Ik ben als de dood voor prikken. Als ik op TV een injectienaald
zie, lopen mij de rillingen al over het lijf, laat staan als iemand
met een naald bij mij in de buurt komt. Zet maar eens een
naald in een rillend lijf. Dat is vragen om medische missers.
Toen ik van de huisarts een uitnodiging kreeg om als
nieuwbakken zestigplusser gratis een griepprik te komen halen,
begon mijn geest op volle toeren te draaien om argumenten
te bedenken waarom ik dat niet moet doen.
Ik heb nooit griep. Dat vond ik op zich een afdoende argument,
maar ik wilde me er niet te makkelijk van afmaken, want je
kunt griep krijgen.
Ik herinnerde mij dat er vorig jaar een maatschappelijke
discussie is geweest over het nut van de griepprik.
Helder: als het nut niet onomstotelijk vast staat heeft het
geen zin je te laten prikken. Voor de zekerheid spande
ik me nog een keer in om te voorkomen dat iemand denkt dat ik
uitvluchten zoek.
Waarom zou ik mij nu laten prikken terwijl dat drie maanden
geleden, toen ik 59 was, nog niet hoefde? Gebeurt er op je
verjaardag iets met je lijf dat ik niet weet?
Donderdag las ik in de krant dat veel jonge zestigplussers geen
griepprik willen. Nadat vorig jaar bleek dat de inenting niet
heeft geholpen, haken veel mensen af. Mede daardoor
overleden 8.600 mensen méér dan in andere jaren, blijkt uit
cijfers van het RIVM.
Typisch zo’n krantenalinea die mee vragen oproept dan
beantwoordt. Gingen er meer mensen dood omdat de prik
niet hielp of omdat ze afhaakten?
Ik weet het niet meer. Voor de zekerheid ga ik me niet laten
prikken.
Wieneke
6 november 2015 at 09:25
Hee, wat ziet het er hier ineens anders uit. Wel even wennen, hoor.
Ik wil geen griepprik en dus heb ik de huisarts gevraagd me maar niet meer uit te nodigen. Hoeft hij namelijk ook geen serum voor me te bestellen.
Irene
6 november 2015 at 21:31
Met zoveel weerstand heb je geen griepprik nodig, schat ik in.
Ik doe er ook niet aan, gelukkig vallen ze je er hier niet mee lastig.
els
7 november 2015 at 01:13
Vorig jaar heb ik geen griepprik gehad, ondanks de uitnodiging. Niet uit principe of zo, maar gewoon omdat we geen zin hadden
in de ontzettend lange rij van prikenthousiasten, die zich voor de dokterspraktijk hadden verzameld. We hadden nog meer te doen.
Nou, ik ben die hele winter aan het kwakkelen geweest. Dat kán natuurlijk toeval zijn geweest. Maar een longontsteking en een mij
nog nooit overkomen labyrintitis bijvoorbeeld deden mij besluiten er dit jaar toch maar een te gaan halen. Geen garantie, maar ach,
je kan niet weten. En ik ben niet bang voor prikken, dat scheelt ook.