Dafne 18 augustus 2016

Dafne Schippers is tweede geworden op de 200 meter sprint tijdens de
Olympische Spelen in Rio.

Ik las het toen ik vanmorgen het nieuws checkte. Ik was niet vroeg opgestaan
om de race te zien. Die komt vandaag nog tachtig keer langs. Terwijl ik op
het schermpje van mijn smartphone las dat Dafne zo aangeslagen was dat
ze – gelijk de eerste de beste voetballer – met deuren had gesmeten, zag ik vanuit mijn
raam een vuurrode zon langzaam boven de bossen uit klimmen.

Ik werd vervuld van blijdschap want gisteren dacht ik nog dat de zon nooit meer op
zou komen als Dafne niet de gouden medaille zou winnen. Dat viel dus mee en
tevreden zag ik dat het zonnetje van vuurrood was veranderd in goudgeel. Alsof hij wilde
zeggen: er is maar één gouden medaille die er toe doet en dat ben ik.

Ik ben niet zo sportminded. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit van
Dafne had gehoord totdat ze bij De Wereld Draait Door te gast was. Wat
ik begreep was dat het heel bijzonder was dat een mooie blonde vrouw zo
verschrikkelijk hard kon lopen. Ze was vooral heer en meester op de 200
meter sprint. Dat leek mij op zich een respectabele prestatie.

Maar ik merkte in die uitzending ook dat Matthijs van Nieuwkerk dat niet
genoeg vond. Deze Dafne moest tijdens de Olympische Spelen de
Koningin van de 100 meter worden. Dat, zo hoorde ik, is het allerbelangrijkste
onderdeel van het hele Olympische feest.

Ik zag Dafne twijfelen en de druk op haar toenemen. Matthijs wist niet van
wijken. Dafne zou en moest die 100 meter lopen. Mathijs zweepte het hele
Nederlandse volk op. Dafne, Dafne, Dafne . . . .

Ze bezweek en de rest is geschiedenis. Zilver is mooi, heel mooi. Een
hoogtepunt in de Nederlandse atletiekgeschiedenis. Maar Dafne sloeg met
deuren. Ze had niet voldaan aan de hype die er om haar heen was
gecreëerd. Matthijs bedankt.

Geen reacties

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Böhmermann 19 april 2016

Al weken wil ik iets schrijven over de Duitse satiricus Böhmermann.
Waarschijnlijk omdat ik vind dat je als journalist moet verklaren
dat je voor vrijheid van meningsuiting bent.

Waar ik mee worstelde was, dat ik vind dat Böhmermann nogal
onwelvoeglijke teksten gebruikte om de Turkse leider Erdogan de
maat te nemen. Ik vind dat satire scherp mag zijn maar dat je wel
beschaafd moet blijven. Ik vond de Duitse komiek niet beschaafd.

Maar ja, schrijf dat maar eens op als iemand die zijn brood verdient
bij de gratie van het vrije woord. Gelukkig kreeg ik
maandagavond inspiratie van de door mij zeer bewonderde Freek de
Jonge.

Hij zat bij De Wereld Draait Door om te praten over de satire van de
door hem bewonderde Charlie Chaplin. Natuurlijk kon de kwestie
Böhmermann niet onbesproken blijven. Matthijs van Nieuwkerk had
daar een vraag over ingestudeerd die hij tot vervelens toe bleef
herhalen.

De Jonge stelde de vraag of iemand mag beledigen. Ja, zei Van
Nieuwkerk. En of iemand zich beledigd mag voelen. Ja, zei Van
Nieuwkerk. Dan zijn we eigenlijk klaar met dit onderwerp, zei De
Jonge. Maar goed, Van Nieuwkerk had dus zijn zinnetje ingestudeerd
en moest door.

Het was wel precies wat ik dacht. Je mag beledigen, maar je mag
ook beledigd zijn en een rechtszaak aanspannen. Zo wordt het spel
gespeeld. En dan is het aan een rechter uit te maken wie gelijk heeft.

De Jonge wees er ook op dat er precaire belangen zijn omdat
Turkije 3 miljoen vluchtelingen opvangt. Hij vergeleek komieken
die louter om te provoceren onrust zaaien en die zulke precaire
belangen in de waagschaal stellen terroristen.  Kijk, dat zijn nou
dingen waar alleen zo’n door de wol geverfde komiek en satiricus
als De Jonge mee weg komt. Ik kan alleen maar zeggen dat ik,
dat gehoord hebbende, erg voor vrijheid van meningsuiting ben.

5 reacties
  1. Carin (reply)

    19 april 2016 at 07:58

    En voelde je de spanning na die terroristen opmerking van FreekdJ, even was Matthijs vN uit zijn rol…

  2. Ximaar (reply)

    19 april 2016 at 09:21

    Tenenkrommend vond ik dat stukje DWDD en vooral dat daarbij Matthijs van N erg afging. Wat Freek wilde zeggen vond ik prima en hij heeft gelijk. Wat Matthijs wilde horen vond ik meer dan irritant. De Jonge liet dat ook blijken. Hij vond zich naar de studio gelokt en wilde het over iets anders hebben. De kans is dat dat gespeeld is door de Jonge, maar dan hadden ze niet alle fragmenten van Charlie Chaplin bij de hand gehad. Ik vond het zeer typerend dat Freek zijn stoel omdraaide en het gesprek voortzette met Paul de Leeuw. Ik zie het bij Buitenhof of Nieuwsuur ook wel eens dat iemand uitgenodigd is en dat er met zo’n persoon dan eerst nog ‘eventjes’ het voorvalletje van de dag wordt besproken. Vervolgens is het 80% over dat voorvalleje en 20% waar die persoon voor kwam. Daar kan ik slecht tegen als kijker.

    Overigens ging het Böhmermann om een absurde majesteitswet uit 1861 toen Duitsland nog een Keizer had. Erdogan diende als aas en natuurlijk lukte dat. Die wet gaat er aan en hier in NL gaat een vergelijkbare domme wet ook de prullebak in. Böhmermann’s provocatie heeft dus vruchten afgeworpen zelfs in Nederland.

  3. b. gast (reply)

    19 april 2016 at 12:16

    Freek de Jonge heeft zijn bekendheid te danken aan het vrije woord. Hij heeft altijd mensen tot op het bot beledigd en dus gebruikt gemaakt van zijn recht te beledigen.
    Het heeft zijn bestaansrecht op tv geschapen.
    En nu vindt meneer dat dat niet meer kan. Anderen mogen dat nu niet meer doen, want dan kun je terecht aangeklaagd worden. Wat hij dus eigenlijk beweert, is dat hijzelf met terugwerkende kracht 60 keer aangeklaagd moet worden en toch nog zeker wel 5 jaar achter de tralies hoort te zitten. Wat een zielig, achterbaks, hypocriet mannetje is dat geworden.
    Je bent vóór of tegen het vrije woord. En als je zelf er groot door geworden bent, wie ben je dan om geen kritiek te hebben dat een ander ervoor aangeklaagd wordt, nog wel door een islamistische dictator.

  4. Peter Juda (reply)

    19 april 2016 at 12:47

    Ik kan hier alleen maar van harte bij aansluiten. Zelden zo eens geweest met Freek de jonge. En het ergste van de setting bij DWDD was: Niemand (van de linkse kerk) die hem begreep!

  5. Harry Perton (reply)

    20 april 2016 at 20:59

    Een nuance die in die Duitse ‘komiek’-affaire nogal eens uit beeld verdwijnt. is dat Merkel alleen maar toestemming heeft gegeven voor een onderzoek naar de wenselijkheid van vervolging. Dat is nog geen toestemming voor vervolging, of bij voorbaat zeggen dat die vervolging wenselijk is. Er kan ook uit het onderzoek komen dat vervolging onwenselijk is.

    Maar inderdaad, dat de uitvoerende macht kan besluiten of de rechterlijke macht er überhaupt mee bezig mag gaan, is nogal pre-Montesqieu.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *