Zorg 12 juli 2017

Er is al een week lang gedoe in Eindhoven over het geld dat de stad uitgeeft
aan zorg. Het Eindhovens Dagblad schrijft er dagelijks artikelen over. Sinds
de financiering van de zorgtaken overgeheveld zijn van het rijk naar de
gemeenten lijkt er iets te gebeuren wat de politiek niet wilde voorzien. De
zorginstellingen maken plotseling enorme winsten.

De krant heeft uitgezocht dat Eindhoven een overeenkomst heeft met 308
zorginstellingen waarvan er 217 uit de regio komen. 308, dat is een getal waar
ik als kind dat is opgegroeid met het groene-, en het witgele kruis, de
schooldokter en één sociale werkplaats voor de kinderen uit het dorp die niet
mee konden komen op school, van schrik.

De krant heeft ook een aantal voorbeelden van zorgverleners die goud geld
verdienen aan hun werk. Een Veldhovens bedrijfje dat psychologische hulp
verleent zag de winst in één jaar stijgen van 206.000 naar 730.000 euro.  Een
bedrijfje in Budel dat aan thuisbegeleiding doet had in 2015 een winst van
1650 euro. Nadat de gemeente de rekeningen betaalde steeg die winst in 2016
naar 140.000 euro. Er zijn zorginstellinkjes waarvan de winst éénderde is van
de omzet.

Ik lees de verhalen elke dag met stijgende verbazing en met waardering voor
de journalisten van de krant, wier inspanningen naar ik mag hopen
uiteindelijk tot enige beweging op het Binnenhof mogen leiden. Vandaag las ik
een verhaal over een zorginstellinkje in Geldrop dat hoogbegaafde autistische
kinderen begeleidt. In 2015 tienduizend euro verlies, in 2016 240.000 euro
winst.

In datzelfde artikel stond nog iets dat mij mijn wenkbrauwen deed fronsen.
Diezelfde Geldropse instelling had eind 2014 95 cliënten, nu 225. Datzelfde
geldt voor al die honderden grote en kleine instellingen die in mijn stad hulp
verlenen. De vraag die mij als inwoner van de stad nu vooral bezig houdt is:
zijn er sinds de overheveling van de financiering zoveel mensen meer van het
pad geraakt dat ze zonder hulp niet meer door het leven kunnen? En kwamen
ze daar zelf achter of werden ze daar door handige zorgzakenmannetjes en
–vrouwtjes op gewezen?

  1. Miranda (reply)

    13 juli 2017 at 08:47

    De gemeente duwt iedereen met een zorgbehoefte richting een zorgverlener waarmee ze zelf een contract hebben afgesloten. Dat zorgt ervoor dat er niet mèèr mensen zorg nodig hebben, maar dat deze zorg daar wordt ingekocht waar de gemeente het wil.
    Onder dit koren van Zin aanbieders bevind zich nog veel kaf. En dat mogen ambtenaren die er geen verstand van hebben scheiden.
    Ik denk dat we de komende jaren nog veel artikelen gaan lezen van fraude door instellingen

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *