(Door Marlies)
Na een moeilijke periode pak ik vandaag de draad weer op. De laatste tijd was
de frequentie van berichtjes laag, te laag, veel te laag. Het was een lastige tijd
en ik had nauwelijks inspiratie.
Er waren zwaardere zaken te verwerken dan de perikelen van de klassieke
muziek. Ik moest afstand doen van mijn allerbeste vriendin. Een proces dat al
lang geleden, bij mijn weten ergens in 2011 begonnen was en waarvan we
geen idee hadden hoe lang het zou duren tot de kanker zou winnen.
Een tijd lang deden we net alsof er niks aan de hand was en maakten een
lange neus naar de kanker . . . Maar ergens vorig jaar augustus was hij voor de
derde keer terug en dit keer definitief. Op 24 april jongstleden overleed ze, te
midden van haar gezin. We deden haar een kleine week later uitgeleide en ik
mocht daar verhalen van onze vriendschap en dat heb ik gedaan.
Geheel in haar geest probeer ik dus de draad weer op te pakken. Ik moest de
muziekreis naar Düsseldorf afzeggen; het zou zomaar hebben kunnen
gebeuren dat de vriendin tijdens of vlak voor die reis zou overlijden en ik
wilde bij haar en haar gezin zijn. Een lieve en zeer deskundige collega-
reisleider nam de reis over en heeft haar eerste twee eenakters in het Theater
van de Oper am Rhein er inmiddels opzitten.
Eerder had ik u beloofd u mee te laten genieten van de plots van de 20-ste-
eeuwse opera’s die het gezelschap in Düsseldorf gaat bekijken. Ik pik plots
hier op, mooie gelegenheid om er weer een beetje in te komen. In de loop van
de stukkies zal ik mijn sprankel wel weer terugvinden…
Gisteren zagen ze in Düsseldorf twee producties: ‘Lénfant et les sortilèges’ en
‘Petruschka’, de een een komische eenakter en de ander een ballet, de een van
Maurice Ravel en de ander van Igor Stravinsky.
Over L’enfant:
Omdat het kind onaardig en tegendraads is moet het voor straf in zijn kamer
blijven. Woedend slaat het de meubels in de kamer kort en klein en kwelt de
kat. „Ik ben boos en vrij!“ roept het triomfantelijk. Maar die triomf duurt niet
lang. Als in een nachtmerrie worden de beschadigde meubels levend en willen
zich wreken op de boosdoener. Zelfs de natuur en haar bewoners bedreigen
het kind. Dat begint te leren dat eigen daden consequenties hebben. Als het
tenslotte medelijden toont met het gewonde eekhoorntje eindigt het gespook,
tenminste… voor nu…
Over Petruschka:
Igor Strawinsky’s ‘Petruschka’ gooit de toeschouwer meteen in het uitgelaten
gedoe van een jaarmarkt, waar een onheilspellend uitziende schurk drie
poppen presenteert. Hij wekt ze met zijn toverkunsten tot leven: de kwetsbare
acrobate Ptitschka, de goedmoedige, on-opgevoede Patap en de streken
uithalende clown Petruschka.
Door hun sadistische meester tentoongesteld en gekweld, verlangen ze alle
drie naar vrijheid, maar het lukt uiteindelijk alleen Petruschka om te vluchten.
In een roes van nieuwe levensvreugde stort hij zich nieuwsgierig in het gewoel
van de jaarmarkt. Maar de vrijheid duurt niet lang…
Strawinsky’s als ballet wordt in de stijl van het Cirque du Soleil gebracht: een
combinatie van animatie en acrobatiek die de natuurwetten lijkt te tarten.
Toneel, animatie, klank en artiesten versmelten tot een ‘live-action-cartoon’
met muziek.
Het filmpje zegt meer over de beide stukken dan ik hier zou kunnen typen. Ze
moeten gisteren een prachtige avond gehad hebben daar in Düsseldorf…