Vocalies (470) 9 mei 2018

(Door Marlies)

De reis naar Düsseldorf voor Musico is al weer een p[aar dagen voorbij. De signalen
via facebook zijn dat het een goede reis was, met mooi weer en prachtige voorstellingen.

Zaterdagavond was er weer een ‘double bill’, dit keer in Duisburg (die hebben zo’n prachtig
’plechtig’ operagebouw met van die hoge Griekse zuilen, geweldig!). Weer twee eenakter
‘Ariane’ (door de Duitsers consequent ‘Ariadne’ genoemd) van Boruslav Martinů en
Il Pigmalione’ van Gaetano Donizetti.

Twee voor mij volstrekt onbekende eenakters, volgens mij weinig uitgevoerd.
Dat betekent best effe zoekwerk en inleeswerk. De plot van La Traviata schud
ik uit het hoofd zo uit mijn mouw, maar dit soort eenaktertjes zijn gemeen:
je moet er wat voor doen om ervan te kunnen genieten; dat ‘doen’ is trouwens erg leuk werk…

Daar gaat-ie:
De korte opera ‘Il Pigmalione’ is het eerste podiumwerk van belcanto-meester
Donizetti en vertoont de eerste tekenen van een artistiek drama. Pigmalione
(mocht de titel u bekend voorkomen: ja, George Berard Shaw maakte een bekend
toneelstuk gebaseerd op dit verhaal) haat vrouwen en legt zich toe op de beeldhouwkunst.
Hij maakt een vrouwelijk standbeeld… waarop hij prompt verliefd wordt. Op zijn
smeekbede wekt de liefdesgodin Aphrodite het standbeeld tot leven en Pigmalione
en het beeld worden een gelukkig paar.

Het werk ontstond in 1816 toen Donizetti studeerde bij Padre Mattei in Bologna.
Aha, en nou lees ik waarom ik niet van het bestaan van de opera afwist: Donizetti
was blijkbaar niet tevreden met de eenakter en smeet het ván zich… Later werd het
weer ontdekt en de première was op 13 oktober 1960 in Bergamo.

Ariadne/Ariane

In maar vijf weken componeert Tsjech Boruslav Martinů zijn eenakter over de
Kretenzische prinses Ariadne, haar stiefbroer Minotaurus en de Atheense held
Theseus. Het mythologische verhaal heeft veel kunstenaars geïnspireerd. Bij
Martinů krijgt het thema een diep psychologische dimensie die muzikaal
verbeeld wordt aan de hand van neoclassicistische, neo-barokke en impressionistische
klanken evenals elementen uit jazz en folklore. Ik hou van het vol-vette orkestreren
van Martinů. Hij heeft mooie dingen voor mannenkoor geschreven.

Geniet hieronder in het filmpje even van een leuke intro en toelichting op
de twee producties

I

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (417) Dmitri en Ariadne 15 september 2016

(Door Marlies)

Ik heb weer een paar berichtjes voor u in de wonderlijke wereld van de
klassieke muziek.

Philharmonie Zuidnederland heeft een nieuwe dirigent. Ik fietste deze week
naar mijn werk en zag aan een lantaarnpaal een flinke poster hangen met
daarop de tekst ‘Welkom Dmitri Liss’. Grappig, ik had zijn aanstelling gemist
(foei Vocalies), dus ben ik hem maar eens gauw gaan googelen. ‘De
Philharmonie in de vaart der volkeren’, dacht ik grinnikend: een poster om de
nieuwe chef te verwelkomen.

Dmitri Liss is een Rus, hij werd geboren in 1960. Hij studeerde eerst viool,
later klarinet, muziektheorie en muziekgeschiedenis. Vervolgens werd hij in
1983 aangenomen als assistent dirigent van het Filharmonisch Orkest van
Moskou. In 1984 werd hij dirigent van het Symfonisch Orkest van de
Koesbass. In 1991 werd hij daar de jongste chef-dirigent van Rusland.

Sinds 1995 is hij artistiek directeur en chef-dirigent van het Filharmonisch
Orkest van de Oeral. Van  1997 tot 1999 was hij chef-dirigent van het
Russisch-Amerikaans Jeugdorkest. In 1998 was hij assistent-dirigent van het
World Musical Youth Forum. Van 1999 tot 2003 was hij dirigent van het
Russisch Nationaal Orkest.

Zal wel goedkomen met Dmitri…

Alle opnamen die beschikbaar zijn van tenor Fritz Wunderlich zijn bij elkaar
gebracht door Deutsche Grammophon. Dat moet een wonderschoon geheel
zijn geworden. De man heeft een geluid dat nog steeds actueel en fris klinkt,
om niet te zeggen spatzuiver, stijlgetrouw en prachtig doorleefd zonder
sentimenteel te worden. Zo jammer dat-ie maar 36 geworden is (nou ja, nét
geen 36), hij had nog zoveel meer moois kunnen maken, gelukkig hebben we
de opnamen… en dat bedoel ik nou eens niet sarcastisch…

De Nederlandse Reisopera heeft weer eens in de roos geschoten met Ariadne
auf Naxos. Die hebben daar een talent om precies de goeie mensen op precies
de goeie tijd te casten en een uitgekiend marketing-systeem waarmee ze hun
uitstekende producties aan de man brengen. De recensies zijn terecht
jubelend. In het filmpje de trailer van Ariadne auf Naxos; inderdaad: 5 sterren
en een buiging (zoals de Theaterkrant opmerkte).

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *