IGZ 6 juli 2016

Dat de Nederlandse verzorgingshuizen woedend zouden zijn over de publicatie
van de zwarte lijst kon je op je klompen aanvoelen. Iedereen kan nu zien welk
verzorgingshuis niet deugt. Althans volgens de IGZ.

Naming en shaming is in. Het volk heeft recht te weten wie wel en niet deugt.
De Inspectie Gezondheidszorg maakt inmiddels deel uit van een groeiende groep
instellingen die internet gebruiken als brandstapel.

Justitie doet het ook veel. In allerlei opsporingsprogramma worden bijvoorbeeld
kopschoppers vol in beeld gebracht.

Ik vind dat je daar voorzichtig mee moet omgaan. Ik heb wel eens een discussie
gehad met een Officier van Justitie over naming en shaming. “We hebben nu
eenmaal de hulp van het publiek nodig”, zei hij. Ik kon dat wel begrijpen.

Wat de bedoeling van de IGZ is, is mij niet helemaal duidelijk. Ik heb wat ervaring
in verpleeghuizen (mijn vader woonde er lange tijd), maar ik heb niet het gevoel
dat ik de IGZ kan helpen anders dan door zieke, oude mensen verkassen naar een
ander huis. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Vermoedelijk is het de bedoeling een schok te veroorzaken in de hoop dat
verzorgingshuizen nog beter hun best gaan doen. En passant worden ook
verzorgingshuizen meegenomen die volgens henzelf helemaal niet onder toezicht
staan. Of die allang verbeteringen hebben doorgevoerd. Ik geloof die huizen.

Ik ben niet tegen een schokgolfje op z’n tijd om zaken te verbeteren. Maar als
de IGZ een lijst van meer dan honderd huizen publiceert dan vraag ik mij wel
af wat al die inspecteurs dan al die jaren hebben gedaan. Hebben ze werkelijk
zo weinig macht om verbeteringen af te dwingen. En moet er dan aan naming en
shaming worden gedaan om die onmacht te tonen? Als ik bij de IGZ zou werken
dan zou ik mij in dat geval een heel klein beetje schamen.

 

  1. Groninganus (reply)

    6 juli 2016 at 21:43

    Een waakhond moet hoorbaar keffen. Anders is de waakhond tandeloos.

  2. Wieneke (reply)

    7 juli 2016 at 12:39

    Het begrip ‘controle’ is in ons land heel snel aan het verdwijnen. Instanties die als kerntaak controleren hebben, zouden hun werk beter moeten doen, dan kunnen dit soort zaken niet escaleren zoals ze nu het geval is.
    En aan die grootschaligheid moet ook een einde komen. Enorme scholen, enorme instellingen…… het blijken fatale vergissingen, begaan om goedkoper te zijn, maar uiteindelijk is het allemaal veel duurder en ellendiger.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *