Live
De meest vervelende journalistieke klus is de live-verslaggeving vanachter
een bureau. Wie niet in het vak zit zal zich nu afvragen: kan dat dan? Ja,
dat kan. Sterker nog, het gebeurt dagelijks.
In mijn wereld komt het vaak voor dat er ergens een incident is (klein of
groot) en dat er direct een begin van een nieuwsbericht wordt geschreven
voor de internetpagina. Je wilt mensen tenslotte zo snel mogelijk informeren.
Voordat er een verslaggever ter plekke is moet je het qua informatie doen
met social media. Dan kom je in een grijs gebied, want je weet niet
of de mensen die iets roepen betrouwbaar zijn.
Ondertussen wil je je publiek informeren, enerzijds omdat je dat echt wil,
anderzijds omdat datzelfde publiek anders naar een andere website gaat.
Dat laatste wil je in ieder geval niet. Heel vaak gebeurt het dan ook dat je
onzin van Twitter overschrijft met Twitter als bron. Daarmee probeer je
jezelf in te dekken.
Om die reden lees ik zelf bijna nooit live-blogs van gebeurtenissen in de
wereld, ik weet hoe het gaat. Ik wacht wel tot collega’s de feiten hebben
verzameld, dat bespaart me een hoop onzin.
Ik moest hier gisteravond aan denken toen ik De Wereld Draait Door zag.
Matthijs van Nieuwkerk speculeerde met Derk Sauer lustig over de aanslag
in Sint-Petersburg. Waren het de Tsjetsjtenen, was het IS of waren het
stromannetjes van Poetin?
“We mogen alles denken want we weten nog niks”, hoorde ik Van Nieuwkerk
zeggen. Dan denk ik: je mag wel alles denken, maar als presentator van zo’n
invloedrijk programma op de publieke omroep zou je je misschien moeten
afvragen of je ook alles moet zeggen.