2020 was ook in politiek opzicht voor Brabant een bizar jaar. Er moest  in het provinciehuis
tussentijds een nieuwe coalitie worden gevormd omdat het CDA de stekker uit de vorige trok. Uit de
puinhopen verrezen Forum voor Democratie en Lokaal Brabant als nieuwe partners voor VVD en CDA.

Vrij snel haalde het CDA de buit binnen waarom de grote sprong in het diepe was gewaagd:
boeren mochten er langer over doen om hun stallen milieuvriendelijker te maken. So far so good.

Daarna werd het spannend omdat Forum van Democratie landelijk scheurde. Dat ging niet voorbij aan
de vertegenwoordigers van deze partij in de Brabantse Staten. Een aantal leden blijft vooralsnog trouw
aan Forum-leider Thierry Baudet, anderen houden hun mond en Statenlid Loek van Wely stapte in zijn
rol van Eerste Kamerlid over naar de nieuwe partij Ja21. Hij dient nu twee heren. Dat is politiek
gesproken heel bijzonder.

Ondertussen doen de Brabantse Statenleden van Forum of thuis hun neus bloedt. Er is intern wel wat
wrijving, maar ze gaan officieel verder als een autonome fractie want Brabant is Brabant en Den
Haag is Den Haag.

Kan dat wel?  Ja dat kan, zolang ze naar buiten toe de rijen gesloten houden en eendrachtig proberen hun
belangrijkste verkiezingspunten te realiseren (een referendum en kernenergie).  Ander belangrijk punt
is het omleiden van cultuursubsidies naar theepottenmusea in plaats van naar artistieke vernieuwers.
Dat laatste is overigens eenvoudiger dan het eerste.

Voor deze hele operatie hebben ze de tijd tot aan de volgende verkiezingen van Provinciale Staten in 2023.
Het vraagt een enorme fractiediscipline en die bewaar je alleen als je samen successen boekt.
Fractiediscipline is bij alle partijen heel normaal. Als bij andere partijen elk individueel lid met een
afwijkende mening voor zichzelf zou beginnen hadden we nu in Nederland waarschijnlijk duizenden politieke
partijen. Fractiediscipline hoort bij het spel net als het sluiten van compromissen tussen partijen.

Zelfs het feit dat in de Statenfractie van FvD iemand zit met twee petten op hoeft niet eens tot problemen
te leiden. In de jaren tachtig ontstond het CDA uit KVP, CHU en ARP. In die tijd was ik verslaggever op de
Biblebelt. Het woord in de lokale politiek in die periode was: bloedgroepen. Er ontstonden in alle gemeenten
in mijn werkgebied CDA fracties met christenen van diverse pluimage, waarbij de Rooms-Katholieken een
marginale rol speelden. En iedereen weet hoe moeilijk christenen in de Biblebelt zich laten verenigen en
hoezeer in de jaren tachtig katholieken in sommige dorpen als halve heidenen werden verketterd.

Toch traden die CDA-fracties – soms met vallen en opstaan – eensgezind naar buiten. Toegegeven, het
politieke landschap was toen wel overzichtelijker. Je had nog niet zoveel splinterpartijtjes aan de rechterkant
en afsplitsen  in de politiek was in die contreien toen net zo bijzonder als echtscheiding. Dat deed je niet want wat God
verbonden had mocht de mens niet scheiden.  Dat gold natuurlijk niet voor de kerkgenootschappen zelf, want
daar was afscheiding heel normaal wanneer je vond dat de achterblijvers een dwaalleer volgden.

Forum voor Democratie in Brabant is niet gesmeed door een god maar de statenleden zijn aan elkaar
geklonken door Thierry Baudet.

Ach, het is van alle tijden om af en toe aan een god te twijfelen en je af te vragen: Heere, waarom???
Zolang er in een fractie strenggelovige voorgangers zijn die de twijfelaars kunnen overtuigen dat je een
god niet voor alles verantwoordelijk kunt houden en dat de mens ook een eigen verantwoordelijkheid
heeft kun je als tot elkaar veroordeelde stervelingen ver komen.