(Door Ab Klaassens)

Eindelijk, na maanden van verbouwingen, was ’t dan zo ver:
de pizzeria/ristorante in ons nieuwe winkelcentrum opende de deuren.

Het zag er zeer ambitieus uit. Tafels en stoelen voor een man of tachtig,
vitrines vol heerlijkheden, twee koks in een gedeeltelijk open keuken,
druk pratend in een Italiaans dialect …..het oude Romaans misschien?

Het meisje van de bediening presenteerde ons een kaart met
tientallen pizza- en pastagerechten en een veelheid van andere
klassiekers uit de Italiaanse keuken. We wilden beiden de gevulde
kippenborst en vroegen om wijn.

“Dit is een alcoholvrij restaurant” zei het meisje met grote stelligheid.
We kozen water.

Paniek bij de witte brigade
Het water kwam snel, maar de rest van onze bestelling (kip)
veroorzaakte paniek bij de witte brigade. De dienster trok haar
jasje aan om in de nabijgelegen AH-super kip te halen. Intussen
hadden andere gasten, na ons binnengekomen, de onheilstijding
vernomen dat hun ze pizza’s met een slok water naar binnen
moesten spoelen.

De aanvoerder van een achttal gasten aan een ons belendende
tafel verordonneerde “allemaal cola”, waarop hij zich naar
de nog geopende slijterij spoedde. Na zijn terugkomst geurde
het restaurant plotseling naar Bacardi.

Drie kwartier wachten op je kipgerecht bij een glas water en nóg
een glas water is een bezoeking, maar de troost was rijk: de kip
was voortreffelijk bereid. Pas toen wij waren vertrokken zagen we
buiten op een schoolbord met krijt geschreven de tekst: 100% halal.

Peinzend over het Italiaanse dialect van het keukenpersoneel
passeerden wij op weg naar huis onze enige buurtkroeg.

Die was gesloten.

, , ,

  1. Laurent (reply)

    5 november 2015 at 18:59

    Nou, dat het zo lang duurde betekende dat het geen voorgebraden en later opgewarmde kip was, vandaar dat-ie ook goed smaakte dus. (Fris nieuw ontwerp hier, overigens)

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *