(Door Marlies)
Soms moet opera schuren, zeggen liefhebbers wel eens. Soms ja, maar niet altijd.
De producties die ik tijdens de kerstdagen met de Musico-groep in Heidelberg
zag schuurden niet, nergens, nooit.
Met bovenstaande regeltjes begon ik mijn berichtje op Facebook een paar dagen
geleden. Ik bedacht dat het ook een mooi beginnetje was voor mijn stukkie over
La Boheme, de eerste opera die we zagen in Mannheim. Zo kunt u nog een beetje
mee nà-genieten.
Voor de zesde keer bracht ik de kerstdagen niet thuis, maar in Duitsland door.
Ik hou niet van het opgelegde pandoer van kerst en met mijn lief ben ik overeengekomen
dat ik de kerstdagen elders doorbreng en dat we met oud en nieuw samen zijn.
Ik ben hem er nog steeds dankbaar voor dat hij zich zo flexibel opstelt.
Goed, La Boheme dus. De enscenering van La Boheme is al decennia lang dezelfde:
in het eerste bedrijf over elkaar heen buitelende bohemiens: dichter Rodolfo,
schilder Marcello, filosoof Colline en componist Schaunard vieren op zolder hun
eigen armoedige kerst. Creatief gaan ze om met de laatste compositie die Schaunard
gemaakt heeft: ze fikken het papier waarop hij staat op in de kachel om het nog een
beetje warm te hebben. Knap gecomponeerd van Puccini en geweldig geacteerd
door de vier mannen, organische en vol vaart. Drie van de vier mannen slaan vervolgens
aan het feesten in een restaurant in de buurt en dichter Rodolfo blijft nog even achter
om een laatste product af te maken. Hij maakt kennis met naaistertje Mimi, in het
laatste stadium van TBC.
In het tweede bedrijf dreigt het noodlot aan alle kanten en in het derde bedrijf
slaat het ongenadig toe: Mimi sterft in een ademtocht. Razendknap gecomponeerd
door Giacomo Puccini. Als altijd heftige emoties, in Heidelberg nog eens extra versterkt
doordat de man die Schaunard speelde tijdens het tweede bedrijf vader werd: hoe
hard en hoe mooi kan het vak zijn.
Ik laad het filmpje op waarin Renata Scotto uitlegt hoe Mimi sterft. Ik heb er niks
aan toe te voegen, hóef er niks aan toe te voegen, zoals zij het uitlegt: dat is de kracht
van opera.
Tot aan de andere kant van 1 januari 2019! Heb een goed en gezond en muzikaal jaar!