Vannacht is er weer een debat tussen de Amerikaanse presidentskandidaten
Trump en Clinton. Het is mij een raadsel waarom daar in de Nederlandse
media zoveel aandacht aan wordt besteed.

De verkiezing van Obama tot de eerste zwarte president vond ik op zich
nog een sensatie. Maar wat hij heeft hij voor invloed op mijn leven gehad?

Er zijn andere presidenten en leiders die het afgelopen jaar oneindig veel
meer invloed op ons land hebben gehad dan de Amerikaanse. De handelwijze
van de Syrische president en de landlords van Soedan bijvoorbeeld hebben
uiteindelijk gezorgd voor een grote stroom vluchtelingen naar ons land.
Ik hoef u niet te vertellen wat dat in de lage landen voor problemen heeft
gegeven.

De Russische leider Poetin ontkent nog steeds dat zijn land verantwoordelijk
is voor het neerhalen van de MH17. Dat doet in ons land nog wekelijks
veel stof opwaaien.

Dan hadden we nog Brexit met z’n economische spanningen die tot hier te
voelen zijn. Mede veroorzaakt door de ex-burgemeester van Londen. Een man
die als leider van de stad grootse dingen deed maar een clown werd toen hij in
de valkuil trapte van de wetten van de partijdiscipline.

En waar kijken we vannacht naar? Naar een xenofobe, seksistische en
leugenachtige man die zo hard mogelijk probeert en al even leugenachtige
vrouw die omwille van geld en macht haar overspelige man niet bij het
grof vuil zette.

Ik ga er mijn bed niet voor uit. Ik denk dat behalve Twan Huys (die moet
duiden in DWDD) niemand dat doet. Bovendien presenteert de NOS
vast en zeker de vijf meest memorabele momenten morgen in hapklare
brokken. Vijf momenten waarvoor een redacteur zich ongetwijfeld in
bochten heeft moeten wringen om ze te vinden.

Ik pik dit stukje entertainment maandagmorgen aan het ontbijt mee.
Daarna ga ik douchen en datgene doen wat ik elke dag doe en waarvan
geen Amerikaanse leider weet heeft.