Knipseldienst NCTV 3 mei 2022

Wij hebben een Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en
Veiligheid.  Die organisatie heeft veel bevoegdheden
maar mag nog veel meer niet.

NRC heeft onthuld dat de NCTV analyses heeft gemaakt
van openbare uitingen van politici. Vooral over die van
de PVV en Denk. Die analyses werden naar de minister
en zijn ambtenaren gestuurd. En dat mag niet,

Het verhaal in NRC lezend heb ik elke keer het woord
NCTV vervangen door ‘twitterend Nederland’.  Ik zag niks
vreemds. Alles wat de NCTV in het geniep heeft doorgebriefd
aan de leiders die moeten voorkomen dat extremisten
een bedreiging vormen voor onze rechtsstaat is in precies dezelfde
bewoordingen de afgelopen jaren door duizenden twitteraars
gezegd.

Twitteraars en journalisten die de ontwikkelingen bij
extreem rechts analyseren  mogen wel zeggen dat Baudet
fascistisch is, dat Denk bevolkingsgroepen tegen elkaar opzet
en dat de club van Wilders steeds meer ruimte binnen de
eigen geledingen geeft aan rechts-extremisten. De NCTV,
die zich voornamelijk op dezelfde bronnen baseert mag
dat niet. Terwijl in mijn beleving die NCTV er toch juist is
om dat soort tendensen handzaam samen te vatten. 

Als in onze rechtsstaat is afgesproken dat de NCTV dat
niet mag, dan zij dat zo en moeten we dat respecteren.
Maar dan is de vraag hoe de signalen wel op de goede
plekken komen, want er wordt veel geschreven en het
was nou juist zo handig dat er een knipseldienst
als de NCTV is.

Misschien is het een idee om, net als vroeger bij de krant,
een redactiesecretaresse te vragen relevantie stukjes uit
andere media uit te knippen en in mapjes te doen. Op
het ministerie zouden ze daarvoor een junior
communicatiemedewerker kunnen aanwijzen. Daar hebben
ze er genoeg van.

Aldus komt al die openbare informatie alsnog handzaam
op de juiste burelen terecht, kan de NCTV zich bezig
houden met meer onzichtbare zaken die ons bedreigen
en hoeven ambtenaren niet dagen bezig te zijn met
WOB-verzoeken. Ik zeg: win-win-win.

Geen reacties

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Onderwijs 14 februari 2018

Een verontrustend verhaal vanmorgen op de site van NRC. Als gevolg van het
lerarentekort worden kinderen soms over andere klassen verspreid of naar
huis gestuurd. Hier lijkt mij sprake van een verlies-verlies situatie.

Over een paar jaar zijn er maar liefst 2000 meesters en juffen tekort. Waarom
wil niemand meer dit eerbiedwaardige beroep uitoefenen? Is het salaris te
laag, is de werkdruk te hoog? Ik hoor allerlei argumenten. In mijn jeugd was
je heel wat als je naar de kweekschool en later de pabo ging. Dat was alleen
weggelegd voor de bollebozen. Overigens was dat toen vooral een meisjesding.

Ik ben al heel lang niet meer als ouder op een school geweest.  Ik heb geen
idee hoe het er daar aan toe gaat. Mijn enige bron van informatie is de TV-
serie De Luizenmoeder, waarvan ik mag hopen dat het een karikatuur is.
Hoewel, er zijn mensen die mij verzekeren dat niet alles uit de duim van de
scenarioschrijvers is gezogen.

Maar goed, ik geef het je te doen om voor een klas te staan met nazaten van
ouders die zijn opgegroeid in de jaren zeventig en tachtig, de tijd waarin
Nederland mondig werd. Nazaten die opgegroeid zijn in een tijd waarin
Google veel sneller informatie geeft dan die juffen en die meesters. En ouders
die zo hard moeten werken en zo weinig tijd hebben voor hun kinderen dat ze
verwachten dat de onderwijzers er ook nog even de opvoeding bij doen. En
wel zo dat het in het straatje van de ouders past. Maatwerk voor elk kind. En o
wee als het kind klachten heeft. Dan zwaait er wat voor de leerkrachten.

Ouders die langs de kant van het voetbalveld onbetamelijke uit slaan worden
verbannen. Ik weet niet of dat op scholen gebeurt, maar het zou wel moeten.

Zolang als ik weet wordt het onderwijs voortdurend veranderd. Dat begon met
de Mammoetwet als gevolg waarvan ik geen MULO-diploma heb maar
MAVO-diploma. Daarna is het nooit meer rustig geweest in onderwijsland. Ik
heb altijd hoop dat dingen ten goede keren, maar in het geval van onderwijs
ben ik bang dat dat nooit meer zal gebeuren. Misschien, heel misschien is het
mogelijk met kostscholen waar tucht en orde heersen en waar kinderen door
de week intern zijn. En waar ouders alleen op vrijdagmiddag en zondagavond
hun kinderen mogen halen en brengt. Aan de poort natuurlijk.

Geen reacties

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Eindhoven 6 november 2017

Iedereen die mij kent weet dat ik verliefd ben op Eindhoven. Dus toen NRC
afgelopen zaterdag het volledige economiekatern vol scheef over het
wirtschaftswonder dat zich in Eindhoven (en Zuidoost-Brabant) heeft
voltrokken, sprong mijn hart op.

Maar ik heb ook mijn bedenkingen. Niet eens over het feit dat de gemeente
Eindhoven tientallen miljoenen te kort heeft op de zorg, terwijl
zorginstellingen die in de stad actief zijn de winsten zien toenemen. Er zijn
andere zaken die mij zorgen baren, zorgen die de lokale politiek overstijgen,
maar die van wezenlijk belang zijn voor de ontwikkeling van de regio. Want
NRC had het weliswaar over Eindhoven, maar het wirtschaftswonder gaat
over een gebied met 21 gemeenten.

Nog niet zo lang geleden verscheen er een rapport waaruit bleek dat die
gemeenten maar moeilijk met elkaar samenwerken. Het zijn vooral eilandjes
met koninkjes die met het oog op de volgende verkiezing vooral navel staren.

Uit de NRC-verhalen bleek ook maar weer eens dat het succes van Eindhoven
en omgeving ook te danken is aan mensen, Thom Aussems bijvoorbeeld. Hij is
de Grote Leider van een plaatselijke woningcorporatie, een a-typische
Brabander, die met flair, brutaliteit, vakmanschap en schijt aan alles  een
motor achter de stadswikkeling was. Aussems is volgend jaar weg, hij gaat
genieten van zijn pensioen.

Ook oud-burgemeester Rob van Gijzel werd genoemd. Eén van zijn
voorgangers, de zeer gewaardeerde Rein Welschen, legde mede de basis voor
het succes. Welschen liep uiteindelijk stuk op het gebrek aan regionale
samenwerking. Na een tussenpaus verscheen Van Gijzel op het toneel. Ook
zo’n no-nonsenseman die het succes van Welschen uitbouwde. Ook hij is weg.

De kar bij Brainport werd getrokken door powervrouw Imke Carsouw. Zij
stapte in augustus van de één op de andere dag op. Velen gissen nog naar de
echte reden.

De ontwikkeling van zo’n gebied als waarin ik leef is afhankelijk van een
aantal factoren. In de eerste plaats economische, daar kun je als bestuurders
niet veel invloed op uitoefenen, die worden toch grotendeel bepaald door
externe factoren. In de tweede plaats is samenwerking tussen gemeenten van
groot belang. Daar schort het aan. In de derde plaats heb je krachtige
dwarsdenkers nodig. Mensen die er voor zorgen dat de rijdende trein veilig
aankomt bij het volgende station. De drie belangrijkste zijn of gaan bijna
tegelijk weg. Daar maak ik me best een beetje zorgen over.

Geen reacties

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tobbe 28 september 2017

(Door Ab Klaassens)

Voor vijfeneenhalf mille kun je bij de NRC-webwinkel een vierpersoons
tuintobbe kopen.  Met een meegeleverde houtkachel warm je  het water in de
tobbe op. Dat leidt dan weer tot een geheel nieuwe beleving.  Met
familieledenof vrienden in de tobbe ’s avonds in het duister naar de sterren
kijken als het zicht niet beperkt wordt door de rook van de houtkachel.

De meeste houtkachels en open haarden veroorzaken evenveel
luchtverontreiniging als de oude dieselmotoren die gemeentebesturen uit hun
stadscentra willen weren.

Die luchtverontreiniging beperkt de levensverwachting van duizenden
mensen. Maar de commercie gaat onverdroten voort met ‘de beleving’.

1 reactie
  1. Arnoud (reply)

    29 september 2017 at 22:23

    Ik stel mij voor dat het ook uren duurt voordat het water een beetje op temperatuur is. Volgens mij staat zo’n ding na een paar keer jarenlang ongebruikt in de tuin. Misschien kun je er uiteindelijk compost in maken…

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hulp-TV 26 november 2016

Met stijgende verbazing lees ik de verhalenreeks in de NRC over
de Hulp-TV-programma’s van RTL. Daarin komen mensen aan
het woord die in hun radeloosheid en naïviteit hebben meegedaan
aan zo’n programma in de hoop een beter uiterlijk te krijgen of
een noodlijdend restaurant op de rails te krijgen en die vervolgens
dieper in de shit zijn geraakt.

Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat uit de artikelen blijkt dat het
regelmatig goed komt met de deelnemers, maar er zijn miskleunen
bij waarvan ik denk: hoe hebben RTL, de productiemaatschappij
en de hulpverleners mensen zo durven misleiden? Hoe hebben ze
de radelozen zulke wurgcontracten onder de neus durven duwen?

Ik ben ook wel eens opgelicht door iemand van wie ik dacht dat
het een goede vriend was. En ik ken in mijn directe omgeving
mensen die opgelicht zijn door familieleden. Dat kan iedereen
overkomen. Er zijn op deze wereld nou eenmaal lieden die verhalen
kunnen opdissen waar geen speld tussen te krijgen is. In mijn
geval was het iemand die vermoedelijk zo’n rare kronkel in zijn
hoofd had dat hij er zelf in geloofde.

Natuurlijk heb ik makkelijk praten. Ik werk in de media en weet
hoe er gewerkt wordt. Niet dat mijn bedrijf mensen oplicht of
belazert. Maar commerciële omroepen hebben een belangrijk
doel, waar veel mensen geen weet van hebben. Namelijk geld
verdienen voor aandeelhouders.

Geld verdien je met reclameblokken en die krijg je vooral met
emo-TV. Mensen zijn gek op andermans leed. Vooral om bevestigd
te worden in het feit dat zij niet zo dom zijn.

Ik snap ook wel dat mensen zo radeloos kunnen zijn dat ze een
TV-programma als laatste redmiddel zien. Soms willen mensen
ook gewoon op TV omdat ze denken dat ze zo een BN’er worden
en vervolgens alle deuren vanzelf open gaan.

Daarom roep ik al jaren tegen familie en vrienden: wat er ook
gebeurt in je leven, zorg dat je uit de klauwen van TV-programma’s
blijft die aanbieden je leven te redden. Ze willen maar één ding:
geld verdienen.

Geen reacties

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Sylvana 26 mei 2016

Ik ben blij met de Facebookpagina waarmee Sylvana Simons wordt
uitgezwaaid. Eindelijk heeft reagurend Nederland een gezicht. Donny
Bonsink. 23 jaar. Gisteren kreeg hij een volle pagina aandacht in de NRC.

Donny heeft een hekel aan Sylvana Simons en daarin wordt hij gesteund met
42.000 likes op zijn pagina.

Sylvana zet zich vooral in voor niet-blanke Nederlanders. Dat vind ik een
loffelijk streven. Omdat Nederlandse talkshows van mei tot september op
zwart gaan zocht ze een ander podium. Dat werd DENK. Je kunt dat een rare
keuze vinden, maar als zij vindt dat dat de partij is waar ze steun krijgt voor
haar strijd, is dat haar zaak.

Sinds haar coming out wordt Sylvana door een deel van het volk verrot
gescholden. Het volk claimt dat recht.   Dieptepunt is de uitzwaai-actie van
Donny Bonsink.

Donny wil niet dat Sylvana stopt met politiek, maar dat ze nadenkt over wat ze
zegt. Donny laat op zijn pagina wel een reactie als Hoervana Simons staan.
In de wereld van de Donny’s is het onbestaanbaar dat is nagedacht over
zinnen van meer dan vijf woorden.

Donny vindt zijn pagina niet racistisch. “Als wij vinden dat ze hier niet
thuishoort. Mogen we dat zeggen. Dat heeft niets met afkomst en huidskleur
te maken”. Donny’s mogen zeggen wat ze willen

Donny begrijpt niet waarom Sylvana af wilde van Zwarte Piet. “Wat hebben
wij je aangedaan? Volgens mij heeft Nederland je veel kansen gegeven”,  zegt
hij tegen NRC.

Donny Bonsink. 23 jaar. Hij heeft een leven vol kansen voor zich.

1 reactie
  1. Laurent (reply)

    27 mei 2016 at 07:01

    ik hoop dat het OM hem te grazen neemt, het wordt tijd dat dit soort racisten als de criminelen behandeld worden die ze zijn, net als hun grote voorbeeld Wilders.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *