Misschien ben ik wel veranderd door de meiden van de Lidl 21 juli 2019

Ik las in de Volkskrant een aardig verhaal over hoe je kunt keuvelen met iedereen. Oftewel: een
stoomcursus smalltalk.

Mij lukt het pas de laatste jaren om zomaar een praatje aan te knopen met iemand. Als ik
zakelijk een interview doe dan ken ik geen schroom, behalve als ik nabestaanden van slachtoffers
moet uithoren, maar dat vindt 99,9 procent van mijn collega’s vreselijk, dus dat hoef ik mezelf
niet te verwijten.

Maar zomaar een praatje aanknopen met iemand achter een kassa of zo, dat vond ik altijd erg
lastig. De laatste jaren gaat het eigenlijk vanzelf. Misschien is het de leeftijd. Ik had het er gisteren
nog met mijn vrouw over: naarmate je ouder wordt en je rugzak voller raakt, gaan dat soort
dingen gemakkelijker.

In het artikel dat ik las ik de volgende zin: Ten eerste, door het vaak te doen: praat met de
trambestuurder, de barista, de ober en de caissière, en het zal vanzelf makkelijker gaan.

Daar heb ik nog wel een opmerking bij, vooral waar het gaat over de caissière.  Ik woon tussen
twee volksbuurten en winkel bij de Lidl en de AH.  Ik kan u vertellen dat de ene caissière de andere
niet is. Die van de Lidl zijn voornamelijk vrouwen uit de buurt. Ze zijn adrem, hebben volkse humor
en babbelen vlot, niet in de laatste plaats omdat ze de helft van de clientèle kennen. Dat helpt mij
ook over de drempel. Misschien ben ik wel veranderd door de meiden van de Lidl.

Die van de Albert Heijn zijn van een ander slag. Het zijn voornamelijk studenten, die bovendien zo
geprogrammeerd zijn dat ze maar een paar zinnetjes kennen: heeft u een bonuskaart, wilt u spaarzegels,
spaart u mee voor de pannenactie, wilt u de bon?  Daar wijken ze niet van af en als je een praatje
aanknoopt raken ze in de war. Ik heb ooit bij het opladen van de lopende band gezegd dat ik geen
koopzegels, geen spaarzegels en geen bonnetje wilde. Drie keer raden, welke riedel ik toch over
me heen kreeg.

Doe mij maar de Lidl met z’n meiden en vrouwen uit de buurt. Dat is ook beter voor
mijn ontwikkeling.

  1. Ximaar (reply)

    21 juli 2019 at 11:10

    Ben altijd alleen op fietsvakantie geweest en vind het leuk om wat te zeggen. Na een maffe opmerking heb ik snel in de gaten of de ander het ook leuk vind. Geen idee wanneer dat begonnen is. Zo rond m’n 16de was ik erg in mezelf gekeerd. Ooit met een eerste generatie marokkaan een heel gesprek gehad op de stadswal over de kosten die banken in rekening brengen. De man was volledig geïntegreerd, hij klaagde nog beter dan menige autochtoon.

    Bij AH kom ik vrijwel niet. Vindt ze duur en idd onpersoolijk, Heb voldoende alternatieven die dichterbij zijn en daar zit vaak leuk winkelpersoneel bij.

  2. jankrosenbrink (reply)

    22 juli 2019 at 15:57

    leuk en zinvol verhaal, vroeger kon Rene, ben zijn achternaam even kwijt, op het Volkskrantblog erg leuke verhalen vertellen over zijn kassavrouwen en meisjes.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pasen 4 april 2017

(Door Ab Klaassens)

Bij de Albert Heijn staat een stapel paasbroden. Ze zijn ‘met de hand
gevouwen’ lees ik op het bord van aanbeveling. Uit de tekst op datzelfde bord
blijkt dat ik me heb vergist.

Het is feestbrood, geen paasbrood. Kan wel kloppen, want in al die jaren dat
ik paasbrood kocht heb ik nooit mogen vernemen dat het ‘met de hand
gevouwen’ was.

Vermoedelijk mag feestbrood geen paasbrood heten omdat meneer Heijn z’n
moslimklanten niet voor het hoofd wil stoten, alsof die zitten te wachten op
z’n bekakte krentenbrood.

Op zich valt het te prijzen dat meneer Heijn rekening houdt met
gevoeligheden van gelovigen. Maar wat doet AH als christelijke gelovigen
bezwaar maken tegen winkelen op zondag?

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Albert Heijn 19 januari 2017

Ik had een bepaald product nodig. Crackers met weinig koolhydraten van het
merk Atkins. Ik probeer een paar kilo kwijt te raken.

Bij mijn buurt-Albert Heijn stroopte ik het hele schap met crackers af. Wel
drie keer. Tevergeefs, die van Atkins stonden er niet tussen.  Het enige dat ik
ontdekte was dat er onvoorstelbaar veel soorten crackers zijn. Mijn hemel, wat
zijn er veel soorten crackers.

Thuis keek ik op de Appie, de app van Albert Heijn. Volgens Appie voert de
Zaanse grootgrutter toch echt het hele assortiment Atkins. Omdat ik er
woensdag toch langs kwam besloot ik bij de AH XL binnen te stappen. Die
hebben nog meer, dus wie weet zou ik daar slagen.

Ik stroopte weer alle schappen af. Weer voor de kat z’n viool. In één van de
gangpaden zat een oudere dame in een AH-jasje op haar knieën. Ze nam het
vuil weg onder  de schappen. Ik riep haar hulp in. Crackers? Kom maar even
mee, zei ze. Wij weer die hele winkel door. Maar ik bleek niet gek, want ook zij
kon niet vinden  wat ik zocht. “Dat kan ik niet uitstaan”,  zei ze.

Ze sleepte me mee naar de afdeling diabetische voeding. Niks. “Hier baal ik zo
van”, zei ze. “Ik vind het zo erg als ik een klant niet kan helpen”.

“Wacht hier even”, zei ze. Ze verdween in het labyrint van de AH XL. Na een
paar minuten kwam ze terug. “Ik weet het”, zei ze triomfantelijk, “ze liggen bij
de medicijnen”.  Ik besloot de logica van Albert Heijn niet te willen begrijpen.

Samen liepen we weer de hele winkel door. We zochten in de schappen in de
buurt van de medicijnen. Niks. De winkeldame begon er wanhopig uit te zien.
“Ik wil u zo graag helpen”,  zei ze, nog net niet huilend. Terwijl zij nog een keer
alle schappen in de buurt van de medicijnen af ging, liet ik mijn blik dwalen
over de medicijnen zelf. En verdomd, te midden van de aspirines stonden de
crackers. “Mevrouw”,  riep ik, “ik heb ze gevonden!”.  Ze kwam met piepende
schoenen om de hoek van de stellage.

Midden in de winkel greep ze me vast en knuffelde ze me plat. Ik heb nog
nooit een winkelmevrouw zo blij gemaakt met het vinden van een bepaald
product. Ondertussen was ik zeker een pond afgevallen door het heen en weer
lopen door de AH, die niet voor niks XL heet.

  1. Eric Vervoordeldonk (reply)

    19 januari 2017 at 08:52

    Dus XL zorgt voor XS als je vaak genoeg gaat winkelen. Wel grappig dat crackers bij de medicijnen staan, wie classificeerd deze zo vraag ik me dan af.

  2. Laurent (reply)

    19 januari 2017 at 21:42

    Hahaha, wat een geweldig verhaal!

  3. Laurent (reply)

    19 januari 2017 at 21:47

    Als je ècht wil afvallen moet je eens iets gaan zoeken in een Meijer XL in Amerika, dat is vier keer die AH XL in Eindhoven, niet te geloven…

Leave a reply to Laurent Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Albert Heijn 16 december 2015

Caissières van Albert Heijn gaan de gezondheid van ouderen in de gaten
houden. Als AH-medewerkers merken dat een oudere vergeetachtig is of
zichzelf verwaarloost, vragen ze of er  behoefte is aan een praatje in de winkel
met een vrijwilliger van een zorgorganisatie. Ik neem aan dat in de
AH-zorgwinkels die vrijwilligers permanent rond hangen bij het apparaat
waar je de hele dag gratis koffie kunt lurken.

Ik probeer me voor te stellen hoe dat gaat. Ik heb bijvoorbeeld twee
bankpasjes. Het komt voor dat ik aan de kassa de pincode van het andere
pasje in tik. Uit een soort gewoonte. Vermoedelijk zal de caissière mij dan
eerst argwanend aankijken, dan vragen of het wel goed met me gaat en als ik
zeg dat ik me gewoon vergist heb, zal ze haar telefoon grijpen en door de
winkel roepen: zorgverleenster voor kassa 2, zorgverleenster voor kassa 2.

U denkt dat ik een doomscenario schets? Dat denk ik niet. Een caissière die de
hele dag artikelen langs een scannertje trekt zal blij zijn dat haar
verantwoordelijkheden worden uitgebreid. Die zal dus in mijn geval
onmiddellijk in de zorgmodus schieten. Elk mens zoekt variatie in z’n
dagelijkse beslommeringen. Zo’n caissière is niet anders.

Kattenvoer
En dan hebben we het nog niet over het “in de gaten houden van de
gezondheid”. Zal het mij overkomen dat als ik met acht kleine blikjes
kattenvoer aan de kassa sta, zo’n opgewaardeerd meisje mij vraagt:
“meneer . . . eet u wel goed”. En dat als ik dan zeg: ik heb twee katten, zij haar
telefoon grijpt en door de winkel roept: zorgverleenster voor kassa 2,
zorgverleenster voor kassa 2.

En dan moet ik nog door het hele proces van: wilt u koopzegels, nee, wilt u
restaurantzegels, nee, wilt u bestekzegels, nee,  spaart u poppetjes, nee,wilt u
het bonnetje, ja, zei u nou ja?

Ik stel voor dat Albert Heijn bij de uitgang een zorgverlener zet bij wie je kunt
uithuilen met de tekst: “ik kwam hier alleen maar voor een paar
boodschappen . . . “

  1. els (reply)

    16 december 2015 at 12:02

    Ga, net als ik, contactloos betalen, heb je nergens last van. Dat kan nog niet overal, maar het staat heel vlot, hoor! Alsof je d’r verstand van hebt, zal ik maar zeggen. Ze durven je dan geen zorgverlener aan te raden…..

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *