Toen ik dertig jaar geleden in Brabant ging wonen viel mij iets
op bij mijn journalistieke collega’s. Het underdoggevoel. Er gebeurden
in het wingewest belangrijke zaken, maar in “Hilversum’ was alleen
aandacht voor wat er in de Randstad gebeurde. De blik van Den Haag
reikte volgens mijn nieuwe collega’s ook niet verder dan de
Moerdijkbrug. Brabant was een onderschoven kindje.

Ik kwam uit Barneveld, ook niet bepaalt een gebied waar de
reportagewagens van Hilversum dagelijks door de straat reden. Maar
dat underdoggevoel dat ik in Eindhoven tegenkwam kende ik niet.

In die dertig jaar heb ik dat zien verdwijnen. Het grote keerpunt
kwam toen Philips uit de Lichtstad vertrok, nota bene naar
vijandelijk gebied. Velen dachten dat het definitief gedaan was
met Brabant, maar het tegendeel gebeurde. Dankzij moedige
politici, een ondernemersnetwerk van goede zakenmensen en
onderwijsinstellingen groeide Zuidoost-Brabant uit tot Brainport
en werd het één van de belangrijkste economische regio’s van
ons land. Hier lachen ze nu om de Randstad.

Het gebied is doordesemd van trots. Behalve op die ene vierkante
kilometer aan de Frederiklaan in Eindhoven. Dat is de plek waar
PSV domicilie heeft. Wat ik daar zie heeft nog steeds iets van
het oude Brabant. Daar wordt nog steeds met angst en beven
naar Amsterdam (en een beetje naar Rotterdam) gekeken. Ajax
heeft meer geld, dus kunnen ze betere spelers halen. PSV moet
vooral slim inkopen. In de praktijk betekent het een voortdurende
jacht op voordeeltjes. Zo’n sfeer.

Wat me ook opvalt is dat PSV zich profileert als een warme
familieclub met allemaal lieve mensen. Spelers komen er in
een warm bad. Brabantse gemoedelijkheid. Aan de ene kant is
dat goed, niemand houdt van gedoe, want gedoe beïnvloed de
prestaties sowieso. Maar wat ik mis is het lef, de flair, de brutaliteit
die buiten de Frederiklaan uitgroeide tot Brainport. Dat kon
omdat mensen erin geloofden, hun nek uitstaken en soms zelf
bluften als Amsterdammers. Een deel van de hoofdsponsors stond
aan de basis van die transformatie. Ze prijken nu met Brainport
en Metropoolregio op het shirt van PSV. Misschien moeten ze
voor iedereen aan de Frederiklaan een keer colleges gaan verzorgen
over hoe je je schroom afwerpt en met lef hogerop komt.

  1. Laurent (reply)

    6 februari 2022 at 20:19

    Ik kwam veertig jaar geleden in Eindhoven te wonen, als student. Wat mij het meeste opvalt is hoe internationaal het is geworden. In het centrum lijkt de helft van de mensen tegenwoordig wel van Aziatische afkomst, waarschijnlijk veelverdienende ingenieurs van ASML. Mijn eigen bedrijf, HERE (in de Kennedytoren), draagt daar in bescheiden mate ook aan bij. Jarenlang was ik het enige Nederlandse lid in mijn team. Ik spreek 90% van de tijd Engels.

    Op zichzelf vind ik dat mooi en interessant. Alleen heeft het als gevolg van het neo-liberale (gebrek aan) huisvestingsbeleid wel tot onbetaalbare woninge geleid in deze regio.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *