Het aangename gevoel bij Schipholleed
Soms vraag ik me af waarom er in de media zoveel aandacht
is voor de wachtrijen op Schiphol. Want laten we wel zijn het
overgrote deel van de Nederlandse bevolking staat niet
in zo’n wachtrij. De mensen die er wel in staan zitten de volgende
dag achter een mojito en willen helemaal niet meer met
verhalen over wachtrijen geconfronteerd worden.
Je vraagt je af voor wie al die journalisten dan al opwinding
verslaan. Mijn ervaring is dat alles wat te maken heeft met
vliegvelden en vakantie zich mag verheugen in grote
journalistieke belangstelling. Tijdens mijn journalistieke
leven gingen altijd alle alarmbellen af als er op Eindhoven
Airport iets gebeurde dat afweek van wat ze bij Schiphol nu
aangenaam en voorspelbaar noemen.
Of het nu lange wachtrijen waren of een melding van een
vliegtuig in nood (waarbij het gelukkig bijna altijd goed
afliep) of passagiers die een uurtje in een vliegtuig moesten
wachten voordat het opsteeg, altijd rukte er wel iemand
naar het vliegveld uit om reacties te halen.
Ook als er een vliegtuig arriveerde met mensen die op
een heel ander vliegveld iets onaangenaams of
onvoorspelbaars hadden meegemaakt werd in Eindhoven
de microfoonhengel boven de veilig thuis gekomen
reizigers uitgeschoven.
Veel journalistieke onderwerpen worden gemaakt om
mensen het gevoel te geven dat ze blij mogen zijn dat zij
van de beschreven ellende zijn gevrijwaard. Elk slechtnieuwsverhaal
voor een kleine groep mensen wordt zo een goednieuwsverhaal
voor de massa.
Waarschijnlijk vallen de wachtrijen op Schiphol ook in die
categorie. Ik denk dat er bij komt dat de wereld van het
vliegverkeer aantrekkingskracht heeft. Het blijft ook
opwindend om opgepropt in een cabine honderden kilometers
af te leggen naar een andere wereld.
Bovendien vliegen de meeste mensen naar een
vakantiebestemming. Dat betekent dat ze na een jaar hard
werken en sparen (hoewel je tegenwoordig volgens mij
goedkoper naar Mallorca vliegt dan je met de trein naar
Groningen reist) niet gehinderd willen worden op weg
naar die bestemming.
Als dat toch gebeurt dan is er sprake van groot leed en
dat dient door de media breed uitgemeten te worden
zodat de overgrote groep thuisblijvers zich aangenaam voelt.
Arnoud
30 mei 2022 at 13:36
Ik woon op een paar kilometer van Schiphol en ‘geniet’ dus van de bijbehorende overlast, zijnde lawaai en vervuiling. De puinhoop op Schiphol kan me dan ook niet groot genoeg worden. Hoe minder vluchten hoe liever. Schiphol hoeft namelijk niet zo groot te zijn. Het grootste deel van de reizigers bestaat uit overstappers waar we economisch helemaal niets aan hebben, maar waar we wel de lasten van dragen. Bijkomend irritant zijn de leugens waarmee Schiphol probeert te groeien en wet- en regelgeving probeert te omzeilen.
Dus krimpen in plaats van groeien, dan verdwijnen vanzelf die wachtrijen.