Vuur 22 januari 2018

(Door Ab Klaassens)

In zo’n nacht waarin de slaap niet wil komen beland ik zappend buiten bed in
een oorlog op TV.

Terug onder de lakens houdt het beeld van mannen die de vijand bestoken
met een vuurspuwend wapen mij op de rand van slaap. Half dromend zoek ik
de naam van het wapen maar kan het niet vinden.

Ergernis over mijn onvermogen verliest het van de druk op mijn ogen; ik zak
weg in wat ik had gehoopt: een diepe slaap maar de vraag over dat wapen
blijft sudderen in mijn onderbewustzijn.

Als ik om half zes de Volkskrant uit de bus haal lees ik al onderweg naar de
woonkamer wat columniste Sylvia Witteman mij te vertellen heeft. “Goede
voornemens zijn op zich al behoorlijk obsceen, maar als een ander je daar ook
nog eens aan gaat houden, dan zit er weinig anders op dan alle leven op de
planeet uit te roeien met een vlammenwerper.”

Eindelijk: het woord.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *