(Door Marlies)
Oké, oké, u hebt nog wat van me tegoed. Ik los mijn belofte in: ik had u
beloofd van mijn wederwaardigheden in Frankfurt en Wiesbaden te vertellen.
We hadden een heerlijke reis. Nog een staartje van het lekkere februari-weer
(opwarming van de planeet heeft zo zijn voordelen…) een leuke groep, geen
last van het carnaval en prachtige producties. Ik deed er al kort verslag van
op de facebook-pagina van Musico. De laatste opera op de rol was het zorgenkind
van Bedrich Smetana: Dalibor. Tsja, wat moet je daar nou van zeggen?
Dat het terecht een zorgenkind was en is gebleven denk ik… Hier in Brabant
zouden we zeggen “Hij higgut nie, diejen Dalibor…” en dat dekt denk ik perfect
de lading. Het was het allemaal net niet. En niet dat de (jonge!) cast van Oper
Frankfurt er geen energie in had gestopt. Als de opera iets positiefs had, dan
was het wel energie.
Men had het thema van machtsstrijd en de verloren gegane liefde naar deze
tijd getrokken; tenslotte is dat de mode nowadays… De koning was in dit geval
een media-magnaat-en-omhoog-gevallen-presentator (de blitse schoenen
waarmee hij het podium over kon glijden vond ik nog de beste vondst), het
koor het klapvee en Dalibor iemand die tegen de valsheid in de social media
strijd. Als dat niet hedendaags is, weet ik het niet meer… Maar het hokte en
rammelde aan alle kanten, alle goedbedoelde pogingen ten spijt.
Een van mijn gasten zei naderhand: “als ik nog eens moest gaan en ik kende
de opera, dan zou ik deze avond vrij genomen hebben…” en hij had gelijk.
Ik denk toch dat we de oorzaak van deze niet geheel geslaagde poging moeten
zoeken bij componist en librettist zelf… Ik probeerde me voor te stellen hoe het
zou zijn geweest als de opera in zijn tijd gebleven was, met ridders en zwaarden
en kastelen… Ook dan zou het libretto gestokt hebben en de onderstroom van
energie net zo goed niet doorgevloeid hebben.
Nog maar eens een Brabantse uitdrukking? ‘Ge kunt van wankele planken gin
goei schuurke bouwen”, en zo was het.
Terug op de plank die opera, waar hij tientallen jaren lag…
Gelukkig sloten we de reis af met een geweldig concert van klarinettiste Sabine
Meyer en een geweldig het-dak-eraf spelend Frankfurter Opern- und
Museumsorchester. Vergeten was de avond ervoor, wat een heerlijke muziek!
Met dank aan John Adams, Leonard Bernstein, Erich Korngold en Aaron Copland!
Ik zoek op YouTube en vind een leuk filmpje over Dalibor. Kunt u zelf ook een
beetje oordelen. Ik ben benieuwd wat u ervan vindt!