stratumse heide Archieven - Stroomopwaarts

Code Oranje 19 januari 2016

Code Oranje, het is een begrip geworden dankzij de ANWB die ons op die
manier vertelt dat wij moeten oppassen voor regen, wind, storm, hagel,
felle zon. Allemaal zaken die wij vroeger door een gewoon raam waarnamen
maar die wij nu via ons venster op de wereld aangereikt krijgen nog voordat
wij de gordijnen hebben geopend.

Sinds deze week heb ik voor Code Oranje een nieuwe definitie bedacht. Als
ik ’s morgens uit het raam kijk (wij hebben geen gordijnen) en aan de einder
een prachtige lucht zie dan is het voor mij Code Oranje.

Het betekent dat als de wiedeweerga mijn kijker en camera moet pakken en
als de sodemieter moet zorgen dat ik op de Stratumse Heide kom om de
eerste zonnestralen door de bomen te kunnen zien. Dat is het beste begin
van de dag.

Datzou de ANWB moeten aanmoedigen, het zou het welzijn van onze
natie ten goede komen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

2 reacties

Wieneke (reply)

20 januari 2016 at 10:24

Precies! Laat maar kletsen, hoor. We zijn niet gisteren geboren en kunnen zelf wel beoordelen of iets kan of niet.
Prachtig, die vroege ochtendfoto’s.
W.Geurts (reply)

20 januari 2016 at 14:19

Volgens die foto`s is het code Oranje Blauw

Bloemen 3 januari 2016

Het was stil op de Stratumse Heide op de eerste zaterdag
van het jaar. Hier en daar een roodborst. Bij het ven op de
grens met Gijzenrooi zaten de twee nijlganzen. Ik zie ze daar vaker.
Twee weken geleden zat één van de twee in een ooievaarsnest
even verderop. Een vreemd gezicht.

Opeens zag ik in het bos iets wits, iets onnatuurlijks. Het was niet
langs het pad, maar zo’n dertig meter het bos is. Ik dacht witte
bloemen te zien, maar dat leek mij onwaarschijnlijk in deze
tijd van het jaar en op die plek.

Ik wurmde mij door de struiken. Bij de plek gekomen zag ik een
bos bloemen. Witte bloemen, een rode roos en kaartje met
een liefdesverklaring. Er zat ook een briefje bij waarop
stond hoe zeer iemand werd gemist.

Je ziet ze vaak langs de weg, bermmonumentjes ter nagedachtenis
aan bijvoorbeeld verkeersslachtoffers. Er zijn er waar tot
in lengte van jaren bloemen bij worden gelegd. Maar ik heb
nog nooit een eerbetoon gezien dat zo ver weg gestopt is
in een bos. Als er niet wat witte bloemen bij gelegen hadden had
ik het waarschijnlijk niet eens gezien.

Waarom daar, vroeg ik me af. Welk verhaal zit daar achter?

2 reacties

Harry Perton (reply)

3 januari 2016 at 11:13

Waarschijnlijk is hier as van de overledene verstrooid.

Dat nijlganzen ooievaarsnesten kraken, is niet nieuw:
https://groninganus.wordpress.com/2013/05/17/ooievaarsnest-gekraakt/
Wieneke (reply)

4 januari 2016 at 15:22

Wat moet je daar nu van denken? Het prikkelt de nieuwsgierigheid wel. Misschien is er op die plek iets bijzonders gebeurd? Laten we hopen dat het iets leuks was.