Pensioen=genieten 1 mei 2022

Hoewel ik al een aantal weken niet meer werk is vandaag mijn
eerste officiële dag als pensionado. Ik heb nog één los eindje,
daarna hou ik erover op. Er is een nieuwe fase in mijn leven
aangebroken en ik ben heel goed in het verbranden van schepen
achter mij. Ik beschouw elke ervaring als een leerschool, maar
uiteindelijk is mijn motto  “moedig voorwaarts”.

Mijn vrouw vindt het opvallend hoe snel ik afstand neem van
mijn werkzaam leven. “Andere mensen zijn meer met jouw
pensioen bezig dan jijzelf,” zei ze deze week.

Eén los eindje dus. Dat zit zo. Toen ik een aantal weken
geleden stopte met werken zeiden veel mensen: eindelijk
tijd om te genieten. Na drie dagen gelukwensen was
pensioen voor mij synoniem met genieten. Pensioen=genieten.

Dat moet ik eens analyseren, dacht ik, want zouden er mensen
zijn die denken dat je als werkend mens niet kunt genieten. En
wat is dan precies genieten?  Ik vond het een lastige, maar net
voor de eerste officiële dag ben ik erachter.

Van nature ben ik niet zo’n uitgesproken genieter.
Zet mij met een glas goede whiskey en een stukje Blue Stilton
op een makkelijke stoel en ik geniet, maar waarschijnlijk zal
niemand dat aan mij zien. Ik kan ook genieten van een mooie
dansvoorstelling, een met bloed, zweet en tranen bevochten
overwinning van mijn voetbalkluppie, van zonen die het goed
gaat, van een nachtegaal, van de verhalen van mijn vrouw die
ze meebrengt van haar Musicoreizen. Dat doe ik wel allemaal
in betrekkelijke stilte.

Ik heb me afgevraagd of dat nu anders is. Nauwelijks. Het einde
van een werkend leven betekent niet meteen verandering van
karakter. Wat ik de afgelopen weken wel heb ontdekt is dat de
rem op mijn uitbundigheid ook werd veroorzaakt door de
voortdurende gedachte dat ik na dat grote genieten de volgende
dag weer op een tevoren contractueel vastgelegde tijd op mijn werk
moest verschijnen alwaar vaak anderen bepaalden wat er gedaan
moest worden.

Dat is er niet meer. Na het grote genieten volgt er nu een dag
waarop ik zelf bepaal wat ik ga doen. Er ligt geen sluier van
verplichtingen meer over geluksmomenten. Of zoals mijn
Japanse buurvrouw een paar weken geleden zei: “Congratulations.
You are free now . . . “.

Ik begrijp nu wat mensen een paar weken geleden bedoelden.

  1. Irene (reply)

    1 mei 2022 at 16:04

    Gefeliciteerd. Ik heb er jaaaaren over gedaan voor ik af was van het idee dat het ‘ojee morgen alweer maandag’ was, ja het is morgen alweer maandag maar dat kan net zo’n fijne dag zijn als zondag en je hoeft nergens heen als je er geen zin in hebt. Ten slotte zit dat er ingesleten vanaf de kleuterschool, dat de week bestaat uit 7 dagen waarvan 2 ‘vrij’. En dat terwijl het hele idee ‘week’ een fictie is. Genieten kan dus op elk moment, zelfs op maandag ochtend 😉

  2. Laurent (reply)

    1 mei 2022 at 21:56

    Ik heb dat al eens ervaren gedurende een uitgebreide sabbatical 🙂 Gevolg is vreemd genoeg geweest dat ik me daardoor ook minder gevangen voel in mijn huidige baan omdat het toch meer als een keuze voelt.

  3. Peter Juda (reply)

    2 mei 2022 at 09:25

    Over een paar maanden, als het vakantiegevoel weg is, weet je het pas. Hoe je er echt in staat bedoel ik.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pensioen 8 maart 2017

Pensioen is moeilijk. De meeste oudere mensen weten niet hoeveel pensioen
zij later krijgen. Voor jongeren is het helemaal een financiële abstractie als
ze al voldoende verdienen om pensioen op te kunnen bouwen.

