Daar waren ze weer: de Italiaanse toestanden. Dit keer uit de mond
van Thomas Bruning secretaris van de Nederlandse Vereniging van
Journalisten. Hij sprak ze uit na het voorval op de A2 waar journalist
John van den Heuvel werd bedreigd. Van den Heuvel  werd in zijn
gepantserde wagen achtervolgd waarna zijn beveiligers ingrepen
en iemand arresteerden.

Italiaanse toestanden, zei Bruning. Ik vraag me altijd af wat dat
zijn. Hij zal wel doelen op de maffia die er niet voor terugschrikt
tegenstanders uit de weg te ruimen. Als eenvoudige toerist die in
de pre-coronatijd regelmatig in Italië verbleef, gingen dat soort
zaken gelukkig aan mij voorbij.

Waar ik wel iets van merk is wat er in Nederland gebeurt.
Wat ik me dan afvraag is hoe lang wij zaken die in ons land
plaatvinden nog Italiaanse toestanden kunnen noemen. Wij zijn
een enorme doorvoerhaven voor cocaïne, Brabant is de XTC-fabriek
van Europa, in ons land worden politici vermoord (Pim Fortuyn en
Els Borst) door eenzame idioten. Dat soort types staat in ons land
ook met brandende fakkels voor de deur van andere politici. Er
worden een advocaat en een misdaadjournalist op straat doodgeschoten.

Ons land is een belastingparadijs. Onze overheid maakt gezinnen
kapot omdat het wantrouwen bij de belastingdienst door beslissingen
van de Tweede Kamer buitenproportioneel is gevoed. Wij gaan
massaal naar België om daar het coronavirus te verspreiden.

In ons Parlement zit een partij die dreigt met tribunalen en die daarbuiten
het volk ophitst en waarvan elk weldenkend mens nu wel in ziet dat
de lijn tussen Forum en het fascisme flinterdun is.

Misschien is het goed dat we op toestanden een ander labeltje
plakken, want als dit zo doorgaat dan kan ik straks niet meer met goed
fatsoen naar Italië.

PS: Misschien kunnen we ook stoppen de goede Nederlandse speelfilms
die in ons land worden gemaakt “onnederlands” te noemen.