(Door Ab Klaassens)

Met een diep bord en een vork demonstreerde topkok
Robert Kranenburg enkele jaren geleden op een
vmbo-school in Flevoland hoe je mayonaise maakt.

Eidooier met een likje mosterd los roeren, zout en peper
er bij, olie druppelsgewijs al roerend toevoegen en zowaar
daar is de binding, daar is de mayonaise.

Teleurstelling voor Robert Kranenburg: de leerlingen
vonden de mayonaise uit een fabriekspotje lekkerder.
Het verschil: suiker.

Ook enkele jaren geleden boden Eef en ik onze buren
een flensjesmaaltijd aan met zoete en hartige vullingen.

De drie dochters van onze buren konden onze flensjes
niet waarderen. Ze waren gewend aan flensjes van de
supermarkt. Het verschil: suiker.

Bekijk de samenstelling van de diverse woksauzen voor
Aziatische gerechten. Allemaal met suiker, soms vermomd
als melasse of fructose, terwijl die zoetigheid zelden
voorkomt in de originele recepten uit de kookboeken.
Geen toegevoegde suiker roepen sommige potten jam.
Maar er zit dan wel veel ingedikt vruchtensap in en
dat is ook suiker.

In de jaren dertig van de vorige eeuw zong de revue-artiest
Lou Bandy tijdens de mobilisatie van de Nederlandse
dienstplichtigen:

Wie heeft er suiker in de erwtensoep gedaan?
Wie heeft dan gedaan, wie heeft dan gedaan?
De hele compagnie die heeft z’n eten laten staan
Wie heeft er suiker in de erwtensoep gedaan?

In de  supermarkt bekeek ik de ingrediëntenlijst
van een blik erwtensoep.

Inderdaad:  de levensmiddelenindustrie houdt
ons zoet.