(Door Marlies)

Volgende week zondag, 30 juni is het zover, dan barst in Den Bosch het IVC weer los, het Internationaal
Vocalisten Concours.

Zanger-pianistduo’s staan voor het eerst voor een IVC jury. Het doel: een plekje in de Halve Finale van het
53ste IVC LiedDuo in november.

Ze timmeren aan de weg, de mensen van het IVC, langzaam verspreid het concours zich over Europa, een
niet meer uit te wissen olievlek-van-het-goeie-soort. Tot in verre buitenlanden raakt het IVC bekend en
steeds meer disciplines worden toegevoegd aan het spectrum: een lied zingen vergt een hele andere
benadering dan een opera-aria zingen. Het een gaat met het fijnpenseel en het ander met de witkwast,
maar beiden moeten nauwkeurig zijn en ja, nauwkeurig zijn kan met een witkwast ook.

Positief vind ik ook dat de rol van de pianist nu eens gelijkgeschakeld wordt met de zanger. Het maakt
zoveel uit of je elkaar begrijpt en een pianist kan je maken en breken. Ik heb het altijd erg getroffen met
mijn pianisten uit het verleden. Soms vingen ze onvoorwaardelijk je gebroddel en maakten er iets
aanvaardbaars van, soms (en vooral in repetities waren ze streng: ik hoor over de grenzen van de dood
nog briljant pianist Hans van den Eijnden roepen: “Stáát er niet!!!”. Maar als het nodig was versnelde hij
aan het einde van een aria of lied buitengewoon subtiel en leek het daardoor alsof ik nog adem zat over
had, voor nog een geweldige (hoge) noot.

In de jury van dit IVC zitten volgens mij net zo veel pianisten als zangers en niet de minsten ook:
‘onze eigen’ Hans Eijsackers, maar ook een fenomeen als Graham Johnson, geweldig!

Je moet als jonge zanger tegenwoordig zoveel kunnen wil je een kleine kans maken tot een soort van
carrière te komen. De druk is zo hoog. Ik ben zo blij dat ik dat allemaal niet meer hoef en dat ik vanaf
een soort zijlijn kan meekijken hoe jong talent het doet. Ik kan u uit de grond van mijn hart zeggen
dat ik niet jaloers ben (nooit geweest trouwens ook, al is dat misschien moeilijk te geloven; het zit niet
in mijn dna) als het voor jonge gasten wél allemaal goed afloopt en als ze een vervullende carrière
maken in dit moeilijke, maar wonderschone  zangersvak.

Hoe dan ook: hou ze in de gaten, het IVC en de IVC-ers; zondag 30 juni begint het spektakel in de
Pleinzaal van het Theater aan de Parade in Den Bosch (akoestisch trouwens een lastige zaal…).
Er zijn vast nog kaarten! Gaan! En na afloop een pint pakken in de schaduw van de Sint Jan.

En als u niet wil gaan en thuis wil genieten: er valt genoeg te surfen op YouTube!

 

, ,

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *