PvdA 17 maart 2017

Naarmate ik minder toekomst heb denk ik er wel steeds meer over
na. Over de toekomst van deze aarde bijvoorbeeld en over de toekomst
van mijn vak, de journalistiek. Het zijn twee zaken waarvan ik vind dat ze
aandacht verdienen omdat een nieuwe generatie gezond moet kunnen
blijven leven en omdat ik mijn vak te belangrijk vind om te laten sterven
in de schoonheid van een altijd weer verdwijnend snapchatfotootje.

Daarom stemde ik op een politieke partij die de toekomst van onze aarde
hoog in het vaandel heeft staan. Je doet het toch voor de mensen die na
jou komen. Zit ik nota bene met drie van die mensen aan een bureaublok
van wie er twee VVD hebben gestemd en één CDA. Belangrijkste argument:
de regels die Asscher bedacht heeft voor de ZZP’ers. Niets wilden ze meer
weten van de PvdA.

Ik vond het kenmerkend voor de teloorgang van de sociaaldemocraten.
Vroeger was dat een arbeiderspartij. In arbeidersgezinnen ging het
stemgedrag over van vader op zoon. Je stemde PvdA omdat je vader wilde
dat je van een dubbeltje een kwartje werd. Of omdat je één groot familieblok
wilde vormen tegen het Heren van het Grootkapitaal.

Inmiddels is de wereld veranderd. Arbeiders zijn er nog wel, maar doorgaans
is hun positie nu beter geregeld. De arbeiders zoals wij die vroeger kenden
(met een broodtrommeltje onder de snelbinder naar de fabriek) zijn
tegenwoordig Polen, Roemenen, Bulgaren en Litouwers. Die worden gehaald
en gebracht met busjes. Maar vooral: die stemmen niet.

En je hebt de ZZP’er. Mensen die soms moeten sappelen voor beleg op hun
brood. Dat zijn niet de nieuwe arbeiders, dat zijn éénmans BV’tjes die hun
eigen directeur, administrateur, personeelsfunctionaris en werknemer zijn. Ze
zijn niet verenigd en kennen geen groepscultuur, laat staan een partijcultuur.

Mensen die bang zijn voor islamisering kunnen tegenwoordig kiezen uit een
waaier van partijen met voormannen die overtuigender taal spreken
dan Lodewijk Asscher. Zieken, zwakken en misselijken vinden meer gehoor
bij de SP. Mensen die zich zorgen maken over het klimaat en de toekomst
van onze aarde kunnen beter terecht bij GroenLinks.

De PvdA is zijn natuurlijk achterban kwijtgeraakt. De partij heeft decennia
lang goed voor dit land gezorgd. Daar moeten we dankbaar voor zijn,
maar er komt een nieuwe tijd aan met andere mensen en nieuwe
bedreigingen. Een tijd die misschien wel meer dan ooit vraagt om een
partij die opkomt voor mensen die in de verdrukking komen. Dat vraagt
om een sterk links blok. Daarom moet de PvdA zaterdag niet alleen maar
navelstaren maar nadenken over samenwerking. Asscher is niet zo’n
partijdier, misschien kan hij de aanzet geven. De PvdA is geen doel op zich,
het is een middel.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *