (ze blijven het zelf zo spellen, dat u niet denkt
dat ik typefouten zit te maken) begeleidt de finale van het IVC, onder leiding
van Kenneth Montgomery, aimabele man en een fijne zangers-dirigent. Hij
ademt mee…

Het IVC heeft zich in de loop der jaren (ze draaien al 60 jaar!)  steeds verder
uitgebreid en ook dit jaar zijn er weer interessante masterclasses, kris-kras
door Den Bosch, van juryleden (goeie cast dit jaar!) en van anderen uit de
praktijk. U kunt daarbij zijn!

Kijk vooral op de website van het IVC!

Ik laad een filmpje hieronder op met een hartstikke leuke promo voor het
IVC van dit jaar.

 

 

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lek van den Bosch 13 juli 2017

De komende weken zal hemel en aarde bewogen worden om te achterhalen wie het Lek
van Den Bosch is. Gisteren onthulde het Brabants Dagblad dat niet de inmiddels voorgedragen
Jack Mikkers, maar Jan Hamming de eerste keus was voor het burgemeesterschap van de
hoofdstad. Er was gelekt.

Als alles volgens de platgetreden paden gaat zal er een officieel onderzoek komen. In veel
gevallen is de conclusie daarna dat niet te achterhalen is wie gelekt heeft. Wat dan blijft is
een brok frustratie en onderling wantrouwen.

Het is maar de vraag of er in het Bossche geval vanuit de vertrouwenscommissie is gelekt.
Ik kan niet 1-2-3 bedenken wie daar voordeel bij heeft. Soms gaat lekken langs heel banale
stroompjes.

Je hebt de lekkers die er persoonlijk of algemeen belang bij hebben om journalisten
informatie toe te spelen. Er mensen die bewust lekken om misstanden aan de kaak stellen.
Daar kun je als organisatie niks anders aan doen dan die misstanden voorkomen. Soms zijn
er van die sneaky lekkers die er persoonlijk beter van worden. Dat zijn voor journalisten de
meest lastige want voor je het weet laat je je voor een karretje spannen.

Dan heb je nog de mensen die niet in de gaten hebben dat ze lekken. Stel je bent lid van
een vertrouwenscommissie en je worstelt. Op een dag vraagt je vrouw waarom je al dagen
chagrijnig bent tegen de kinderen. Je vertelt je verhaal en denkt dat je vrouw wel begrijpt dat
ze daar met niemand over mag praten. ’s Avonds haalt je vrouw de kinderen op bij oma. Oma
zegt dat de kinderen hebben geklaagd dat pappa chagrijnig is. Je legt oma uit wat er aan de
hand is en bindt haar op het hart te zwijgen. Oma, trots op haar schoonzoon in de gemeenteraad,
vertelt ’s avonds op de verjaardag van de buurvrouw, hoe het raadslid worstelt. Iets met een
burgemeestersbenoeming. De buurvrouw heeft een neefje bij de krant die ze wel eens een
keer wil aftroeven met geheimpjes. De buurvrouw tipt het neefje dat er iets goed mis is ten
stadhuize. Het neefje is een goede journalist met een netwerk en doet zijn werk.

Dan heb je nog de dombo’s onder de lekkers. Een praktijkvoorbeeld. We hebben meneer A,
zijn partner vriendin B en haar vriendin C. C. tipt de redactie over een zaak die op dat moment in
Brabant van groot gewicht is. Ze heeft het van B. en die heeft het van partner A. die erbij betrokken
is. C. vraagt ons alle sporen die naar haar zouden kunnen leiden te wissen want dat zou haar de
vriendschap met vriendin B. kosten. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.

Je vraagt je af waarom zo’n vrouw haar vriendschap op het spel zet. Volgens mij is dat een
menselijke trek. Mensen kunnen maar moeilijk geheimen bewaren. Ze willen zich met heimelijke
informatie belangrijk maken.