Zelfs politici komen er niet altijd uit. Dan goochelen ze met getallen en woorden
als waardevast en rekenrente, getallen en woorden die door opponenten
worden bestreden of zelfs weerlegd.

Hoe moet dan de vrolijke niet-westerse jongen aan de kassa van mijn
supermarkt het begrijpen. Hij scande al zingend de artikelen van de mevrouw
voor mij. “U neemt gezellig een bloemetje mee”,  zei hij tegen de dame terwijl
hij een struikje basilicum over de glazen plaat trok.

Aan mijn boodschappen leidde hij af dat wij poesjes hebben. Vond hij reuze
gezellig. Voor ons, zelf was hij geen liefhebber.

Ik vroeg hem waarom zijn vingers in het verband zaten, leek me onhandig met
zijn werk.  “Gebroken”,  zei hij. Ik toonde medeleven.

“Ik moet eigenlijk in de ziektewet”,  zei de jongen, “Maar dat kan niet”.

Ik vroeg hem waarom dat niet kon. “Dan krijg ik geen pensioen”, antwoordde hij.

Gelukkig had hij wel een goed humeur. Met een welgemeend “eet smakelijk”
stuurde hij mij de ingewikkelde wereld in.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pensioen 16 september 2016

Het kabinet gaat onderzoeken of pensioenfondsen wat meer
tijd kunnen krijgen hun potten te vullen. Mensen die pensioen
hebben teren op dit moment vooral in.

Daar ben ik blij om, ik ben van de generatie die snel dankbaar is.
Maar waar ik moeite mee heb is de tekst die de politieke partij 50Plus
voortdurend gebruikt. Die heeft het over “mensen die Nederland
hebben opgebouwd” en die nu tekort worden gedaan.

Vermoedelijk bedoelen ze hier de generatie die na de Tweede
Wereldoorlog hard heeft gewerkt om de economie weer op gang
te krijgen. Die mensen verdienen respect, maar zijn dat de mensen
die Nederland hebben opgebouwd?

Ver voor die tijd waren er keuterboeren die het hoofd nauwelijks
boven water konden houden, maar die wel aan de basis stonden
van Nederland landbouwland. Honderd jaar geleden werden arbeiders
uitgebuit in mensonterende fabrieken waaruit een eeuw later
grote wereldspelers ontstonden. Welke offers zijn daar niet gebracht
door Jan met de Pet?

Op dit moment sappelt een hele generatie ZZP’ers waarover wij over
honderd jaar zeggen dat zij de grondleggers waren van onze
kenniseconomie. Die verdienen na gedane arbeid ook een goed pensioen.

Ik ben blij met het voornemen van het kabinet, maar ik kan slecht tegen
teksten als “mensen die Nederland hebben opgebouwd”. Alsof
babyboomers een speciale groep zijn.  Nederland. wordt doorlopend
opgebouwd door steeds weer nieuwe generaties.

  1. Thijs van son (reply)

    16 september 2016 at 20:04

    De Marshall hulp heeft Nedeland opgebouwd. Zodat de amerikanen gewoon weer spullen monden verkopen aan een nog grotere markt dan die van henzelf. Marshall is uit de tijd van de babyboomers.

  2. Laurent (reply)

    17 september 2016 at 16:14

    Dat is nog eens een verstandige observatie

  3. Karin (reply)

    18 september 2016 at 18:13

    Bij dit soort kreten moet ik altijd aan onze buurman van vroeger denken. Was rond 1930 geboren, zat zo lang als ik mij kan herinneren in de WAO (rugklachten) en deed niets anders dan met zwaar werk zwart bijklussen. O, nu begrijp ik het pas. Heeft hij toch mooi de boel mede opgebouwd. Beetje nuancering in de politiek kan geen kwaad.

  4. ab.klaassens (reply)

    20 september 2016 at 21:09

    Ik was twaalf toen de Tweede Wereldoorlog was afgelopen. Ik ben daarna nooit iemand
    tegengekomen die bewust bezig was Nederland opnieuw op te bouwen, Iedereen deed
    gewoon wat de baas beval. En ook de baas was niet bewust bezig met de wederopbouw.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *