Moord en brand schreeuwen ze op Facebook, de mensen die er niet aan denken om
aan de café- of restauranthouder hun naam en telefoonnummer te geven zodat ze
gebeld kunnen worden als ze in de buurt zijn geweest van iemand die met het coronavirus
is besmet. Liever worden ze ziek, sterven ze of lopen ze het risico anderen te besmetten.
Alles is voor deze mensen beter dan hun privacy op te geven.

Ik probeer me voor te stellen hoe deze mensen zich anno 2020 door het dagelijks leven
worstelen. Wie het wereldwijde web op gaat wordt vanaf de eerste seconde getraceerd.
Als je een Facebookaccount aanmaakt lever je je sowieso uit aan een bedrijf dat jou niet
als een vriend ziet maar als een product van wie de gegevens verkocht kunnen worden
aan bedrijven die daar grof voor betalen.

Nadat in juni de lockdown werd opgeheven reserveerden wij een tafeltje bij ons favoriete
restaurant. Nou wil ik niet de snob uithangen, maar dat is het beste Chinese restaurant
van Nederland, dus reserveren was altijd al noodzakelijk. Bij die eetgelegenheid en veel
andere, geef je bij de reservering je naam en telefoonnummer op. Dat zijn we gewend.

Nu er een coronaepidemie is heeft de restauranthouder een tafeltje buiten staan
waarachter je moet wachten voordat je naar binnen wordt geleid. En je moet eerst een
paar vragen beantwoorden. Die worden ingevuld op een formulier dat vervolgens
ergens binnen wordt opgeborgen.

Afgelopen weekend wandelden we een paar dagen op de grens van Limburg en België.
Daar moesten we mondkapjes op om over een terras te mogen lopen. En we moesten ook
een formuliertje invullen dat net als bij het Chinese restaurant binnen werd opgeborgen.

Op één terras deden ze het anders. Daar lag een groot schrijfblok op een statafel en
werden we geacht zelf naam en telefoonnummer op te schrijven. Dat schrijfblok stond
dus vol met namen en telefoonnummers en dat lag daar maar. Iedereen kon het
meenemen of je kon een foto maken van zo’n vel waardoor je de namen en
telefoonnummers had van iedereen die daar op het terras zet.

Dan is het een kwestie van veel bellen voordat je dat ene leuke meisje of die ene leuke
man aan de lijn hebt.

Kijk, zo moet het natuurlijk niet. Dan begrijp ik wel dat mensen wier gegevens op
duizenden plaatsen genoteerd staan en die per dag door tientallen camera’s in beeld
worden gebracht op Facebook protesteren.

Overigens ben ik nog nooit lastig gevallen door een restauranthouder bij wie ik had
gereserveerd.