Facebook staat overigens vol met dingen die voor betrokkenen beter binnenskamers kunnen
blijven. Mensen lekken daar onophoudelijk omdat ze denken dat niemand anders dan hun eigen
vrienden dat zien. Ze hebben niet in de gaten dat elk mediabedrijf de hele dag alle social media afstroopt.
Besloten groepen zijn niet zo besloten als mensen denken.

Er is wel eens een vergelijking getrokken tussen de ouderwetse dorpspomp en de social media.
Er is één verschil: als je water uit de dorpspomp wilde moest je zwengelen, social media daarentegen
stromen vanzelf over.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (415) IVC 29 augustus 2016

(Door Marlies)

Het komt er weer aan: het IVC in Den Bosch, het Internationaal Vocalisten
Concours. Dit jaar in afgeslankte vorm. Ze hebben asbest gevonden in het
Theater aan de Parade en dat moet eerst opgeruimd. Praktisch als ik ben zat ik
me in arren moede even af te vragen hoeveel asbest ikzelf (ik heb er meerdere
malen gezongen….) en allerlei jong vocaal grut dat er eerder zong binnen
hebben gekregen met die goed ontwikkelde longen van ons, maar daar heb ik
maar niet teveel gedachten aan gewijd… Je moet jezelf niet onnodig verdrieten
met leed dat misschien nooit komt…

De categorie Lied Duo gaat wél door en voor het grootste deel in Den Bosch.
Twintig talentvolle duo’s kunt u horen tussen 10 en 30 september.

De organisatie van het IVC merkt nog even fijntjes op: bij Liedzang zijn zanger
en pianist even belangrijk, dus niet alleen de zanger of zangeres wordt
beoordeeld, maar ook de pianist en het samenspel.

In de jury: zangers Elly Ameling, Jard van Nes en Robert Holl, pianisten Hans
Eijsackers, David Selig en Aart-Jan van de Pol.

Hopelijk wordt het toch nog leuk, ondanks dat het opera-deel van het
concours pas volgend jaar plaatsvindt. Ik ben een groot Liedfan, moet u
weten, maar soms ontaardt het werken met het fijnpenseel, wat Liedzang nou
eenmaal is, in een wat te stijve benadering (en dan zeg ik het zo netjes als ik
kan). De jury mag wat mij betreft er extra kritisch op toezien dat de ballen in
het Lied blijven za’k dan maar eens onparlementair zeggen…

Hieronder een speellijstje:

za 10/zo 11 september, Eerste Ronden Lied Duo, Muzerije, Hinthamerstraat
Den Bosch

ma 12 september, Workshop Monique Krüs, De Toonzaal, Prins Bernhardstraat Den Bosch

di 13 september, Halve Finale Lied Duo, Grote Kerk, Kerkstraat Den Bosch

wo 14 september, Masterclass Robert Holl, Grote Kerk

vr 16 september, Round Table Forum, Muzerije + Finale Lied Duo, Grote Kerk

vr 30 september/za 1 oktober, Elly Ameling Liedcursus, Koninklijk Conservatorium, Den Haag.

Op de website van het IVC kunt u er van alles over lezen. Veel plezier!

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (410) IVC 20 juli 2016

(Door Marlies)

Terwijl de mussen hier gebraden van het dak vallen en de kouwtjes in de
straat naar mijn werk mij vanochtend niet eens begroetten, zó warm was
het, heb ik wat los-vaste berichtjes voor u. Voor een meer doorwrochte
visie op opera, klassieke muziek of het leven in het algemeen is het vandaag
te warm…

Het IVC past zijn programmering in september aan. Er bleek asbest te zitten
in het Theater aan de Parade, waar zij hun domicilie hebben. Volgend jaar
gaan ze echt los en dit jaar doen ze alleen het Lied Duo Concours, op andere
plekken in de stad. ’t Mag lijen dat de Bossche horeca hier goed last van heeft.
Die gaan dan mopperen, waardoor er meestal in den Bosch sneller iets gebeurt
dan dat gewone stervelingen iets verstandigs zeggen.  Kijk op de website van
het IVC voor de laatste ontwikkelingen. Den Bosch heeft meer leuke locaties
dan het Theater aan de Parade, heus…

Het Prinsengrachtconcert heeft dit jaar mezzo-sopraan Ann Hallenberg en
‘Il pomo doro’ te gast. Dat wordt een mooie avond, als de weergoden ons goed
gezind blijven. Zaterdag 20 augustus op TV en daarvóór is het in de stad
overal zo’n beetje te doen: concerten in tuinen, op straat en op plekken waar
geen zinnig mens ze zou verwachten (en dus erg leuk!). Wees erbij, het is leuker
dan Carnaval in het Zuiden, niet in het minst omdat het meestal wel ergens even
goed weer is en omdat er minder alcohol bij komt kijken dan bij het zuidelijk
Volksfeest.

Bariton Thomas Oliemans heeft een nieuwe CD gemaakt met de intrigerende
(sub)titel  ‘Dr Jekyll and Mr Hyde’. Ik las een lovende recensie in de Volkskrant
en keek op zijn website. Hij krijgt steeds mee een liedhoofd vind u niet? Ik kan
niet precies duiden wat ik ermee bedoel, maar zoals hij je aankijkt vanaf zijn
homepage wordt het steeds meer ‘Dieskau meets Quasthoff meets Goerne’ met
die lichte (mooie!) ogen van hem…

Ondertussen geniet ‘yours truly’ (met echtgenoot samen!) van het feit dat Nederland
een beetje van ons is in juli en augustus en zit ze de reis naar Stockholm voor te
bereiden. Maar dit regelmatig afgewisseld met een pint op enig terras en een
wandeling door prachtige natuurgebieden die echtgenoot uitzoekt. Zo is de zomer
wel te hebben . . .

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Sloddervossen 15 juli 2016

De journalist wordt in het kielzog van de lokale politicus bedolven onder
nota’s en rapporten. Transparantie kent geen grenzen zolang daarmee
het imago van de afzenders is gediend. De rest ligt in lades op
WOB-verzoeken te wachten.

Het loont soms de moeite zo’n brij aan woorden te consumeren. Er
zitten regelmatig krenten in. Soms zelfs opzettelijk verborgen door de
afzender in de hoop dat ze niet opvallen. Sowieso zit het nieuws meestal
aan het eind op de plek die maar weinigen bereiken.

De gemeente Den Bosch stuurde een rapportje over de kenmerken
van bijstandsfraudeurs. Je denkt dan als bevooroordeelde lezer dat deze
types gekend worden aan tattoos, mouwloze hemden, leggings,
glimmertjes en roze scooters.

Niets daarvan. Meer dan een derde van de bijstandsfraudeurs wordt door
de onderzoeker gecategoriseerd als “gemakzuchtigen”. Ook wel
“sloddervossen” genoemd. Ze frauderen niet bewust, het sluipt gewoon
hun leven binnen en ze zijn te lui er weerstand aan te bieden.

Een kwart van de bijstandsgerechtigden weet wel dat ze naast de pot
pist. Ook zijn er onder hen vrouwen die onafhankelijk willen blijven en die
het risico nemen.

Dan is er ook nog de groep “gedeprimeerden”. Het rapport lijkt op de
besluitenlijst van een brainstormsessie voor de alom gewaardeerde
antropologische TV-serie “De Hokjesman”. De Gemakzuchtigen, De
Sloddervossen, De Gedeprimeerden.

Het goede nieuws is dus dat de fraudeurs sloddervossen zijn en geen
keiharde criminelen. Den Bosch denkt het probleem dan ook goeddeels
te kunnen oplossen door “meerdere persoonlijke contactmomenten te
creëren”. Tja, het blijft een ambtenarenepistel.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Eindhoven 31 december 2015

Mijn vrouw vroeg of ik een persoonlijk jaaroverzicht ging maken.
Eigenlijk hou ik niet van jaaroverzichten. Ik kijk ook niet naar
jaaroverzichten. Dit jaar al helemaal niet want het wordt gedomineerd
door vluchtelingen en aanslagen. Die twee hebben het nieuws zo
beheerst dat ik me niet eens kan herinneren of er in 2015 ook
iets leuks is gebeurd.

Wat moet je in een persoonlijk jaaroverzicht schrijven? Er is toch heel
veel gebeurd, probeerde mijn vrouw nog. PSV is kampioen geworden,
zei ik. Toen wist ze al dat ik geen serieuze poging zou doen om mijn
eigen 2015 in chronologische volgorde te zetten.

Er waren twee dingen dit jaar die bepalend zijn voor de rest van ons
leven, alle andere gebeurtenissen zijn van momentopnamen.

Het allerbelangrijkste is dat wij van Den Bosch naar Eindhoven zijn
verhuisd. Tijdens het laatste ritje van de hoofdstad naar de lichtstad
heb ik in de auto keihard “Home” van Dotan opgezet. Moet ik nog
uitleggen hoe blij ik was dat ik terug ging naar Eindhoven? Het klinkt
pathetisch maar ik ben een beetje verliefd op die stad. Of zoals mijn
vrouw het zegt: het is een lelijke stad maar het is wel mijn lelijke stad.

Het op één na belangrijkste is dat ik korter ben gaan werken en meer
tijd heb om te doen wat ik leuk vind. Achteraf gezien had ik dat eerder
moeten doen. Maar dat is achteraf. Ik hou niet van terugkijken.
2016 lonkt en zal net als alle andere jaren hoogtepunten en
dieptepunten kennen. Wat blijft is dat geluk in jezelf zit.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pukkemuk 30 december 2015

Er is al twee dagen opwinding in mijn provincie. In Dongen heeft de eigenaar van speelpaleis Pukkemuk
een groep moslims buiten gezet. En in Den Bosch werd een groep asielzoekers de deelname aan een
lichtjesprocessie ontzegd. Ze hebben hun eigen rondje door de stad gelopen.

Discriminatie roept het weldenkende deel van de natie. Wat het andere en hardst schreeuwende deel roept
dat kunt u zelf wel invullen.

Het gekke is dat ik plotseling begrip heb voor de mensen met de luidste stemmen.

Boerka
Kijk, je zet niet een groep moslims buiten, dat vind ik verwerpelijk. Maar wat gebeurde er in Dongen.
Dat kwam een familie van twintig leden binnen van wie drie gekleed waren in een boerka. Ze werden net als
iedereen welkom geheten.

Tot zover was er niks aan de hand. Het probleem ontstond toen de groep in een hoekje samenklitte
om te bidden. Ik kan me voorstellen dat in het licht van de tijd, mensen daarvan schrikken. De overheid
roept ons voortdurend op alert te zijn op terrorisme. Dan vind ik het niet gek als er onrust ontstaat in een
speelpaleis als in de hoek een groep moslims bij elkaar kruipt. Zeker als er drie in een boerka gekleed
zijn en je niet kunt zien wat er onder zit. En dan begrijp ik ook nog wel dat de eigenaar de groep
daar op aanspreekt.

Imam
Later bleek overigens dat de mannelijke leider van de groep een zoon is van een imam uit Tilburg
die landelijk in opspraak is geweest vanwege zijn extremistische denkbeelden. Misschien was het
wel provocatie van de groep. Op z’n minst niet zo tactisch.

Den Bosch dan. Dat is een iets ander verhaal. De Lichtjesprocessie wordt georganiseerd door de
Berlusconi van de Brabantse hoofdstad: politicus en lokaal TV-baas Nol Roos.

Nol was de laatste tijd vooral in het nieuws omdat hij een referendum wil afdwingen tegen een AZC.
De duizenden deelnemers aan de processie hebben de intentie de doden te herdenken, maar wie achter
Nol aan loopt door de meest gastvrije stad van Nederland is op z’n minst gezegd vatbaar voor
de intenties van de grote plaatselijke leider.

Veiligheid
Burgemeester Rombouts, die nog een appeltje met Nol te schillen had  in verband met dat referendum,
had een groep asielzoekers uitgenodigd. Als er iemand doden te herdenken heeft . . .

Maar Nol wilde die mensen er niet bij hebben. Hij zei dat hij hun veiligheid niet kon garanderen als er
onder zijn volgelingen mensen lelijke dingen zouden roepen. Nu is de stad in rep en roer.

Maar dankzij een collega kreeg ik een inzicht. Hoe haalt de burgemeester het in zijn hoofd die asielzoekers
uit te nodigen in de week dat Nol Roos  zich van zijn aller slechtste kant liet zien. Misschien was het wel provocatie.
Op z’n minst niet zo tactisch.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (387) 6 december 2015

(Door Marlies)

Op mijn eigen website Vocalies staat een nieuwe podcast met klassieke
muziek.

Helen Donath komt naar Nederland! Helen wie? Helen Donath,
wereldberoemde sopraan…. Bezig aan haar afscheidstournee en die doet ze
met concerten en masterclasses.

Het Internationaal Vocalisten Concours heeft haar weten te strikken. Ze komt
in een van de mooiste zaaltjes in Brabant haar Masterclass geven en haar
concert zingen: Muziekcentrum de Toonzaal in Den Bosch, de thuisstad van
het IVC.

Uw Vocalies zit in een kaartenbakje voor persbrichten van het IVC, vandaar
dat ik het weet en het u kan vertellen.

Op 19 december om 20.15 uur begint haar afscheidsconcert; begeleid door
echtgenoot Klaus zingt ze liederen, onder de titel “Ein glückliches
Sängerleben”. Ze is net 75 en ze is zuinig geweest op haar stem, dus er zal veel
te genieten vallen.

Ook de masterclass kunt u bezoeken, die is op zondag 20 december, vanaf
19.30 uur, in diezelfde toonzaal.

Glansrijke carrière
Nog maar even over Helen Donath, dan weet u wie u voor u heeft, als u haar al
niet kende van de glansrijke carrière die ze maakte.

Ze is geboren in de VS, in een stadje met de illustere naam Corpus Christi in
Texas.

Ze debuteerde als Lieder- en concertzangeres in New York in 1958 (pas 18!) Ze
waagde de overstap naar Europa en studeerde verder in Keulen, waar ze lid
van de operastudio werd.

In 1967 debuteerde ze bij de Salzburger Festspiele als Pamina in Mozart’s ‘Die
Zauberflöte’. Daarna lag Europa (ook) aan haar voeten.

Ze zong zeer uiteenlopende operarollen, van componisten als Mozart, Wagner
en Stravinsky. In juli 2015 sloot ze haar opera-carrière af in Wiesbaden, met
een rol in Brittens ‘The turn of the screw’. Ze werkte met grote dirigenten:
Leonard Bernstein, Georg Solti en Herbert von Karajan.

Tijdens haar afscheidstournee door Europa geeft ze maar één concert in
Nederland en u kunt daarbij zijn!

Nooit van gehoord
Ik zocht en vond op YouTube een heleboel opnamen van haar, maar koos voor
het übertuttige stuk uit de onbekende operette ‘Das Spitzentuch der Königin’
van Johann Strauss. Nóóit van gehoord, van die operette. Of dat een schande
is zal ik eens uitzoeken….

Surf zelf, er staan ook een paar interviews met haar op YouTube, kan
interessants opleveren.

Klik hier voor het filmpje.

