Van kolen naar aardgas naar inductie 25 februari 2018

(door Ab Klaassens)

In mijn jeugdjaren  kon je een wit overhemd niet langer dan een dag dragen
doordat de  boordrand door het stoken met kolen zwart werd. Veel mannen
droegen daarom hemden met losse boorden die ze dagelijks konden
verversen, kinderen werden bij de ochtendlijke wasbeurt extra gecontroleerd
op hun oren, want in de randjes kleefden de zwarte sporen van  de vervuilde
lucht.

Groningen
Stoken met aardgas maakte de lucht schoner en verhoogde in snel tempo de
gemiddelde levensverwachting. Het aardgas raakt op of kan niet meer zonder
verdere schade in Groningen worden gewonnen; de overheid anticipeert al op
een leven zonder aardgas door aanpassing van de bouwvoorschriften voor
nieuwe woningen.

 

 

 

 

In de jaren zestig van de vorige eeuw kookten miljoenen Nederlanders hun
eigenheimers  op  stadsgas, gewonnen uit de kolenmijnen in Limburg of van
ver. Opeens moesten ze hun gasbranders en gasfornuizen laten  verbouwen of
vervangen want het nieuwe gas, het aardgas eiste andere apparatuur.

Inductieplaten
De geschiedenis gaat zich herhalen. De gasgestookte CV, de gashaard, de
gaspitten in de keuken . . . ze zijn binnen enkele jaren geschiedenis. Ga maar
vast oefenen met koken op inductieplaten en zoek op internet naar nu nog
voordelige elektrische vloerverwarming.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Knaap van twintig 17 februari 2018

Mijn vrouw is in Londen. Ze begeleidt een opera- en concertreis voor Musico.
Dat doet ze vaker, je raakt er aan gewend een onbestorven weduwnaar te zijn.

Ik sprak daar over met een paar van mijn tijdelijke collega’s bij de lokale
omroep. Social talk. Hoe is het met jou? Goed, druk met de studie. En met
jou? Stillekes, mijn vrouw is op reis.

En dan zegt een twintigjarige knaap in het gezelschap: “Hoe doe je dat dan
met eten. Ga je dan al die dagen iets halen?”

“Nou nee”,  zei ik, “ik kook in principe altijd, dus nu ook, alleen kleinere
porties. Vrijdag maak ik gefrituurde inktvisringen met een salade. Alleen als ik
niet op tijd thuis ben kookt mijn vrouw”.

Hij keek me ongelovig aan.

“Ik doe ook altijd de boodschappen”,  zei ik.

“Neeeee”,  zei hij.

Zijn ouders zijn waarschijnlijk iets jonger dan ik. Vermoedelijk geboren in de
jaren zeventig. Hebben zij nooit iets meegekregen van emancipatie of heeft
deze jongeman zijn ouders niet begrepen?

Meisjes van twintig doe me een lol: Google Hedy d’Ancona voor het te laat is.

  1. Harry Perton (reply)

    17 februari 2018 at 12:17

    Lapzwans die nog opgevoed moet worden tot zelfstandigheid.
    Er is een schone taak voor je weggelegd! 🙂

  2. Wieneke (reply)

    17 februari 2018 at 13:37

    Eigenlijk toch wel heel erg sneu, zo’n knul. Maar zijn ma moet ook een zware berisping hebben. Je bewijst echt helemaal niemand een dienst met al die dienstbaarheid. Ik ken (oudere) mannen die nog geen ei kunnen bakken en helemaal hulpeloos naar de chinees of een andere vrouw (familie, hoor, niks aan de hand) rijden als ze eventjes niet verzorgd worden door hun vrouw. Ze mógen niet eens in de keuken komen om eens te proberen om te koken. Toch een vorm van machtsmisbruik?

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *