Den Haag ontwaakt uit de siësta. Mark Rutte , Diederik Samsom,
Geert Wilders, Alexander Pechthold, allemaal hebben ze zich de afgelopen
dagen laten horen.

Rutte liet zijn aankondiging om weer lijsstrekker te worden gepaard gaan
met excuses voor gebroken verkiezingsbeloften. Wilders maakte op de
social media gehakt van hem. Wilders zelf presenteerde een lijstje
beloften waarvan ik aanvankelijk dacht dat het nep was. Ik dacht even
dat het een opstel was van een jongetje uit groep zes aan wie de juf had
gevraagd: wat zou jij doen als je een dag de baas van Nederland zou zijn.

Eigenlijk kunnen we Wilders afschrijven. Hij wil helemaal de baas niet
zijn. Hij heeft op een A-viertje zijn afscheidsbrief geschreven.
Over zeven maanden kan hij zich verongelijkt terugtrekken uit een onmenselijk
leven. Hij kan tot in lengte van jaren zeggen dat hij ooit verkiezingen
heeft gewonnen, maar dat niemand hem begreep.

Rutte heeft aangetoond dat hij de kiezers niet serieus neemt. Of ben ik de
enige die zich beledigd voelt omdat er een politicus is die denkt dat ik
zo dom ben dat ik geloof dat hij mij duizend euro geeft?

Samsom is deze zomer de wijken in getrokken. Zijn conclusie: het is met
ons land niet zo slecht gesteld als Twitter en Facebook  willen doen
geloven. Zijn probleem is  dat hij niet door heeft dat die social media
de nieuwe opiniemakers zijn die geen ruimte laten voor nuance.

Hij ontdekte ook dat de onderwerpen die deze zomer hebben beheerst, zoals
aanslagen in Frankrijk, een couppoging in Turkije en boerkini’s, onder gewone
mensen veel minder leven dan het in de media lijkt. Vermoedelijk heeft onze
amateur-antropoloog een punt, maar je kunt niet ontkennen dat ze tenminste
invloed hebben op onze samenleving.

Maar stel dat slechts weinigen met die kwesties bezig zijn, dan is het goed dat
Den Haag is ontwaakt en ons stukje bij beetje duidelijk maakt wat ons na de
verkiezingen te wachten staat. Ik hoop wel dat wij, de kiezers, serieus worden
genomen want die wens hebben links, rechts en het midden gemeen.