Ik vond het een curieus verhaal. Een terreurverdachte wordt opgepakt bij het
concert van Guus Meeuwis in Eindhoven. Vrijdagmorgen bereikte ons het
nieuws dat het Openbaar Ministerie de rechter heeft gevraagd hem nog twee
weken langer vast te houden omdat hij wordt verdacht van “het voorbereiden
van een terroristisch misdrijf”.
Twee uur later komt het nieuws dat de rechter vindt dat het OM te weinig
bewijs heeft geleverd om de man langer vast te houden. Misschien heb ik te
veel House of Cards gekeken maar volgens mij gebeurt er achter de schermen
van alles waar wij als gewone stervelingen alleen maar over kunnen
filosoferen. Laat mij dat eens doen.
Ik geloof dat ik denk dat ik zeker weet (met dank aan Bram en Freek) dat
politie en OM niet gek zijn. Die pakken zo’n man niet zomaar op. Ze hebben
volgens mij meer aanwijzingen dan ze openbaar kunnen maken. Maar dan
begint het probleem. Ons land kent een strenge privacywetgeving op grond
waarvan je stevige bewijzen moet hebben. Om die te kunnen verzamelen is
tijd nodig en die vraag je dan aan de rechter, terwijl je eigenlijk wel weet dat
dat een moeilijke zaak is.
Daarom maak je bekend dat de man verdacht wordt van “het voorbereiden
van een terroristisch misdrijf”. Een ruim begrip waarbij je het woord aanslag niet
gebruikt, want je wilt je hand niet overspelen.
De rechter maakt een andere keuze. Wat bereik je dan als OM? Twee dingen
volgens mij. In de eerste plaats dat de verdachte weet (in ieder geval denkt)
dat hij geen stap meer kan zetten zonder dat hij in de gaten wordt gehouden.
Eén verdachte beweging en hij wordt weer opgepakt. Daarmee bestrijd je in
ieder geval de symptomen maar niet de ziekte zelf.
Maar je bereikt nog iets. Namelijk verontwaardiging van het publiek. Iedereen
vindt dat de politie vrijdag adequaat handelde, niemand snapt dat het OM niet
meer tijd krijgt om de zaak tot de bodem uit te zoeken. Bij dat soort
verontwaardiging passen geen subtiele overwegingen over privacywetten.
Nog twee van dit soort acties en de verontwaardiging is zo groot dat de
politiek zich begint te roeren. De mogelijkheden van politie en OM komen dan
hoog op de agenda. Wat ik zeg: misschien heb ik teveel House of Cards
gekeken.
Gerben
17 juni 2017 at 09:30
Goh wat een analyse. Jouw reactie komt dicht bij die van Theresa May na de aanslag in Londen. Ook zij wilde meer ruimte om mensen op te sluiten bij vermoedens van dreiging.
Ik ben blij met rechters die vinden dat dit niet kan op basis van gedachten. Het benemen van de vrijheid van iemand is een van de zwaarste stappen die gezet worden.
Zou de reactie van de politie bij het concert niet zijn uitgelokt door de aanslagen? Hoe reeel zijn de vermoedens geweest?
Laten we een beetje normaal doen. Terreur is vreselijk, maar ik las dat alleen in de VS er jaarlijks 2600 kinderen overlijden door vuurwapens van volwassenen. Eigenlijk zou je iedere volwassene met een wapen vast moeten zetten.