Provinciale Staten van Noord-Brabant zijn vrijdag begonnen met de behandeling van
de begroting voor volgend jaar. Volgende week vrijdag gaan ze verder, want ze zijn er
inmiddels achter dat je na twaalf uur vergaderen moet ophouden omdat dan de rek
er echt wel uit is.
De begroting werd al tijden geleden gemaakt op basis van een bestuursakkoord waar
een meerderheid van de handtekening onder heeft gezet.
Tijdens zo’n behandeling door Provinciale Staten worden tientallen moties
en amendementen ingediend om nog meer van de eigen plannen in de begroting
gefietst te krijgen. Moties zijn vaak verzoeken aan Gedeputeerde Staten en
indirect marsorders voor ambtenaren, amendementen willen nog wel eens
gevolgen hebben voor de portemonnee van de Brabanders. Volgende week vrijdag
weten we welke plannetjes doorgaan en welke roemloos ten onder.
Vrijdag werd er al wel een motie van PvdA, VVD, D66, CDA en PVV aangenomen
om onderzoek te doen naar plekken waar in Brabant tijdelijke woningen
kunnen worden gebouwd. De woningnood is hoog, dus geen wonder dat deze
motie ruim gesteund werd.
De VVD twitterde trots: Zo zorgen we snel voor meer woningen in Brabant.
En is er voor iedere Brabander een fijn thuis.
Daar is wat op af te dwingen, je kunt sowieso discussiëren over de vraag wat
snel is. In de eerste plaats wordt GS gevraagd voor het eind van het eerste kwartaal
van volgend jaar met een rapport te komen. Reken maar dat dat eind maart wordt.
Maar dan begint het pas. Het zijn namelijk de gemeenten die bepalen of die
huizen er komen of niet. Het is hun grondgebied. Ik weet toevallig hoe moeizaam
dat in Meierijstad gaat. Plannen voor tijdelijke woningen kunnen namelijk
rekenen op enorm veel weerstand. Als omwonenden van een plek waar ze moeten
komen de kans krijgen vechten ze de strijd uit tot aan de Raad van State. Dan
wordt er niet snel voor meer woningen gezorgd. Die claim is dus discutabel.
Tijdelijke woningen zijn merendeels voor spoedzoekers. Dat zijn mensen die als
gevolg van problemen, bijvoorbeeld echtscheiding, snel een huis moeten hebben.
Vandaar tijdelijk. Vandaar ook het bezwaar, want bijvoorbeeld in Erp is het
argument om zich tegen die woningen te verzetten: dat het dorp wordt opgezadeld
met “probleemgevallen”. De SP in Meierijstad beschuldigde de bezwaarmakers zelfs
van etnisch profileren. Dat bevordert de snelheid van bouwen niet echt.
Diezelfde gemeente liet de Rekenkamer een onderzoek doen naar tijdelijke
woningen. Eén van de onderzoeksters kwam met een verrassende conclusie: er
worden te veel tijdelijke woningen gebouwd. Die lossen wel acute problemen op,
maar niet de problemen van de grote bulk woningzoekenden. Dat zijn de starters
en doorstromers. Die willen geen tijdelijke woning, die willen een permanent huis
met een tuintje. Haar advies was: als je ergens tientallen tijdelijke woningen
kunt bouwen, kijk dan ook eens of je niet een veel groter probleem oplost door
op diezelfde grond permanente huizen neer te zetten. “Laat de capaciteit van het
ambtelijk apparaat niet afleiden door allerlei ad-hoc plannetjes,” zei ze.
Tijdelijke woningen kun je meestal niet heel snel ergens neerzetten en ook
de claim “een fijn huis voor iedere Brabander” is wel heel optimistisch.