De journalistiek heeft erg veel last van pedofielen. Sinds de enorme aandacht
voor wat wij vroeger kinderlokkers noemden, hebben bijvoorbeeld scholen
een uitermate streng beleid als het gaat om Tv-opnamen maken in een
klas.
Ze zijn als de dood dat vieze mannen op het spoor van leuke kinderen worden
gebracht dan wel dat zij de beelden zullen gebruiken voor smerige doeleinden.
Vorige week produceerde ik een TV-item op een school. Die ging zelfs zo ver
dat ik een brief op ons eigen bedrijfsbriefpapier moest maken voor alle
ouders waarin ik uitlegde waarom wij in die specifieke klas opnamen wilden
maken. De ouders konden dan aangeven als ze per se wilden dat hun kind
niet in beeld zou komen.
Daarom was ik totaal overrompeld toen ik gisterenavond de nieuwe TV-serie
“Het geheime leven van 4-jarigen” zag op Nederland 1. Gelet op het
tijdstip van uitzending is dat een programma voor volwassen.
Ik ben niet zo’n liefhebber van realityprogramma’s en hou al helemaal niet
van verborgen camera’s. Maar meer nog dan dat ik zo’n programma niet leuk
vind (ik ben geen opa) dacht ik: hoe hebben de producenten dat voor elkaar
gekregen?