Vocalies (429) Elbphilharmonie 28 januari 2017

(Door Marlies)

Eindelijk is-ie klaar! De Elbphilharmonie in Hamburg. (4 medeklinkers achter
elkaar,  zoiets kunnen alleen Duitsers verzinnen…). Sinds een paar weken
draait het daar in het bijna uiterste noorden van Europa. Twee keer kwam ik
erlangs met gasten van Musico en die twee keer konden wij slechts
smachtende blikken werpen en luisteren naar de sappige verhalen van de gids,
die de tweede keer nog een stuk sappiger waren dan de eerste keer…. Sjonge
jonge, wat is er over van de Deutsche Gründlichkeit het lijkt potdomme de
Nederlandse regering wel daar met hun overschrijdingen van budgetten en
opleveringsdata.

Hoe dan ook, het gebouw staat er! En het schijnt te klinken als een klok. De
wereldberoemde Japanse akoesticus Yasuhisa Toyota was verantwoordelijk
voor de akoestiek. Het is een terassenzaal geworden, Voor de knagers onder u:
ons Concertgebouw in Amsterdam en de zaal van de Musikverein in Wenen
zijn zgn. schoenendooszalen. Als u er ooit geweest bent (of naar het
Nieuwjaarsconcert gekeken hebt) zult u snappen wat ik bedoel. De zaal van de
Berliner Philharmoniker is ook een terrassenzaal. Die klinken anders…

Ikzelf heb een lichte voorkeur voor een schoenendozenzaal… met mijn
echtgenoot had ik discussies hierover toen hij ooit – zeer goed bedoeld – twee
boxen bijplaatste in onze huiskamer, achter ons. “Zo is het net alsof je midden
in het orkest zit”, zei hij vergenoegd.

“Maar dat wil ik helemaal niet…” zei ik, ongelukkig: stel je voor: vóór je zie je
de journaallezer en achter je hoor je zijn stem… Of vóór je zie je iemand op
een trommel meppen en achter je hoor het geluid. Ik raakte er oprecht door
gedesoriënteerd. Natuurlijk: in een actiefilm is het geweldig als je de
straaljager met de bom achter je hoort aankomen en over hoort vliegen en dat
de bom dan op tv ontploft (bent u daar nog?), maar bij klassieke muziek wil ik
graag vóór me wat ik hoor: het orkest en solisten vóór mij op een toneel, en/of
in de bak.

Hetgeen overigens niet wil zeggen dat ik stik-benieuwd ben naar het gebouw
en de grote zaal. Ik hoop er nog eens te komen en dat zal ook echt wel een keer
gebeuren. Het ligt er in ieder geval prachtig bij “Als een Ark van Noach”
schreef iemand.

In het korte filmpje een impressie door een topvocalist van onze tijd, Philippe
Jaroussky

https://youtube.com/watch?v=p8qqUGYl

  1. ab klaassens (reply)

    29 januari 2017 at 22:31

    In d eerste zin verwondering over vier medeklinkers achter elkaar, wat
    alleen Duitsers voor elkaar zouden kunnen krijgen, Wat denk je van het
    Nederlandse ‘angstschreeuw’?

  2. marlies (reply)

    30 januari 2017 at 10:42

    ja, zo zijn er meer. Ik weet nog dat ik ‘Herbstnacht’ moest zingen…. “Schön legato singen” zei de professor grinnekend… Het komt volgens mij meer in het Duits voor dan in het Nederlands… 🙂

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *