De gemeente Eindhoven koopt landgoed Wielewaal.
Het landschapspark met kapitale huizen waar nu nog
enkele nazaten van de Philipsfamilie wonen. Ooit woonde
Frits Philips er. In de enorme villa.

De gemeente wil het park openstellen voor het publiek.
Als ik de krant mag geloven dan duurt het nog wel even
voordat we daar de natuur in kunnen trekken. Maar goed,
je moet ook naar de toekomst kijken. 

Ik vond het ‘t meest sensationele lokale nieuws van 2022
tot nu toe. De Wielewaal is een begrip in Eindhoven.
Er hangt er een soort van geheimzinnigheid omheen omdat
je er niet zomaar in kunt.

Ik heb ooit het genoegen gehad over het landgoed te mogen
dwalen. Dat wil zeggen over het gedeelte dat buiten het privé
domein van Marc Brouwers ligt. Dat is de man die De
Wielwaal ooit kocht met geld dat hij in de sokkenhandel
heeft verdiend. 

Dat kwam zo. Ik ben enige tijd lid geweest van de
Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Veldbiologie.
Dat deed ik omdat ik mij meer in de natuur wilde verdiepen.
Een van de vrouwelijke familieleden van de Philipsdynastie
was ook lid van die organisatie. Zij was paddestoelenspecialist.

Ze had dat specialisme kunnen ontwikkelen omdat er op het
landgoed heel veel bijzondere paddestoelen groeien. Eenmaal
per jaar organiseerde zij een paddestoelenexcursie op de
Wielewaal voor de leden van de KNVV.

Nou gaat mijn belangstelling in de natuur vooral uit naar
vogels, maar als ik een mooie paddestoel zie wil ik nog wel
eens door de knieën gaan. Ik ga er niet naar op zoek.
De verleiding om over het landgoed de Wielewaal te kunnen
struinen kon ik niet weerstaan.

En zo meldde ik mij met een groep andere mensen op een
zaterdagochtend bij het hek van het landgoed. Het gevoel
dat mij overkwam toen de sleutel in het slot ging en wij als
een groep uitgelaten kinderen in de Efteling het verboden
gebied binnen gingen is onbeschrijfelijk.  

Ik heb weinig verstand van paddestoelen maar toen een
aantal van mijn mede-wandelaars bijkans in aanbidding
neerzegen en met spiegeltjes de onderkant van paddestoelen
bekeken waarvan ik het bestaan niet vermoedde, wist ik dat
de Wielewaal nog meer geheimen had dan ik al dacht.

Nou hoop ik maar dat de gemeente Eindhoven de tijd totdat
de horden, net als ik jaren geleden, met bonkend hart door het
hek gaan, eerst goed in kaart brengt welke kwetsbare natuur
daar achter ligt en alle maatregelen neemt om die te
beschermen. Te beginnen met een verbod voor niet aangelijnde
honden.