Witte rozen 3 november 2017

(Door Ab Klaassens)

Onlangs kon je in De Wereld Draait Door van BNNVARA genieten van  ‘Een
boeketje witte rozen’ , tweestemmig gezongen door  een duo van – voor mij –
onbekende samenstelling.

Deze tranentrekker van jewelste stond jarenlang op het VARA-lijstje van
volkse uitingen die het volk niet mocht horen, reden waarom het volk de radio
afstemde op illegale amateuristische  piraten die wel draaiden wat het gemoed
van Jan Boezeroen in vervoering bracht.

Op de lijst van verboden muzikale uitingen van de VARA stond ook het werk
van De Zangeres zonder Naam, oftewel Mary Servaes uit de stal van
smartlappenproducent Johnny Hoes. In haar doorgaans huilerig  repertoire
was  uiteraard ook plaats voor het boeketje witte rozen, maar ooit heeft
iemand haar in het hoofd geprent dat je na zo veel tranendal wel even
verpozing hogerop mocht zoeken.

Dat werd het lied ‘Mexico, Mexiiiiiiiicooooooo!’

Opeens zagen de mensen die de kaartjes verkochten andere klanten aan hun
loketten verschijnen. Opeens zaten de zalen waarin Mary Servaes ging
optreden vol met vertegenwoordigers van ‘de elite’.

Een boeketje witte rozen in een uitzending van de VARA. Het cultureel
cynisme is van alle tijden.

  1. Harry Perton (reply)

    3 november 2017 at 20:51

    Mwah, ik denk niet dat de samenstellers van DWDD zich bewust waren van die uitsluiting. Van cynisme kan dus geen sprake zijn.

  2. ab klaassens (reply)

    4 november 2017 at 20:45

    De kritiek van Harry is terecht. Het cynisme had op een andere plek in het verhaal
    ter sprake moeten komen.

    De kritiek van Harry is terecht. Het cynisme had op een andere plek in het verhaal
    ter sprake moeten komen/

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *