Vocalies (491) 19 december 2018

(Door Marlies)

Onontkoombaar noodlot in Enescu’s Oedipe. Dappere programmering van de Nationale
Opera dit seizoen.

Rond de kerst gaat er in Amsterdam George Enescu’s meesterwerk Oedipe, in de
enscenering van regisseur Àlex Ollé. Muzikaal en visueel spektakel, zo schrijven ze zelf
op hun website

U kent vast wel de plot uit de uitdrukking: een Oedipus-complex hebben (geschreven
door Sophokles trouwens): zonder het te weten doodt Oedipus zijn vader Laius en trouwt
hij met zijn moeder Jocaste.

De helderziende Tirésias voorspelt bij de geboorte van Oedipus dat dit zal gaan gebeuren.
Hoe Oedipus ook probeert te ontsnappen aan de vloek die op zijn familie en op hemzelf
rust, de vloek gaat toch in vervulling. Na deze gruwelijke ontdekking zwerft Oedipus nog
jarenlang rond met zijn dochter Antigone en wil hij niet meer kunnen zien. In de versie
van George Enescu vindt Oedipus een vredig levenseinde in een heilig woud in de buurt
van Athene.

Regisseur Alex Ollé (van La Fura dels Baus en dan ben je een goeie!) maakt er een waar
spektakel van.

Oedipe wordt gezongen door Johan Reuter en Jocaste door Sophie Koch. Die ken ik van
een zeer enerverende finale uit Werther met Jonas Kaufmann. Top-duo!

Niet echt kerstrepertoire (er zijn nog twee voorstellingen: op 21 en 25 december), maar
k hou wel van een tegendraadse programmering. Dat opgelegd pandoer met kerst….

Ik laad een filmpje op waarin Johan Reuter, de Deense bariton die de titelrol zingt, zelf
een en ander uitlegt.

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (433) Prins Igor 13 februari 2017

Door Marlies)

De spraakmakende enscenering van Prins Igor (2014), een coproductie met
de New Yorkse Metropolitan Opera in regie van Dmitri Tcherniakov, komt nu
naar Amsterdam. De regie is droomachtig, hartverscheurend menselijk en
uitzonderlijk theatraal. Liefdeslyriek versus krachtige koorscènes.

Aldus de website van de Nationale Opera. De foto’s die erbij horen zijn
– als bijna altijd – bloedstollend.

Ik ken Prins Igor van Alexander Borodin als een wrede en bloedige opera en
dat zal het ook wel worden…  maar er zijn twee mooie zaken: de hoofdrol is
voor een bariton en de opera heeft een goede afloop (al zijn er onderweg naar
die afloop de nodige doden gevallen…)

Borodin stierf in plotseling in 1887 en liet Prins Igor achter, de opera was niet
af. De bekendste componist die meewerkte aan het afmaken van de opera was
Rimsky Korsakov. De mannen van het ‘machtige hoopje’ (zo heette de club
waar zowel Borodin als Rimsky Korsakov lid van waren) hebben goed werk
verricht: Prins Igor is een meesterwerk. Mooie aria’s, machtige koorwerken en
natuurlijk de aanstekelijke en energieke Polowetser dansen (vaak apart
uitgevoerd) .

Het verhaal, ultrakort:
In de twaalfde eeuw worden een vader en zijn zoon gevangen genomen door
een Tartaarse heerser. De gevangengenomen zoon wordt verliefd op de
dochter van de Tartaar en de vader weet te ontsnappen.

U moet wel effe volhouden: de opera is een vierakter met een proloog.

Speeldata: 13, 17, 20, 23 en 26 februari. Er zijn nog kaarten, de 17de en de
26ste zijn uitverkocht.

Oh ja, nog wat: ons eigen Rotterdam Fiel begeleidt! Die jongens en meisjes
kunnen alles spelen, geweldig orkest!

In het filmpje de trailer van de opera, geweldig!!!

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (422) Jephta 26 november 2016

(Door Marlies)

George Friedrich (ik noem ‘m altijd ‘George’ als het om Engelse teksten gaat
en ‘Georg’ als het om Duitse gaat, zelf verzonnen….) Händel’s ‘Jephta’ is een
dramatisch oratorium (lees: ‘opera’) in drie delen. De Nationale Opera had
dezer dagen de première en de recensies waren jubelend.

Ik las in de hoofdrollen de naam van Anna Prohaska en die ken ik. Die hoorde
ik dik twee jaar geleden in een liederenrecital tijdens de ‘Kissinger Sommer’
(iedere zomer in het charmante Kurort Bad Kissingen) en toen dacht ik al: dat
wordt een hele grote: een stem als een klok en een hele scherpe alerte geest.
Gouden combinatie voor een mooie carrière.

Jephta is gebaseerd op delen uit het oudtestamentische Bijbelboek Richteren
(ook wel Rechters genoemd) en de tragedie ‘Jephthas sive votum’ van George
Buchanan  uit 1554.

Jephta ging in première onder leiding van de componist zelf in Londen in het
Theatre Royal op Covent Garden in februari 1752.

Jephta heeft twee hoogtepunten: het dramatische recitatief ‘Deeper, and
deeper still’ uit het tweede bedrijf en de aria ‘Waft her, angels, thro’ the skies’
(door mij grinnikend vertaald met ’Smijt haar door de lucht, gij engelen’)  uit
het derde bedrijf.

Plot
Jephta voert de Israëlieten aan in de strijd tegen de Ammonieten. Ze hebben
hem dat gevraagd omdat Jahwe niet aan hun kant staat zolang ze ook andere
goden vereren. Onder leiding van de godvruchtige Jephta zouden ze kans
maken op de overwinning. Hij stemt toe en stelt als eis dat hij na de
overwinning Israël mag besturen. Hij zweert dat hij als dank aan Jahwe de
eerste persoon zal offeren die hij na de veldslag tegenkomt. Laat dat nou net
zijn eigen dochter zijn! Hij valt flauw van de schrik.

Hij wil echter de belofte wél nakomen en dochter Iphis is bereid haar leven te
offeren. In de Bijbel loopt het slecht af, maar in de achttiende eeuw wilde men
een goede afloop. Händel, ook niet gek, verzint een ‘deus ex machina’: op het
kritieke moment komt er een engel die namens Jahwe diens beslissing
herroept op voorwaarde dat Iphis zich de rest van haar leven aan Jahwe wijdt.

Ga vooral naar de website van de Nationale opera. Ik kan het niet beter
verwoorden dan zij hebben gedaan. Grote namen staan er: ik noemde al
eerder sopraan Anna Prohaska en zij heeft een bijzondere tenor aan haar
zijde: Bejun Mehta. Ivor Bolton dirigeert en regisseur Claus Guth heeft zijn
sporen ook al verdiend. Het is geheid een geweldige productie!

In het filmpje de trailer van de opera.

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (385) 12 november 2015

(Door Marlies)

Maar liefst twee opera’s heb ik u te melden en alle twee toppers:
Opera Zuid opent haar (jubileum)seizoen met ‘Rigoletto’ van Giuseppe Verdi
en de Nationale Opera speelt ‘Le Dialogue des Carmélites’ van Francis Poulenc

Rigoletto heeft voor elk wat wils, zo schrijft Opera Zuid zelf: liefde, haat, wraak,
antihelden, schurken, noodlottige wendingen, machtsmisbruik, immoraliteit,
familieperikelen plus … een crime passionel.

Het verhaal is waarschijnlijk bekend, Rigoletto hoort bij de meest bekende opera’s
wereldwijd. De hertog van Mantua is een foute womanizer. Op een bal komt
graaf Monterone verhaal halen omdat de hertog zijn dochter schaamteloos
behandeld heeft; hij krijgt slechts de spot van Rigoletto over zich heen. Monterone is
razend en spreekt een vloek uit over beide mannen.

Rigoletto heeft een dochter, Gilda. Ook zij wordt verleid door de hertog en ze wordt
obsessief verliefd op de man. Rigoletto is wanhopig. Hij zweert wraak en schakelt
huurmoordenaar Sparafucile in om de hertog te vermoorden. Maar het plan van
Rigoletto mislukt en dan wordt de vloek van graaf Monterone toch werkelijkheid…

Moeilijkste en mooiste kwartetten ooit
In Rigoletto zit een van de moeilijkste en mooiste kwartetten ooit: onder zangers
bekend als ‘het Bella Figlia-kwartet’. Dit kwartet is ook onderwerp voor de film ‘Quartet’
waarin een stel oude operaknarren (en die term bedoel ik liefdevol…) elkaar na
jaren tegenkomen en besluiten het kwartet nog eens te zingen.
Hartverwarmende film waarin vooral Maggie Smith die nu schittert in het
laatste seizoen van de topper ‘Downton Abby’ een geweldige rol speelt.

De speellijst voor Rigoletto:
vrijdag 13 november, Maastricht, Theater aan het Vrijthof, première
zondag 15 november, Maastricht, Theater aan het Vrijthof
dinsdag 17 november, Groningen, Stadsschouwburg
donderdag 19 november, Eindhoven, Parktheater
zaterdag 21 november, Terneuzen, Scheldetheater
dinsdag 24 november, Zwolle, Odeon De Spiegel
donderdag 26 november, Breda, Chassé Theater
zaterdag 28 november, Den Haag, Zuiderstrandtheater

En in december speelt-ie ook nog, mag u zelf gaan opzoeken….

Sterke zenuwen
Le Dialogues des Carmélites is de enige opera die Francis Poulenc schreef, maar wat
voor een…. Alleen al voor de finale zou ik gaan, maar die vergt dan ook sterke zenuwen.
Ik hoorde die finale ooit in de auto en heb toen fluks op een zandpad geparkeerd en
de finale uitgeluisterd, fatsoenlijk autorijden was niet mogelijk met op de radio de
steeds vallende hakbijl van de guillotine. Razend knap bedacht van Poulenc en met
het vorderen van die finale word je als toehoorder steeds ongemakkelijker;
ik vond het bloedstollend.

Ook hier kort het verhaal:
Tijdens de Franse Revolutie zoekt Blanche als karmelietes bescherming in het klooster,
uit angst voor het harde leven. Het kloosterbestaan blijkt echter geen veiligheid te bieden;
daar overheerst juist de angst voor de dood. Blanche vlucht naar haar ouderlijk huis.
Als de nonnen naar de guillotine worden gestuurd, voegt ze zich, inmiddels gesterkt
door haar geloof, vrijwillig bij hen.

Speellijst: 7, 11, 13, 17, 19, 22, 24, 26, 29 november, Amsterdam (dus…)

Tsja, veel plezier zou ik zeggen, maar dat lijkt hier een beetje misplaatst…
maar als u kunt: gaan!

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *