Zorgautootje hier, zorgautootje daar 29 december 2019

De laatste dagen ben ik elke dag begonnen met een wandeling over de heide. Het was fris,
maar het plaatje was hartverwarmend. Mooie luchten, verse rijp.

Op weg naar de heide (een wandelingetje van vijf minuten door een volkswijk) vielen me
twee dingen op. De ochtendstilte van de vakantie en het aantal auto’s met wijkzusters. Die
auto’s  reden heen en weer van hulpbehoevende naar hulpbehoevende. Op de portieren
stonden de fantasierijke namen van al die zorgclubjes.

Al wandelend over de heide gingen mijn gedachten met mij op de loop. Af en toe lees ik in
de krant een verhaal over onze bestelwoede die leidt tot op- en neer gecross van bestelautootjes,
die dan weer opstoppingen veroorzaken in de smalle straten.

Maar, vroeg ik mij af, hoeveel zorgautootjes zouden er dagelijks door Nederland rijden?
Hoeveel tijd zouden al die zorgverleners in de auto zitten en dat dan afgezet tegen het aantal
uren dat er werkelijk zorg wordt verleend? Hoeveel zouden al die auto’s uitstoten en wat zou
dat voor effect hebben op het stikstofprobleem? Wat zou de invloed van al die autootjes zijn
op het verkeersinfarct in mijn stad? Hoeveel zouden de Shell’s van deze wereld en de
autoverkopers er aan verdienen?

Het zijn gedachten waar je niks aan hebt. Nederland heeft ervoor gekozen dat ouderen zo
lang mogelijk thuis moeten kunnen wonen alwaar dan drie keer per dag een autootje voor
komt rijden.

En omdat je helemaal niks aan dat soort gedachten hebt, ben ik me maar weer gaan
concentreren op de vogels in het bos. Roodborstjes, koolmezen (er schijnt een invasie van
koolmezen uit het noorden te zijn), staartmezen, spechten, buizerds, goudhaantjes en voor
het eerst een kleine bonte specht.

Ik begon in mezelf te tellen hoeveel soorten ik de afgelopen jaren in het bos achter ons huis
heb gezien. Ik kwam gemakkelijk aan twintig (dat is weinig, maar het is nou eenmaal niet
zo’n vogelrijk gebied). Dat tellen leidde af van mijn gedachten over aantallen kilometers
van zorgautootjes.

  1. Arnoud (reply)

    1 januari 2020 at 00:02

    Ik vrees dat in die autootjes geen hoogopgeleide wijkzusters zitten. Die zijn te duur. Dat geld geven ze liever uit aan die autootjes.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *