(Door Ab Klaassens)

In een reportage over de prestaties van de Nederlandse handbaldames kreeg
ik beelden voor ogen die ik bij beschouwing van verslagen over zaalsporten
inNederland  nooit heb gezien.

In  Nederland wordt de zaalsport  beoefend in veredelde  gymlokalen, in een
land als Denemarken is een sporthal een paleis vergeleken met wat er in
Nederland  voor de zaalsport beschikbaar is.

Lang geleden speelde ik mee in de Amsterdamse basketbalcompetitie.De
wedstrijden waren in oude hallen van de RAI waar je na een val de splinters
van de versleten houten vloer uit je vel moest peuteren.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw moest ik voor Het Vrije Volk verslag
doen van een internationaal zaalhandbaltoernooi in Utrecht. De deelnemende
ploegen kwamen voornamelijk uit Scandinavische en Oost-Europese
landen,die al rijk voorzien waren van goede accommodatie voor de
zaalsporten.

Ik zie nu nog de verbijstering van de handbal jongens en – meisjes voor me
toen zij de  hun toebedeelde speelruimte  voor het eerst onder ogen kregen.
Het was een oude veemarkthal, met een vloer  van keiharde waalsteentjes, vol
oneffenheden  en groene poepstrepen in de voegen. De jongens en meisjes
vielen zich blauw, de bobo’s deden dat drinkend.