Bob Wood 29 februari 2016

Ik ben zestig. Sommige mensen vinden mij oud. Behalve als ik nu dood zou
gaan, dan zou ik voor iedereen te jong sterven.

Naarmate je ouder wordt vinden mensen je heel stoer als je bepaalde dingen
doet die leeftijdloos zijn. Mijn jonge collega’s stonden nog net niet op de
banken toen ze hoorden dat ik met andere jonge collega’s naar de Opposites
ging of Typhoon. Alsof iemand van zestig alleen van Abba  of Mozart houdt.

Sommige mensen kijken mij raar aan als ik vertel dat mijn 85-jarige
schoonvader “op internet zit”. Die man kon al typen toen ik nog geboren
moest worden, waarom zou hij dan niet op internet zitten.

Mijn mede-schrijver op dit blog Ab, is de tachtig al enige tijd geleden
gepasseerd. Zijn geest is nog messcherp en ja, ook hij kan nog typen. Al sinds
de jaren vijftig.

Leeftijd is een raar ding. Jonge mensen hebben geen idee wat je allemaal nog
kunt als je twee of drie keer ouder bent dan zij.

Soms zeg ik: als jij zo oud bent kun je dat ook allemaal nog hoor. En je kunt
ook dingen waarvan wij nu met z’n allen nog niet weten dat die over veertig
jaar gemeengoed zijn. Toen ik twintig was konden wij niet bevroeden dat wij
met een andere telefoon zouden bellen dan die aan de muur in de gang hing.

Als je ouder wordt, word je misschien trager maar doorgaans niet gekker.
Laat dit stukje dan een hart onder de riem zijn van al die jonge mensen: als je
open staat voor nieuwe ontwikkelingen groei je daar gewoon in mee hoe
onvoorstelbaar die ontwikkelingen op dit moment ook zijn.

Hoe kom ik hier op? Op Facebook circuleert een filmpje van de 83-jarige
Bob Wood die in een gitaarwinkel een gitaar pakt en die een prachtige solo
weggeeft. Dat circuleert omdat het schijnbaar bijzonder is. Maar die man
speelt waarschijnlijk al langer dan de meeste Facebookgebruikers oud zijn.

Zijn handen doen wat zijn geest hem al decennia aanstuurt. Zolang hij geen
reuma of artrose heeft vind ik het niet zo bijzonder. Wel heel mooi.

 

  1. Wieneke (reply)

    29 februari 2016 at 09:27

    Precies! Welk kunstje je ook kunt/kent…….. dat verandert niet bij het ouder worden. Het lijf wil misschien niet meer zo meewerken en het energieniveau kan dalen, maar als je geest fit blijft is er eigenlijk niks aan de hand.
    En je moet altijd nieuwsgierig blijven en belangstelling blijven tonen voor nieuwe dingen en andere mensen.
    Oh ja, en stukkies schrijven. Dát vooral 🙂

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hysterie om wandelaars in Noorwegen 27 februari 2016

Een groep Nederlandse wandelaars in Noorwegen wordt overvallen door
slecht weer. De groep besluit beschutting te zoeken in een hut en een
noodsignaal uit te sturen. De Noorse hulpdiensten rukken standaard met
groot materieel uit.

Dat is het moment waarop de media er lucht van krijgen. Ze weten op dat
moment alleen: groep Nederlanders in nood, hulpdiensten rukken uit.

Bij het regionale medium waar ik werk werd onmiddellijk alles in werking
gesteld om te achterhalen of er in de groep Brabanders zaten. Dat gebeurt dan
vooral door middel van telefoontjes naar de Noorse politie, ministerie van
buitenlandse zaken, maar meer nog via social media. Mensen laten daar vaak
diepere sporen na dan in de sneeuw.

Na korte tijd hoorde ik al wat namen van de deelnemers over de redactie
schallen. Zo’n zoektocht achter het bureau gaat vaak sneller dan het
noorderlicht. Omdat het al snel duidelijk was dat er zich geen groot
menselijk drama had afgespeeld in de Noorse bergen was mijn aandacht voor
de zaak niet zo groot. Bovendien had ik m’n handen vol aan mijn eigen werk.
Ik begreep wel dat er geen Brabanders waren gevonden.

Ik vermoed dat elke publieke regionale omroep uren bezig is geweest om z’n
eigen provincialen in de groep te ontdekken.

Thuis zag ik het NOS-Journaal. Inmiddels waren ook de andere feiten bekend.
Nederlanders overvallen, veilig in een hut en met succes naar hun logeeradres
gebracht. De NOS deed niettemin uitgebreid verslag van de gebeurtenis. Gerri
Eickhof stond live in Noorwegen. Ik weet niet of hij inderhaast naar dat land
was gevlogen of dat hij toevallig in de buurt was. Als dat eerste het geval was
dan lijkt mij dat een goede reden voor Kamervragen over besteding van
belastinggeld. Want de beelden van de actie kwamen van de Noorse TV en
Gerri stond er alleen maar om de urgentie te bevestigen, die er eigenlijk niet
was.

Hoe dan ook. Eickhof had weinig anders te melden dan dat iedereen gezond
en veilig was en dat de wandelaars zich verbaasden over de commotie die er
was ontstaan. Door alle aandacht zaten er in Nederland wel tientallen families
in ondraaglijke spanning. De onfortuinlijke lopers hoopten dat hun naasten
door de media met rust gelaten zouden worden. Met uitzondering van de
NOS , voor wie het nog steeds het belangrijkste nieuws is, brengen de meeste
kranten het nieuws in de zijlijn. Vermoedelijk zullen de naasten geen last
meer hebben van hijgerig journaille. De NOS zal ondertussen zelf ook wel
begrepen hebben dat er nu genoeg hysterie is geweest en dat Gerri van z’n
weekend kan genieten.

  1. Wieneke (reply)

    28 februari 2016 at 13:55

    Met verbazing heb ik ernaar gekeken. Het item duurde en duurde maar, terwijl het toch allemaal al lang goed was afgelopen. Er was zeker geen ander nieuws 🙁

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Keulen 26 februari 2016

(Door Ab Klaassens)

Volgens de politie in Keulen hebben inmiddels meer dan duizend vrouwen
aangifte gedaan van handtastelijkheden, aanrandingen en verkrachtingen
tijdens  oudejaarsavond op het stationsplein in Keulen.

Volgens de klagers waren de daders mannen met een Noordafrikaans uiterlijk.
Er zijn inmiddels enkele tientallen verdachten In beeld. Verdachten die
recentelijk uit Syrie zijn gevlucht zijn in de minderheid. De meerderheid
bestaat uit Noordafrikanen die al lang in Duitsland wonen en een paar
Duitsers.

Wat Jan de Vries zich al eerder op deze plaats heeft afgevraagd is waar de
Duitse mannen waren. Liepen er alleen vrouwen zonder partner over dat
stationsplein? En als dat niet zo is…lieten Duitse mannen zomaar toe dat de
vrouwen werden aangerand? Heeft geen van de mannen geprotesteerd?

Heeft geen van de mannen die  wel protesteerden klappen gekregen? Hebben
ook mannen aangifte gedaan van mishandeling? Journalisten hebben  zich in
de hectiek van die avond vaak laten leiden door indrukken en beweringen van
politieagenten. Daar zitten mensen bij die ik niet  vertrouw omdat ze
vooringenomen zijn. Niet voor niets klagen mensen met een kleurtje dat zij
vaker worden gecontroleerd dan de witte mede-mens.

Ik vermoed een kwaadaardig opzetje van Pergida, de organisatie die
“Fremdkörper” wil weren,  zoals dat ook gebeurde toen ik nog een klein ventje
was (de jaren dertig).

Als ik er ver naast zit spoed ik mij naar Den Haag om de voeten van Geert
Wilders te wassen.

  1. Ximaar (reply)

    26 februari 2016 at 08:29

    Ik heb ook nog altijd legio vragen. Zo ver ik weet waren er ook wel Duitse mannen, maar die waren in de minderheid. Het lijkt er op dat de vrouwen speciaal voor iets kwamen en later door de zakkenrollers afgezonderd, beroofd en betast werden. Zakkenrollers zijn al jaren actief in dat gebied rond de dom en in het station. Daar wordt 10x zoveel aandacht voor gevraagd als in Amsterdam of Utrecht CS. Ik denk ook dat de zakkenrollers net als de vrouwen elkaar via ‘sociale’ media verzameld hebben. Dat het bij zakkenrollen op een dergelijk georganiseerde manier ook gaat om aanraken en erger is niet vreemd, zeker als mensen hun dure spullen op het lichaam dragen. Vervolgens heeft de politie een fout gemaakt door hier niet alert te zijn geweest en springen de Pegiada-achtigen hierop om dit incident voor de eigen kar te spannen. Ik begreep dat het naast Keulen en Hamburg ook in Paderborn was. Mogelijk komen de dames per trein uit de omgeving. Een groot deel van hen zou ik ook ondervragen om na te gaan wat er precies is gebeurd. En miosschien was het wel juist bom smarphones te doen en stuurden de zakkenrollers een bericht om de dames met zo’n ding naar deze plaats te lokken. (De smartphonecatchers van Köln.)

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

PSV – Atletico Madrid 25 februari 2016

Nog vijf minuten. Guus Meeuwis: Ik loop hier alleen . . .

Zwaaien met onze plastic vlaggetjes.

10, 9, . . . . . . 1, 0. Daar zijn ze. Boeruuuh, Boeruuuh,

Aftrap. Come on PSV, come on PSV.

Nee! Nee! Hij redt hem net voor de lijn!!

Wij zijn niet bang want Bruma is er bij.

Pak ‘m! Pak ‘m!! Yes!! Zoetje olé, Zoetje olé.

Scheids!! Dat was hands!! Let ‘ns op man!!

Scheids, dat was weer hands. Ga eens naar Specsavers.

Wat doet die scheids nou?? Wat doet ie nou?? Corner??

De grens zegt dat het doeltrap is. Waardeloze scheids!!

Pröpper knallen!!! Oeiiii. Locadia dan, aaaii. Willems! Ooohh.

Come on PSV. Come on PSV.

Rust. We zijn drie kwartier overeind gebleven.

Plassen. Sigaretje voor de zenuwen.

Daar zijn ze weer. Sta op voor de kampioen, sta op voor de kampioen.

Een extra verdediger. Isimat, Isimat, Isimat.

Nee!!! Toch een doelpunt voor Atletico Madrid. Shit, shit, shit.

Vuisten op het ijzeren hek tussen de rijen.

Hij keurt hem af!! Hij keurt hem af!!. Nee???

Ja hoor, ja hoor. Hij keurt hem af!!

Goed gezien scheids . . . !!

Nee!!! Neeeeee! Niet nog een kaart voor Peirrero.

Ja hoor, hij moet er af. Hij is er bijgenaaid.

K*tspanjool. K*tscheids.

Wissel. Zingen voor Amigo Guardado. Moegestreden.

Hendrix wat doe je nou??? Dat is al de derde fout.

Die heeft nog niet door wat vanavond het niveau is.

Nog vijf minuten. Come on PSV, come on PSV.

Tijd. Hoeveel er bij? Drie minuten. Drie minuten??

Allemaal op de banken. Nog drie minuten.

Sigaretje voor de zenuwen. Come on PSV . . . . . .

Hij fluit af. Nee. Ja hoor. Het is gedaan. 0-0.

Onze trip naar Madrid over drie weken wordt de
mooiste trip aller tijden.

  1. Hennie de Vries (reply)

    25 februari 2016 at 11:05

    Hij is fijn…. nou geloof ik niet dat Feyenoord nog mee doet voor het kampioenschap dus moeten jullie dat maar gaan doen. En niet te vergeten Astrid heeft haar roots in Tilburg dus die is sowieso voor PSV. Succes.

  2. maria (reply)

    28 februari 2016 at 01:30

    LEUK! – Goed!

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Daan Roosegaarde 24 februari 2016

Journalisten zijn eigenlijk saaie mensen. Zodra iemand z’n kop boven het
maaiveld uitsteekt maken ze een zwaaiende beweging met hun
vlijmscherpe zeis. Hup, kop eraf.

De afgelopen weken zag ik er weer wat voorbeelden van. Twan Huys werd
in sommige media neergesabeld omdat hij een Nederlandse versie van
Correspondence Dinner had georganiseerd. Als ik de media mag geloven
was ik de enige journalist die wel had gelachen om minister-president
Mark Rutte.

De zuurgraad steeg vooral toen het ging om de vraag of je als journalist
tegen betaling mag aanschuiven bij zo’n diner. Journalisten nemen elkaar
graag de maat. Als je niet gaat omdat je bang bent voor
belangenverstrengeling, heb je weinig zelfvertrouwen.

Twan Huys probeerde iets en hij werd onderuit geschoffeld.

Vrijdag sabelde hij zelf in College Tour Daan Roosegaarde
neer. Daan is een buitengewoon inspirerende ontwerper. Hij geeft
praktische dingen een fraai uiterlijk. Uiteindelijk lag in de uitzending
het accent op het feit dat Roosegaarde vooral uitvindingen van anderen
aan de man brengt.

Ik zag een meneer van de TU/Delft die vertelde dat de toren waarmee smog
uit de lucht gezogen wordt en waarmee Daan goede sier maakt, eigenlijk
een uitvinding is van de universiteit. Dan denk ik: ja, en? Waarom zat
jij dan niet bij De Wereld Draait Door? Je kunt nog zulke mooie dingen
maken maar als je niet een inspirator hebt als Daan Roosegaarde die ze
aan de man brengt, kom je nooit van je zolderkamertje af.

Neelie Kroes zat dinsdagavond bij DWDD. Ze was met Mark Rutte naar
Silicon Valley geweest. Daar had ze hem voorgesteld aan Tim Cook van
Apple. Het was Tim voor en Tim na. Tim dit en Tim dat. En Mark voor
en Mark na.

En ze waren bij Travis geweest de topman van Uber. “Is Travis
een voor- of een achternaam”? vroeg Van Nieuwkerk vilein. “Een voornaam”,
zei Neelie lichtelijk verbaasd. Zij doet alleen in voornamen. “Dat weet
ik toch niet, ik ken die man niet”, zei Matthijs.

Blijkbaar vond hij het allemaal wat te klef en moest er aan de noodrem
worden getrokken. Aanvankelijk dacht ik ook: mevrouw Kroes, kan het
allemaal ietsje minder. Maar later dacht ik: Nee, laat dat ouwe wijf maar
schuiven. Op haar leeftijd is ze net als Daan inspirerender dan al die
zuurpruimen met hun zeisen.

  1. Wieneke (reply)

    24 februari 2016 at 09:53

    Het is allemaal zo voorspelbaar en dus eigenlijk ook zo vervelend. Zo heel af en toe zit er een goed interview tussen – ik noem een Koen Verbraak – maar dat valt dan ook meteen op. De rest vind ik meestal goedkoop, rellerig en vaak ontzettend onbehoorlijk gedaan op het respectloze af. Ik moet altijd denken aan de keer dat ik domdomdom meeging om op makrelen te vissen. Vreselijke toestand, maar soms ben je – als je jong bent – ineens ergens waar je niet wilt zijn. Makrelen zijn roofvissen en ze komen af op alles wat beweegt in het water. Wij visten met een soort van vogelveertjes aan de haken. Sommige journalisten zijn precies makrelen. Als ze denken dat er een rel in zit dan vliegen ze erop af.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tennis 24 februari 2016

(Door Ab Klaassens)

Een morsige generatiegenoot pakte mij in de super bij de revers en vroeg
waarom tennissers met één klap op vijftien-nul kunnen staan terwijl een
eenvoudige  voetballer zich de kloten van het lijf moet hollen om 1-0 op het
scorebord te krijgen.

“Dat komt doordat heel lang geleden de puntentelling bij het tennis is
ontstaan doordat ze toen om geld speelden….”

“Omdat ze toen om geld speelden….” schaterde de oude sardonisch…omdat ze
toen om geld speelden….heb je met die klotekop van jou niet in de gaten dat
die lui in een kwartiertje rammen evenveel beuren als ik in een heel jaar?”

Ik probeerde hem te vertellen dat de puntentelling bij het tennis vermoedelijk
is ontstaan doordat Fransen bij deze sport om een paar franc speelden . Een
franc was zestig centimes, een treffer leverde vijftien centimes op , twee dertig
en drie – oorspronkelijk 45, maar dat is latervervaagd tot veertig. En daardoor
de telling: 15-0, 30-0 en 40-0.

“Het zal wel”, zei de oude, “is er hier in de buurt nog iets waar we samen een
biertje kunnen drinken?

  1. Marlies (reply)

    24 februari 2016 at 08:19

    Ik heb altijd gedacht dat die tennis-getallen stamden van het gewicht van (kanons)kogels, die om het tellen te helpen apart werden gelegd… Broodje aap?

