Deze week is er een kinderboek verschenen met de titel
‘Hetminderminderkinderboek”.

Kinderen gaan daarin op zoek naar meneer  Van Dale om hem te vragen
waarom er in zijn dikke woordenboek woorden staan als kut-Marokkaan en
geitenneuker.

Ik was verbaasd te horen dat dergelijke woorden officieel in onze
nationale woordenschat waren opgenomen. Ik viel helemaal van mijn
stoel toen ik hoorde dat de verklaring voor geitenneuker moslim is.

Waarom, dacht ik, moet je scheldwoorden een officieel tintje geven.
De Dikke Van Dale heeft gezag en daardoor is alles wat er in het boek
staat waar. Wij kunnen nu bij wijze van spreken gerust geitenneuker
over spreken als wij het over moslims hebben, want het staat in de Dikke.

Ik las een interviewtje met Ton den Boon, hoofdredacteur van het
woordenboek. Hij denkt niet dat dankzij zijn woordenboek geitenneuker
nu gelegitimeerd is. “Het is precies andersom. Omdat het ingeburgerd
raakte, kreeg het een lemma. Wij registreren het feitelijk taalgebruik”,
zegt hij in de NRC.

Dat doet mij denken aan media die artikelen rondpompen op basis
van een paar geruchten op Twitter of Facebook.  Als je  daar twijfel
over uitspreekt krijg je te horen: “Wij melden het niet zelf, wij melden
slechts dat anderen het melden”. Vroeger wilde iedereen de Volkskrant
zijn, nu wil iedereen Facebook zijn.

Maar, als geitenneuker kan voor moslim, heb ik er voor meneer Van Dale nog
eentje. Ik heb lang in Den Bosch gewoond en ontdekt dat Bosschenaren
elkaar liefkozend begroeten  met: hè kut. Het is algemeen ingeburgerd en wordt
ook door anderen gebruikt als ze een Bosschenaar zien. Dus wat mij betreft kan
er in de volgende editie van Van Dale een nieuw lemma bij:

3 kut (aanspreektitel) (informeel)

1. Bosschenaar