(Door Ab Klaassens)

Wat mij verbaasde bij mijn eerste bezoek aan de huisarts was dat mijn moeder
een soort van muntje van een rekje moest nemen en anderen niet. Dat muntje
bepaalde de volgorde waarin je aan de beurt was. Maar de mensen die geen
nummertje trokken waren altijd eerder aan de beurt.  Dat kwam, legde mijn
moeder uit, doordat die anderen particulier waren en wij van het fonds.

Het heeft lang geduurd voordat ik die uitleg begreep. Nu is iedereen verplicht
verzekerd, min of meer op dezelfde voorwaarden.

En ja hoor, daar komt een verzekeraar de solidariteit omver schoppen met
een  verzekering ‘speciaal voor hoger opgeleiden’.

Het muntje bij die oude huisarts was van zink, een zacht metaal, dat de sporen
droeg van veel gebruik. Vooral door gewone normale hardwerkende
Nederlanders.