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (384) 5 november 2015

(Door Marlies)

Mooie avond gehad gisteren…. In het kader van ‘November Music’ naar
‘Mariken in de tuin der lusten’ van Opera2Day geweest.

Voor de gelegenheid maar eens terug naar ons oude Den Bosch, het lijkt
een eeuw geleden dat we er woonden en die constatering an sich is goed:
we passen beter in Eindhoven. Maar nondepie wat is Den Bosch een mooie stad!

De recensies van de opera waren niet allemaal lovend en de vrienden die ons
uitgenodigd hadden zijn van de experimentele projecten, meer dan wij…
dus ik probeerde mijn geest open te houden en de vileine opmerkingen
over hedendaags klassiek binnen.

Dat lukte en dat was maar goed ook: we hadden een prachtige avond. Heerlijk
op het gemak gegeten en op hetzelfde gemak naar het theater gedreuteld.

Moet u ook doen: maak er een compleet avondje van, je komt zo veel beter in de
stemming en op het laatste moment ruzieën met parkeer-automaten en garderobes
is niet bevorderlijk voor het tot je nemen van cultuur.

Er werd wonderschoon gezongen
Goed ‘Mariken in de tuin der lusten’ dus. Het viel me mee, het was een hele zit,
maar er werd wonderschoon gezongen en het orkest, bestaande uit een wat
zonderlinge compilatie van strijkers, ‘oud’ slagwerk en oude, middeleeuwse
instrumenten speelde dienstbaar en accuraat. Complimenten voor de dirigent.

De vriendin had me gewaarschuwd: componiste Calliope Tsoupaki vind je misschien
niet heel toegankelijk, nogal experimenteel. Nou, ook dat viel mee: het bleef
allemaal ongeveer in de toonsoort en binnen de vierkwartsmaat.

Mijn geest heeft orde nodig en die kreeg-ie. Het paste allemaal wonderwel en
dat is een groot compliment voor de componiste: de zang had sterke Gregoriaanse
invloeden,  sommige stukken waren volgens mij onbewerkt en alleen van een lichte
accoord- begeleiding voorzien.

Gregoriaans is therapeutisch
De dames, die het eerste deel uit de orkestbak zongen en daardoor af en toe
een beetje wegvielen in het orkestgeweld zongen werkelijk prachtig. Ik vind
Gregoriaans altijd bijna therapeutische muziek: zo mooi als die zes vrouwen
vanuit meerstemmigheid in unisono-accoorden vielen (de knagers onder u weten
wat ik bedoel), waauw, dat vraagt om alle antennes uit en hele goeie oren. Een sober,
maar uiterst efficiënt decor, veel mannen in het zwart, mooi licht, kortom
alles was er!  Ik had een prachtige avond…

Ge-emmer van de katholieke kerk
Je kunt van mening verschillen of je in deze tijd dat ge-emmer van de
katholieke kerk over vergeving en boetedoening en de liefdeloosheid waarmee ze
haar leden tegemoet treedt nog wel op het toneel moet brengen: het lijkt alsof
het instituut ondanks die houding toch overwint… maar alla, het boek is in de
middeleeuwen geschreven, de toptijd voor de katholieke kerk… en de muziek
is van een tijdloze schoonheid.

Hieronder een speellijst, als u nog wil gaan dan kan dat. Doe het, het is een
mooie gelegenheid kennis te maken met de wat gematigder stroming van de
hedendaagse klassieke muziek.

Vrijdag 6 november, Schouwburg Almere
Zaterdag 7 november, Theater De Spiegel Zwolle
Dinsdag 10 november,  Stadsschouwburg Tilburg
Vrijdag 13 november, Stadsschouwburg Nijmegen
Zondag 15 november, Theater De Vest Alkmaar
Woensdag 18 november, Stadsschouwburg Groningen
Zaterdag 21 november, Schouwburg Arnhem

Voor al mijn columns over klassieke muziek zie mijn eigen website Vocalies.

In het filmpje de trailer van de opera.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *