Her en der vragen grapjassen zich af of de filmrechten van de Formatie 2021
al zijn verkocht. Twitteraars worden uitgedaagd een originele titel te bedenken
voor een boek over deze bizarre periode. Zelf dacht ik aan Nieuw Lijderschap,
maar ik ben altijd slecht geweest in oneliners en slogans.

Als journalist weet ik dat de werkelijkheid meestal gekker is dan je kunt
bedenken. Boek- en filmscriptschrijvers hebben volgens mij dezelfde ervaring.

Nu het er op lijkt dat we verder gaan met de oude coalitie en de Nieuwe
Leider Sigrid Kaag tot mijn leedwezen door Mark Rutte en Wopke Hoekstra
teruggejaagd is op haar poef, realiseer ik me plotseling dat het scenario
voor de Formatie al tientallen jaren geleden werd geschreven.

Ik ben opgegroeid naast jamfabriek De Betuwe in Tiel. Vanzelfsprekend
behoorden boekjes over Tielse Flipje tot de verplichte poëzie. Nou ja,
poëzie? Later toen ik groter was ontdekte ik dat het niet eens zulke
hele goede rijmelarijtjes waren. Maar als kinderen vraten we niet alleen
jam maar ook de boekjes.

Ik herinner me één verhaaltje waarin Juffrouw Schaap, the godmother
van het stel, een nieuwe hoed moest hebben. Ze toog samen
met de andere dieren naar de hoedenwinkel. Haar oude hoed
legde ze op een stoel en ze begon nieuwe hoeden te passen.

Na enige tijd pakte ze een hoed van een standaard, zette die op en
was verrukt. Bleek dat ze een lampenkamp op haar hoofd had. Tot
grote hilariteit van haar gevolg.

Juffrouw Schaap zocht verder, de anderen werden ongeduldig.
Tenslotte pakte ze een hoed die op een stoel lag, ging voor de spiegel
staan en besloot dat die het zou worden. U raadt het al, het was haar
oude oud waarmee ze innig tevreden de winkel verliet. Als kinderen
moesten we daar erg om lachen.

Flapoor de Olifant, Bertje Big, Jasper de Aap, Oom Schaap, Kroesje
de Beer en MauwMauw bleven verbijsterd achter.

Met de huidige techniek moet er van dat oeroude verhaaltje en die
figuren toch een heel behoorlijke parodie op de Formatie te maken zijn.