  2. ab klaassens (reply)

    24 februari 2016 at 13:27

    Lang geleden gaf ene doctor Van Swol commentaar bij radioverslagen van
    tennistoernooien. Het tennis was toen zo traag dat de commentator tussen
    twee slagen door college kon geven over spelregels en puntentelling. Van hem
    heb ik toen dat verhaal over de telling gehoord, maar het staat inmiddels in Wikipedia.
    En dat ‘love’ voor de nul? Dat is eigenlijk ‘het ei’, maar dan op z’n Frans: l’oeuf.

  3. Laurent (reply)

    24 februari 2016 at 19:04

    Verdomd, ik vraag mij dat al jáááren af waar die telling bij het tennis vandaan komt. dat Love voor l’oeuf had ik wel al eens gehoord.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MBO 20 februari 2016

Minister Bussemaker wil lessen “kritisch denken” op het MBO. Dat
is nodig omdat docenten de leerlingen soms dingen horen roepen
waar hun oren van klapperen.

Ik zat vorige week in de trein met een groep – naar ik uit het gesprek
opmaakte – Utrechtse studenten. Ik durf hier niet op te schrijven hoe
zij over chickies spraken. Noch zal ik hier onthullen hoe door het
HBO gevormde journalisten soms over hun publiek praten.

Het gaat hier tenslotte over het MBO, de ruggengraat van onze samen-
leving. De mensen die de verwarmingsketel repareren als een universitair
geschoolde bral-aap hen daartoe op hoge toon heeft ontboden.

In een artikel op de website van NOS over deze kwestie legt een
docente uit Den Bosch (bij vriend en vijand bekend als de stad van de
grootste bekken) uit waarom die lessen burgerschapskunde nodig
zijn. Zij houdt namelijk haar hart vast als die MBO’ers met die
extreme gedachten straks beveiliger of politie-agent zijn. Daarin staat
ze niet alleen.

De betreffende lerares trekt wel meteen het boetekleed aan, want zij
heeft wel eens fouten gemaakt. Leest u mee: “Toen een leerling zei dat je
vrouwen niet de hand hoeft te schudden zei ik: ‘Dat doen we hier
wel, punt’. Daarmee doodde ik de discussie. Je moet altijd de communicatie
openhouden, anders raak je ze kwijt.”

Dan denk ik: hoe komt zo’n leerling er bij dat je vrouwen geen hand hoeft te
geven. Dat heeft ie thuis geleerd. Daar begint dus het probleem. En hoe denkt
deze mevrouw de discussie open te houden met iemand die zo gehersenspoeld is?

Dat wordt een gebed zonder eind. Ik ben erg voor lessen burgerschapskunde
op elke school, maar ik ben ook erg tegen pappen en nathouden.

  1. ab klaassens (reply)

    20 februari 2016 at 21:23

    Nog niet zo lang geleden haalden boeren op de noordwest-Veluwe op zaterdagavond
    de haan uit het kippenhok en keerden zij de spiegel in hun huizen om. Op de dag des Heeren geen
    geneuk en ijdelheid. Dat geen handen geven aan vrouwen door moslimjongens behoort tot
    dezelfde categorie van rariteiten die je bij elke religieuze stroming aantreft. Het geloof heeft
    niet alle mensen verlost van oude gewoonten.

  2. Wieneke (reply)

    22 februari 2016 at 09:22

    Ik kan nog altijd niet begrijpen, dat jonge mensen met die achtergrond niet de kansen op het gebied van onderwijs grijpen, die ze hier krijgen. Het is onderdehand toch wel de derde generatie nieuwkomers. Pak hier lekker het onderwijs, leer een goed vak en ga dan terug naar je eigen cultuur om in Marokko of Turkije een goed leven te hebben met gelijkgestemden. Hun toekomst hier is zo alleen maar een uitkerinkje of de misdaad.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (396) Meryl Streep 20 februari 2016

(Door Marlies)

Leuke berichten die ik oppik via facebook:

Allereerst: ik heb van de week weer een nieuwe podcast op mijn eigen website
gezet  en de 200ste opgenomen. Het duurt nog even voor we daar aan toe zijn,
maar ik maak u alvast warm voor die uitzending, die ik alleen voor Vocalies
gemaakt heb.

Meryl Streep gaat de hoofdrol spelen in een film over het fenomeen uit de
twintigste eeuw: Florence Foster Jenkins. Iedereen die iets verder ingewijd is
in de operazang heeft ooit van haar gehoord. FFJ leefde van 1868 tot 1944 en
kon niet zingen. Dat deerde haar absoluut niet: ze was schathemeltje rijk en
kon het zich veroorloven een orkest in te huren om haar te begeleiden.

Method-actrice als Streep is, zal het haar goed afgaan. Oh, wat lijkt het me
heerlijk: onbesnut kwelen en kraaienvals zingen op commando. Ben benieuwd
of ze zelf een en ander inzingt, een stand-inn gaat gebruiken of ouwe opnamen
van FFJ zelf gaat hanteren. In de trailer van de film houden ze dat (nog)
uiterst geraffineerd geheim) Van het feit dat Hugh Grant haar manager gaat
spelen ga ik alleen nog maar harder kwispelen….

Ik schreef al eens over FFJ. Klik hier als u dat stukkie nog eens wil lezen en
hieronder is de trailer van de film.

En dan is er nog een vocaal nieuwtje, maar niet meer heel nieuw: de Reisopera
zingt Mozart’s juweeltje ‘Cosí fan tutte’ in een aantal grotere Nederlandse
steden.  Om meerdere redenen een van mijn favorieten: opgewekt verhaal,
heerlijk rol-bevestigend mannen- en vrouwen-gedoe, fantastische muziek! Ga
kijken als u kunt: het kan nog tot  en met 19 maart.

Ook hier de trailer, die niet heel veel van de zang verraadt, maar wel laat zien
dat er moderne ensceneringen zijn die zeer pruimbaar zijn (‘munne god, wat
een zootje op dat toneel’, was mijn eerste grinnikende reactie…).

 

 

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Politiek 20 februari 2016

(Door Ab Klaassens)

Bij de eerstvolgende verkiezingen stem ik op een politicus of politica die zegt:

  • het is onze plicht mensen in nood op te vangen
  • daardoor moeten Nederlandse woningzoekenden langer op een huurhuis wachten.
  • daardoor stijgt onze zorgpremie
  • daardoor pakken nieuwkomers onze banen weg
  • daardoor importeren we vreemde gedachten over homoseksualiteit
  • daardoor  moeten we wennen aan onderdrukking van de vrouw.

De politicus of politica die al die bezwaren durft aanvaarden – en bestrijden –
is voor mij eerste keus.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

V&D 18 februari 2016

De jonge journalisten om mij heen willen verhalen maken over
het gesneuvelde warenhuisconcern V&D. Dat moeten menselijke
verhalen zijn, dat spreekt voor zich.

Menselijke verhalen betekent vooral huilende medewerkers. Maar
omdat die slachtoffers van jarenlang tekortschieten van managers
niet zo makkelijk praten, zijn herinneringen van klanten een goede
tweede. Herinneringen aan vroeger, aan het nostalgische V&D.
Verhalen met een hoog ach gut-gehalte. Verhalen over trappen,
over liften.

Die verhalen scoren goed, dus ik begrijp wel waarom ze gemaakt
worden. Wat ik niet begrijp is de weemoed die sommige collega’s
van nog geen dertig voelen. Ze zijn vermoedelijk zelden of nooit in
het warenhuis van hun verdriet geweest. Ze hadden er namelijk
helemaal niets te zoeken.

Zelfs voor mensen van mijn generatie was de drempel zo
langzamerhand te hoog geworden. Neemt niet weg dat ik herinneringen
koester aan V&D. Maar dat doe ik ook aan de eerste Renault
Dauphine van mijn vader. Die auto ligt al veertig jaar op de schroothoop.

Het is triest voor de medewerkers, maar V&D heeft gewoon de
boot gemist en staat met lege handen op de wallenkant. Eigenlijk wel
vreemd dat mensen met de oudste herinneringen aan de trots van
nering doend Nederland daar nuchter over zijn terwijl zoveel jonge
collega’s zwelgen in nostalgie die ze helemaal niet kennen.

  1. Wieneke (reply)

    18 februari 2016 at 09:44

    De ouderen huilen en praten niet zo snel over hun emoties, hoor. De jongeren snikken wat af tegenwoordig. Vooral de mannen. Het zijn wel heel kortdurende emoties. Laten we zeggen: zolang de camera loopt….

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *