(Door Ab Klaassens)

Steeds vaker vraag ik mij af hoe lang nog de journalistiek zich laat
prostitueren door politici en andere Bekende Nederlanders die van
ex-journalisten hebben geleerd  hoe je de erogene zones van de
nieuwsgaarders moet bespelen.

Als hongerige wolven vliegen ze af op elk stukje vlees dat politici welbewust
laten vallen als deel van een even welbewust voorbereid publicitair offensief,
vaak bedoeld om de aandacht af te leiden van niet zo populaire kwesties.

In de jaren zeventig van de vorige eeuw heb ik gesolliciteerd naar de toen
vacante functie van voorlichter van de PvdA-fractie in de Tweede Kamer. Ik
kreeg een uitnodiging voor een gesprek met de toenmalige voorzitter van de
PvdA, André van der Louw en zijn secretaris  Gerard Heine de Bak.

Mij werd gevraagd in hoeverre ik bereid was te liegen in antwoord  op
onwelgevallige  vragen van journalisten. Ik zei dat ik daartoe niet bereid was.
En kon naar de trein terug.