Social media 30 augustus 2017

Mevrouw Shula Rijxman, de baas van de NPO, heeft deze week de
toekomstvisie voor de publieke omroep gepresenteerd. Nu niemand meer
lineair televisie kijkt wil ze zich toespitsen op online verspreiding van de
programma’s. Dat is wat de regionale publieke omroepen al een paar jaar
doen en niet zonder succes.

Die regionalen zijn al een stapje verder. Waar een paar jaar geleden nog zwaar
werd ingezet op nieuwsverspreiding via de eigen website zijn tegenwoordig de
social media de belangrijkste verspreidingskanalen. Facebook, Twitter en
Instagram voorop. Daar hangt namelijk je publiek dag en nacht rond.

Eenvoudige stervelingen als ik spreken bij de koffieautomaat wel eens onze
zorg uit over deze ontwikkeling. Die social media zijn namelijk in handen van
bedrijven die zo commercieel zijn als de pest. Die denken maar aan één ding:
geld verdienen voor de aandeelhouders. Volgens sommigen van ons is het
voor geen enkel medium verstandig je daar zo afhankelijk van te maken. In
het meest gunstige geval legt Facebook je een tijdelijke, beperkte ban op als je
content verspreidt die de dames en heren in Amerika niet welgevallig is.
Daarvan zijn al voorbeelden bekend.

Veel ernstiger is het doomscenario dat die social media op een dag zeggen:
beste nieuwsorganisatie u profiteert van onze infrastructuur en daarvoor dient
u te gaan betalen.

De realiteit is dat je niet meer zonder die social media kunt wil je nog een
groot publiek bereiken. Social media die gedijen bij goede content. Je zou
kunnen zeggen dat de gewone media en de social media elkaar in gijzeling
houden. Waarbij ik vind dat de machtspositie van de sociale media groter is
dan die van de gewone.

Mevrouw Rijxman ziet dat anders. Zij opperde deze week de gedachte
dat Facebook en Google maar moeten betalen voor mooie programma’s van
de publieke omroepen. Google en Facebook? Betalen? Zelfs de collega’s die
geen enkel gevaar zien in afhankelijkheid van commerciële social media vielen
van het lachen van hun stoel.

Mevrouw Rijxman mag wat mij betreft direct tot koningin van de Verenigde
Europese Staten gekroond worden als zij er in slaagt de beurs te openen van
Google en Facebook voor content van publieke omroepen in een landje aan de
Noordzee. Tot die tijd lijkt het mij verstandig dat mevrouw Rijxman liefdevol
wordt verpleegd op een gesloten afdeling van een mooi tehuis op de Veluwe.
Zonder wifi.

  1. Groninganus (reply)

    5 september 2017 at 12:57

    Ik heb wel eens gezegd dat Facebook de grootste heler ter wereld is. Als alle creatieven mondiaal een club zouden vormen om FB juridisch aan te pakken, zou dat binnen de kortste keren verdwenen zijn. Die claim wegens het verhele van gestolen waar kan het herlemaal niet betalen.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Publieke omroep 27 februari 2017

In mijn wereld woedde vroeger nog wel eens een discussie over wat
de taak van een publieke omroep moest zijn. Nu het accent bij de meeste
omroepen op internet ligt is het eenvoudiger. Je kunt namelijk direct
meten hoeveel mensen een verhaal lezen. De verhalen die het meest gelezen
worden krijgen het zwaarste gewicht. Het publiek dicteert nu de agenda.
Publieke omroep is letterlijk omroep van het publiek geworden. De scheidslijn
tussen publieke- en commerciële omroep is daarom vervaagd, want de
commerciëlen wisten al eerder wat het volk wil.

Reden voor staatssecretaris Sander Dekker om een poging te wagen die
publieke omroep weer terug in het hok te krijgen. De publieken moeten het
entertainment aan de commerciëlen over laten en zelf meer aan “verheffing”
gaan doen.

Zondagavond zag ik opeens wat een zware taak de stass heeft. Terwijl de
commerciële omroep RTL4 een politiek debat uitzond zagen wij op
Nederland 1 Boer Zoekt Vrouw, op Nederland 2 een documentaire over de
manier waarop het Westen zich heeft vervreemd van de rest van de wereld en
op Nederland 3 was er vooral schaatsen. De politiek werd gratis aangeboden,
voor de boeren en het schaatsen betaalden we belastinggeld.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Publieke omroep 8 maart 2016

Toen ik in 1988 van de krant overstapte naar de publieke regionale
omroep zei een collega: moet je niet doen. Die zijn afhankelijk van
de politiek. Elke vijf jaar wordt beslist of ze opnieuw geld krijgen.
Je gaat een onzekere toekomst tegemoet.

Na 28 jaar werk ik nog steeds bij die regionale omroep.  Verder heeft
mijn toenmalige collega gelijk gekregen. Vanaf de eerste dag dat ik voet
in de studio in Eindhoven zette bleek ik een onzekere toekomst
tegemoet te gaan.

De ene na de andere staatssecretaris besloot in die kleine drie
decennia dat het anders moest met de publieke omroep. Vooral met
de landelijke en in het kielzog ook met de regionalen.

Van Hedy D’Ancona tot Sander Dekker. Allemaal kwamen ze met
plannetjes en bezuinigingen. Allemaal beten ze hun tanden stuk op
het machtige bolwerk van omroepverenigingen. Verenigingen die
die blijven terwijl politieke partijen gaan en komen.

Dekker heeft ons behoorlijk aan het schrikken gemaakt met een
aangekondigde bezuiniging. Nu zijn Mediawet in de Eerste Kamer
door de mangel is gehaald (met dank aan onze grote broers in
Hilversum) zijn de bezuinigingen gehalveerd en uitgesteld.
Veel meer dan wat extra lucht zal het niet geven, want de politiek
zal altijd blijven proberen de publieke omroep aan te pakken.

Inmiddels leven we in een beeldcultuur en politici zijn voor de
beeldvorming geheel  afhankelijk geworden van televisie en internet.
Daar maken de omroepverenigingen voor een belangrijk deel de dienst uit.
Daarom zullen politici nooit echt de bezem door de kast van de publieke
omroep durven halen. En zo houden we elkaar waarschijnlijk nog jaren in
gijzeling.

  1. Arnoud (reply)

    12 maart 2016 at 20:39

    Ach, misschien red je het net tot aan je pensioen. 😉

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *