Vluchtelingen 20 juni 2018

(Door Ab Klaassens)

In het dorpje op het Turkse platteland stond in de open lucht een breedbeeld
TV, boven  een grote koelbox van Coca Cola. Op het scherm paradeerde een
zuinig  gekleed model voor een wasmachine, aan de voeten van de
koelbox deden vrouwen in alles verhullende klederdracht de was in een beek.

Dat zag ik dertig jaar geleden tijdens een wandeling door de binnenlanden van
Turkije, ver van de mondaine badplaatsen aan zee, ver van het westers gewoel
in Ankara en Istanboel.

Ook in nog minder ontwikkelde landen laat de TV aan mensen die niks
hebben de rijkdom zien van Europa en Amerika. Drinkwater, zomaar uit een
kraan; je hoeft er geen kilometers voor te lopen met een kruik op je hoofd.
Winkels volgestouwd met alle mogelijke levensmiddelen, strak geasfalteerde
wegen en iedereen een auto.

Je eigen land laat toe dat Chinese of Westerse investeerders de grond opeisen
waarop jij en je voorouders je voedsel verbouwden. Je eigen land staat
machteloos tegenover de klimaatverandering die nog vruchtbare gronden laat
veranderen in woestijnen.

Als je daarvan weg wilt ben je geen asielzoeker of vluchteling, maar gewoon
iemand die wil blijven leven.

1 reactie
  1. pjotr (reply)

    20 juni 2018 at 23:10

    We realiseren ons te weinig, hoe geweldig wij het hebben. En dat anderen daar ook wel trek in hebben.
    Maar als iedereen hierheen komt, wordt het hier ook wel veel soberder.
    Hoe lossen we dit op. Misschien wel door anderen ook een comfortabel leven te gunnen.
    Maar de regeerders/machthebbers? Gunnen die hun mensen ook een comfortabel leven?
    Of willen die voor zichzelf een super-comfortabel leven en kan hun “jan met de pet” hen geen moer schelen?

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nare mensen 16 juni 2016

Ik kan er niet aan wennen. Aan politici die openbaar oproepen in
verzet te komen tegen vluchtelingen. Ik ben nog van de generatie
die respect heeft voor volksvertegenwoordigers. Ik hou er niet van
die mensen zakkenvullers te noemen. De (ex) politici en bestuurders
in mijn kennissenkring zijn integere hardwerkende mensen.
Ze maken net als andere mensen fouten. Maar het zijn geen
zakkenvullers.

Ik zie wel dat er onder politici boefjes zijn die vooral hun eigen naad
naaien, maar het merendeel is volgens mij nog steeds politicus om
– met vallen en opstaan – de wereld te verbeteren.

Daarom kan ik er niet aan wennen dat sommigen er alleen maar op uit
zijn onrust te zaaien. Neem nou gisteren. Toen werd bekend dat er
mogelijk (ik zeg mogelijk want het persbericht waarin dat werd
aangekondigd was vaag) vluchtelingen worden opgevangen op Gulbergen.
Dat is een terrein tussen Eindhoven, Nuenen en Geldrop-Mierlo.

De direct betrokken gemeenten reageerden tot nu toe tamelijk
genuanceerd. Maar de PVV-fractie in provinciale staten schoot meteen
in de automatische piloot. Derlui leden twitterden, nog voordat ze
konden weten wat er nou precies op Gulbergen gaat gebeuren, dat
opvang niet moet. Met als hashtag #kominverzet.

Als ik dat lees moet ik echt alle zeilen bij zetten om niet, net als zoveel
anderen, iets lelijks te gaan roepen over politici. Helaas glipt het me vandaag
door de vingers en roep ik mee: ik vind politici die alleen maar de
onderbuik voeden nare mensen.

3 reacties
  1. Irene (reply)

    16 juni 2016 at 14:30

    Naar en gevaarlijk.

  2. Wieneke (reply)

    18 juni 2016 at 18:01

    En dom, heeeeeeeel dom!

  3. Laurent (reply)

    23 juni 2016 at 21:05

    Ik zeg: het waterkanon op het eerste het beste stuk fascistisch PVV-tuig dat zich al relschoppend manisfesteert bij een mogelijke AZC-lokatie. Want anders krijgen ze gewoon hun zin, zoals in Geldermalsen.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vluchtelingen 30 mei 2016

(Door Ab Klaassens)

Glimmend van tevredenheid constateert premier Rutte dat de afspraak
die Europa met Turkije heeft gemaakt over de indamming van de
vluchtelingenstroom goed werkt. De instroom via Turkije naar Griekenland
neemt af.

Tegelijkertijd stijgt de toevloed van migranten uit Afrikaanse landen
die via Libië en Italiaanse eilanden Europa proberen te bereiken. Daarover
gaan de afspraken met Turkije niet.

Afspraken met Libië zijn niet mogelijk omdat niemand weet wie er in
Libië aan de macht is.

De akkers in veel Afrikaanse landen staan droog, het vee sterft, de
kinderen kunnen niet meer naar school. Wanhoop drijft de mensen
die nog niet door apathie zijn verslagen naar de rubbervlotten van de
mensensmokkelaars.

Wie de tocht overleeft heeft geen terug en geen vooruit.

Door een wand van prikkeldraad en schaamte reiken wij wat voedsel aan.

Geen reacties

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Texel 12 april 2016

We waren vier dagen op Texel. Er viel me iets op: in al die tijd
heb ik welgeteld één mevrouw met een hoofddoekje gezien.
Als ik van mijn huis naar de supermarkt ga, draagt een derde van
de vrouwen die ik tegen kom een hoofddoekje.

Ik heb als kind de eerste Turkse gastarbeiders zien komen en
kan mij geen ander leven voorstellen dan een multicultureel
leven. Ik vind het prima.

Ik vraag me af hoe het is op zo’n eiland te leven met vrijwel
uitsluitend autochtonen en buitenlanders die geld brengen. Ik
las overigens in de Texelse Courant een ingezonden brief van
iemand die bekende afhankelijk te zijn van toeristen, maar
niet van plan was naar hun pijpen te dansen. Op dat vlak zal
er ongetwijfeld spanning zijn.

Maar hoe kijk je naar het nieuws dat gedomineerd wordt door
protesten tegen vluchtelingen en – te grote – asielzoekerscentra
als op jou eiland alleen maar rond de jaarwisseling 120
vluchtelingen een paar dagen in een sporthal hebben
gelogeerd?

Ik leef in een provincie waarin het nieuws wordt gedomineerd
door die protesten en door criminaliteit in het algemeen en
drugscriminaliteit met z’n afrekeningen in het bijzonder. Op
Texel praten ze over een drugsbaron als hij aan iedereen die dat
wilde wiet verkocht en die tegenover de politierechter verklaarde
dat hij eigenlijk wel spijt had.

De vraag die mij boeit is, in hoeverre het wereldbeeld van een
Nederlander die op een eiland woont verschilt van iemand die
bijvoorbeeld in Brabant woont. Brabanders staan te boek
als  gemoedelijke, bourgondische mensen. Ik heb het gevoel
dat dat beeld – in ieder geval binnen de provinciegrenzen – aan
het kantelen is. Misschien was het wel een vals beeld.

1 reactie
  1. Wieneke (reply)

    13 april 2016 at 16:15

    Net als dat stugge Friezen helemaal niet stugger zijn dan andere Nederlanders, zijn Brabanders heus niet gemoedelijker.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Voorstellingsvermogen 23 maart 2016

(Door Ab Klaassens)

Ambtenaren in Eindhoven bedenken voor een weg die naar het stadscentrum
leidt een reconstructie die meer veiligheid, minder luchtvervuiling en minder
verkeerslawaai moet opleveren.

Zij denken dat een maximumsnelheid van dertig kilometer per uur, voorrang
voor verkeer van rechts uit de zijstraten en versmalling van de ruimte voor
auto’s de weggebruikers zal dwingen tot beheerst rijgedrag. Gebrek aan
voorstellingsvermogen: de weggebruikers hebben eigen regels en er is geen
overheid die ze corrigeert.

In een volksbuurt in Oss wil een woningbouwvereniging een huis toewijzen
aan een groepje vluchtelingen, allemaal mannen.

De buurt is tegen. Een buurtbewoonster neemt het de mannen kwalijk dat ze
hun vrouw en hun kinderen niet hebben meegenomen op de vlucht naar
Europa.

De buurtbewoonster  lijdt aan een tekort aan voorstellingsvermogen. Een
andere buurtbewoner wil vrouwen en kinderen wel helpen, maar die mannen
alleen….. ‘retour afzender’.

En dat terwijl de beelden op TV toch echt niet het uiterste van je
verbeeldingskracht vergen.

Je ziet het ook gebeuren met allerlei regelingen die het leven van de
minderbedeelden in onze samenleving een beetje aangenamer moeten
maken, zoals huurtoeslagen en het Persoon Gebonden Budget.
Hartstikke kwetsbaar voor fraudeurs. Hoe kan dat?

Gebrek aan voorstellingsvermogen bij de ambtenaren en politici die zulke
regelingen bedenken.

Geen reacties

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *