(Door Ab Klaassens)

Toen Eef en ik nog op nummer drie in de Uiverlaan woonden kregen we
dikwijls post, bestemd voor nummer dertien. Daar resideerde op een
zolderkamertje boven een tandartspraktijk de ‘Verkeerswerkgroep Tongelre’.

Deze verkeersgroep kreeg stapels documenten van de gemeente toegestuurd,
bedoeld ter bespreking binnen de werkgroep, zodat de werkgroep, zichzelf
presenterend als de stem des volks in het stadsdeel Tongelre, een waardig
deelnemer kon zijn in de discussies over het gemeentelijk beleid.

De verkeerswerkgroep Tongelre bleek te bestaan uit één student bouwkunde
van de toenmalige Technische Hogeschool, nu Technische Universiteit.

Dat gegeven kwam uit mijn geheugen naar boven drijven toen ik in de NRC
las dat een ‘burgercomité’, bestaand uit drie personen, met de hulp van
GeenStijl en een paar handige ICT-figuren het referendum over het
associatieverdrag met Oekraïne heeft geforceerd.

De leden van het ‘burgercomité’  bekenden dat het verdrag ze helemaal niet
interesseert, maar dat het referendum bedoeld is om de Nederlanders
gelegenheid te geven zich uit te spreken over het wel of niet deelnemen van
Nederland aan de Europese Unie.

Daarmee is volgens mij aangetoond dat een referendum, bedoeld om de
democratie te versterken in de handen van sommige lieden  kan worden
omgesmeed tot een wapen tegen de democratie.

Ik ben trouwens geneigd het woord democratie tussen aanhalings- en
sluittekens te plaatsen omdat een te grote groep van de bevolking te dom of te
slecht geïnformeerd is om zich democraat te kunnen noemen. Maar
afschaffing van het kiesrecht voor iedereen gaat me te ver. Evenals de slogan
van ex-politici als Wouter Bos en Femke Halsema ‘dat de kiezer altijd gelijk
heeft’.