Mijn vrouw is klassiek geschoold, maar haar hoofdinkomsten
komen uit haar baan als ambtenaar, waarbij ze graag
aangetekend wil hebben dat ze een a-typische ambtenaar is.
Dat blijf ik een merkwaardige toevoeging vinden want
volgens mij zijn er onder ambtenaren net zo veel verschillende
mensen als in elke andere beroepsgroep. 

Op haar werk wordt niet alleen over beleid en moeilijke
stukken gesproken, maar ook over haar passie, de klassieke
muziek. Dat komt omdat ze collega’s heeft die dat interessant
vinden.  Volgens mij zijn ze daar allemaal een beetje a-typisch.

Soms laat iemand mijn vrouw een stukje popmuziek horen
met de vraag: dit komt toch ook uit de klassieke muziek.
Mijn vrouw is het type dat dan wel een gevat antwoord heeft.
Deze week werd haar deskundigheid getoetst op een stukje
muziek uit een TV-commercial.

Dat ken ik ik, riep de jongste medewerkster van de afdeling.
Mijn vrouw kende het ook: dat is uit de Notenkrakerssuite,
de Suikerfee, aldus mijn echtgenote 

De jongste medewerkster keek haar verbaasd aan. “Dat was
van mijn Barbiepop,” zei ze.