(Door Marlies)

Eva-Maria Westbroek zingt binnenkort in Nederland! Zeer binnenkort nog
wel en niet zo maar in Nederland, maar bij de Nationale Opera, en niet
zomaar wat, maar Verdi! En nog wel de opera met zijn mooiste muziek! De
schoonheid van de muziek van La forza del destino (want die opera bedoel ik)
compenseert ruimschoots de draak van het verhaal, dus ga er vooral naar toe
als u in de gelukkige omstandigheid komt nog kaartjes te kunnen kopen.

Om effe terug te komen op die draak: de Nationale Opera schrijft zelf met
gevoel voor understatement dat in het verhaal de tijd sprongsgewijs verloopt,
waardoor het stuk niet gemakkelijk te ensceneren is. Mede daardoor is het
stuk überhaupt maar weinig opgevoerd en dat is erg jammer: er zitten zulke
mooie aria’s in, de ouverture is heel bekend (u weet wel, die met die stuwende
werking erin, geweldig!) en mannenkoren kunnen zich heerlijk uitleven. Verdi
werd wel de ‘vader van de koren’ genoemd, maar hij is voor mij wat dat betreft
vooral ‘de vader van de mannenkoren’ (en de vader van de koperblazers en de
baritonnen en de sopranen en…).

Affijn, u merkt het: ik ben weg van La Forza. Toen ik – eigengereide sopraan
die ik ooit was – besloot nu toch echt wél klaar te zijn voor opera, begon ik met
‘Pace, pace, mio dio’ uit La Forza. Het werd een bijna lichamelijke ervaring,
die aria. Alles viel op zijn plaats, adem, tekst, emotie… het voelde alsof de aria
op mij had liggen wachten en ik heb ‘m misschien wel vaker dan enige andere
aria gezongen.

Ik ga u niet vermoeien met een plot, is toch niet te volgen. De Nationale Opera
schrijft zelf: “Al in het eerste bedrijf van het liefdesdrama La forza del destino
staat de tragische heldin voor een onmogelijke opgave: de keuze tussen Don
Alvaro, op wie ze smoorverliefd is, en de nagedachtenis van haar vader, die
per ongeluk door Alvaro is gedood.”

Ik zou het daarbij laten als ik u was, meer hoeft u niet te weten om ervan te
kunnen genieten.

Eva-Maria Westbroek lijkt de ideale stem voor Leonora. Je hebt er conditie
voor nodig: 2 ½ grote aria, een paar finales en een paar duetten en je bent
bijna constant op toneel. Reden waarom veel sopranen zich niet aan de rol
wagen, maar wel de aria’s los zingen. Ze krijgt tegenspel van tenor Roberto
Aronica, zo’n echte Italiaanse tetter, nodig voor de rol. Alessandro Corbelli
zingt de rol van Fra Melitone: als die bassig en wel de aanloop naar de aria
met koor ‘La vergine degli angeli’ begint te zingen, krijg ik altijd kippenvel.

Speeldata:  13, 16, 19, 22, 25, 28 september, 1 oktober

In het filmpje een opname van ‘La Vergine degli angeli’ zonder de aanloop
door de vader abt. Wat een muziek! Er is trouwens op YouTube veel over dit
speciale stuk te vinden, aandoenlijke opnamen met onder andere Boris
Christoff  en Renata Tebaldi. Even werkt het op je lachspieren, maar als de
man eenmaal zingt (moordend langzaam trouwens) zit je ademloos te
luisteren.

Van alle sopranen vond ik trouwens de opname met Montserrat Caballe ook
erg mooi.

Veel plezier met surfen en ga naar La Forza en denk dan bij ‘Pace, pace mio
dio’ even aan uw Vocalies…