(Door Ab Klaassens)
Omroep Brabant was nog maar net begonnen – september 1976 – toen er al
een grensoverschrijdend incident te melden viel. In de Belgische gemeente
Geel waren uit een fabriek kwalijke dampen ontsnapt die zich als een gifwolk
richting Zuidoost-Brabant bewogen.
Het opmerkelijke van de kwestie was dat de verantwoordelijk wethouder
(schepen) van de gemeente Geel de gifwolk op weg naar Zuidoost-Brabant
met zijn autootje had gevolgd tot aan de gemeentegrens, waarna hij tevreden
naar zijn bureau was teruggekeerd zonder zijn collega’s ten noorden van Geel
deelgenoot te maken van zijn zorgen.
In die tijd probeerde een Eindhovense wethouder – ik deel met haar een lits
jumeaux – burgemeesters en wethouders in de regio over te halen tot
vorming van een regionale milieudienst. Maar de meeste bestuurders van de
plattelandsgemeenten hadden daar geen behoefte aan; ze hadden geen last
van het milieu.
Vervolgens heeft een stoet van Eindhovense burgemeesters de nek gebroken
over de onwil van de kleine gemeenten om tot echte samenwerking te komen,
bij voorkeur door de vorming van een grote stadsgemeente voor heel
Zuidoost-Brabant. De nieuwe burgemeester van Eindhoven, ene Jorritsma,
heeft zich ook al op dit gladde ijs gewaagd en is daarbij deerlijk op zijn bek
gevallen.
Maar er gloort licht aan de horizon. Uit doorgaans betrouwbare bron verneem
ik dat vrouwen in barensweeën, die bij complicaties moeten worden verplaatst
naar ziekenhuizen in Geldrop, Veldhoven of Helmond ernstig bezwaar
maken. Ze willen dat er ‘geboren in Eindhoven’ op het paspoort van hun kind
komt te staan. Waarmee maar gezegd is dat voor zelfs de nog net niet
geborenen Eindhoven de plaats is waar je moet wezen; in de taal van de
jongeren ‘the place to be’.