Er wordt gezegd dat Facebook jouw tijdlijn zo stuurt dat je alleen maar die
informatie ziet die jou in je eigen bubble laat leven. Aldus maakt Facebook
jouw wereld niet groter, maar kleiner. Dat laatste is mijn eigen interpretatie,
dat begrijpt u.

Deze week moest ik daar aan denken toen mij werd gevraagd een stukje te
schrijven voor de website van mijn omroep over een FB-post van een boze
moeder. Zij had Italiaanse toetjes van de Jumbo gekocht en daar bleek een
druppie alcohol in te zitten. Dat stond op de onderkant van het deksel, dus je
kon het aan buitenkant niet zien. Ze had het toetje opgevoerd aan haar kind
van vier, dat het niet lustte maar er desondanks knap beroerd van was
geworden.

De woedende post was een aanklacht tegen Jumbo. De mevrouw kreeg
tientallen reacties van mensen die meehielpen Jumbo neer te sabelen. In de
ogen van de media is er dan sprake van dat Facebook los gaat en als dat
gebeurt moeten de media daar over berichten.

Aan mij de schone taak. Aanvankelijk sputterde ik wat tegen. Als veertig van
de twee miljard Facebook-gebruikers boos zijn vind ik de term los gaan een
beetje overdreven. Ik vond de hele klaagzang overdreven. Maar je kunt zo’n
taakje ook als een uitdaging beschouwen.  Na twee weken verhalen schrijven
over zware kost als daar zijn boerenprotesten en ingewikkelde politieke
verwikkelingen in het provinciehuis was ik bovendien wel toe aan een
alcoholisch toetje.

Ik liet me gaan en maakte volgens de collega’s “een leuk verhaal”.  Dat verhaal
werd vervolgens op de website van mijn omroep gezet. Binnen een uur
waren er meer dan 120 reacties. Die lees ik eigenlijk nooit, maar mijn ego ging
toch op zoek naar mensen die mijn verhaal ook leuk vonden. Niemand, ik had
het kunnen weten. Ons publiek gaat voor de inhoud, niet voor de vorm.

Wie schetste mijn verbazing toen bleek dat mensen die reageerden vrijwel
unaniem de moeder onderuit schoffelden. Ik kwam een keer een woord tegen
dat begon met zeikw en eindigde op ijf.  Dat was geheel in tegenstelling tot wat
haar vrienden schreven.

Zo zie je maar hoe belangrijk het is dat Facebook er voor zorgt dat je in je
eigen bubble leeft.

, ,

  1. Peer (reply)

    9 juli 2017 at 19:57

    Dankzij Facebook wordt de wereld weer een klein dorp, waar alle baby’s verslaafd zijn aan Breezerpudding.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *