Mijn vrouw stond voor haar rek met zomerkleding. Nederland was zojuist overvallen
door de herfst. “Ik heb er deze zomer bijna niks van aan gehad”, verzuchtte ze.

Het rek bevat een keur aan fraaie blouses, giletjes en lichte colberts. Mooie
kledingstukken die ze draagt naar kantoor of als reisleidster. Kantoor is al maanden
thuis en het reizen ligt zo goed als stil.

Thuis draagt ze al die mooie dingen niet. Waarom zou ze? De kat ziet sowieso
liever dat ze een flodderbroek aan heeft, want dan mag hij op schoot.

Tijdens de Musico-reis die ze afgelopen week begeleidde kon ze weer iets
moois aan. Het bleek dat een aantal van de reizigers precies hetzelfde had. Ze waren
niet alleen blij dat ze weer een paar dagen kunst en cultuur konden snuiven maar
ook dat ze hun mooie kleren weer aankonden.

Gisteravond tijdens een etentje in de stad vertelde mijn vrouw dat ze geld overhoudt
omdat ze ook geen nieuwe kleren heeft hoeven kopen. En omdat zij als ambtenaar
waarschijnlijk nog tot 1 januari niet naar kantoor mag, is de kans groot dat
ook de wintergarderobe niet zal slijten.

De vakbonden hebben laten weten dat zij vinden dat werknemers gecompenseerd
moeten worden voor het thuiswerk. Immers, de koffie is nu voor eigen rekening,
de stroomrekening loopt op en de thuiswerkers draaien er meer WC-papier door.

Ik ben al een half mensenleven lang lid van een vakbond. Niet omdat ik zo’n
vakbondsman ben, ik vind het een vorm van solidariteit. Dus ik vraag me af of ze
nu niet een beetje op z’n vakbonds doordraaien?

Want hoe zit dat dan met de vaste reiskostenvergoeding die veel mensen krijgen
en die volgens mij gewoon doorloopt terwijl ze de deur niet uitkomen. Hoe
verrekenen ze de peperdure bluetooth-koptelefoons die sommige ambtenaren
hebben gekregen om online te kunnen vergaderen. Om nog maar niet te spreken
over de bedragen die thuiswerkers in hun zak houden omdat ze hun zomergaderobe
niet hebben hoeven aanvullen en die voorkomen dat de ze aan de bedelstaf raken.
En laten we vooral niet die mensen die in het begin van de crisistijd kapitalen
aan WC-papier hebben uitgegeven als maatstaf nemen.

Tja, dat zijn zo van die dingen waar je als vakbond en werkgever een stevig
robbertje over kunt vechten. Gelukkig kunnen treinconducteurs en machinisten
niet thuiswerken en dragen ze een uniform, anders lag het treinverkeer vast
alweer plat.